سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید

**وقتی زنگنه درباره خسارت تاخیر در اجرای توتال هشدار می‌دهد یاد چه می افتید؟!

روزنامه های زنجیره ای در شماره امروز با تیترهایی همچون «پیروزی ژنرال»،«روسیاهی سه فوریت»،«دست خالی بهانه جویان»،«عبور سلامت توتال از بهارستان» و...با حمله و توهین به منتقدان دولت، از خارج شدن طرح سه فوریتی توقف قرارداد توتال از دستور کار مجلس استقبال کردند.

بر همین اساس روزنامه قانون در گزارشی با عنوان «روسیاهی سه فوریت» نوشت:« زنگنه در نشست علنی صبح دیروز مجلس در تشریح قرارداد نفتی با توتال فرانسه، گفت: زمانبندی در این توافقنامه‌ها نقش مهمی دارد و در صورت تاخیر قیمت بالاتر می‌رود، یعنی هر یک سال تاخیر معادل پنج میلیارد دلار ضرر است. البته من دنبال قاصر و مقصر نیستم، اما در فازهای پارس جنوبی هر پنج سال تاخیر حدود ۳۲ میلیارد دلار به کشور ضرر رساند که این زیان از جیب مردم پرداخت شده و به بیکاری و فقر منجر می‌شود».

هشدار زنگنه درباره ضرر تاخیر در اجرای قرارداد توتال،شما را یاد چه موضوعی می اندازد؟!

پیش از این  در شهریور ماه ۹۴ در حالیکه کمیسیون برجام مشغول بررسی متن این توافق بود و ابهامات زیادی درباره نقاط ضعف آن مطرح می‌شد؛ حامیان و مسئولین دولتی با هدف تحت فشار قرار دادن نهادهای رسمی نظام که مسئول بررسی و تصویب برجام بودند، ادعا می‌کردند تأخیر در اجرای برجام روزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰میلیون دلار به کشور ضرر وارد می‌کند.

نمایندگان مجلس نهم در نهایت برجام را در ۱۵ دقیقه تصویب کردند. بی‌آن که بپرسند بعد اجرای نامتوازن برجام و دادن همه امتیازات، چگونه قرار است طرف غربی به ویژه آمریکا را متعهد به اجرای تعهداتش در لغو تحریم‌ها بکنیم؟ به همین دلیل نیز ظرف دو سال گذشته آمریکا بارها با تصویب تحریم‌های جدید و تهدید شوک‌های اروپایی مانع از لغو تحریم‌های اصلی بانکی و مالی و هواپیمایی و دسترسی ایران به چرخه دلار و درآمدهای نفتی و... شده است.

آیا سرنوشت پرخسارت وعایدی «تقریبا هیچ» برجام کافی نیست تا از تکرار روند «محرمانه سازی»، «راه بینداز و جا بینداز» ،« تلقین هر روز ۱۵۰میلیون دلار خسارت در صورت تاخیر در تصویب» و «تصویب عجولانه به هر قیمت» پرهیز کنیم؟ آیا سرنوشت مصیبت بار عملکرد آقای زنگنه و تیمشان در قرارداد گازی کرسنت برای عبرت کافی نیست؟

زنگنه دیروز در حالی ماجرای رشوه توتال را تکذیب کرد که براساس مستندات وزارت دادگستری آمریکا توتال به طرف ایرانی در قرارداد پیشین رشوه داده و محکوم شده و این محکومیت را پذیرفته است.در سند رسمی وزارت دادگستری آمریکا آمده است شرکت نفتی توتال به جرم رشوه دادن به یک مقام رسمی دولت اسبق ایران (دولت اصلاحات)، محکوم به پرداخت بیش از ۲۴۵ میلیون دلار جریمه شده است.

زنگنه در دولت یازدهم ،تیم کرسنت را که حکم محکومیت در دادگاه داشتند در برخی پست های کلیدی منصوب کرد.

**تنفس مصنوعی به برجام با دستاوردسازی خیالی

قرار بود براساس وعده و وعیدهای فراوان دولتمردان و رسانه های حامی دولت، «فتح الفتوح برجام»! دو دستاورد اصلی در پی داشته باشد. اولی لغو بالمره تمامی تحریم ها در روز اجرای توافق(یعنی دی ماه ۹۴) و دومی گشایش اقتصادی برای عموم مردم. اما در نهایت خسارت محض برجام به غارت ۲ میلیارد دلاری اموال ایران، تصویب قانون محدودیت ویزا، تمدید قانون تحریمی آیسا و تمدید وضعیت اضطراری علیه ایران(که توسط اوباما امضا شد) منجر شد.

حال با این وجود، بزک کنندگان برجام، که جرات ندارند نازکتر از گل به رفتارهای تحقیرآمیز آمریکا بگویند و همواره توپخانه خود را علیه منتقدان رفتارهای قلدرمآبانه آمریکا نشانه می گیرند، به تنفس مصنوعی به برجام با دستاوردسازی خیالی روی آورده اند.

روزنامه آفتاب یزد در گزارشی با عنوان «۹۱۹ تحریم لغو شده با برجام بی اثر!» نوشت:« ۹۱۹ نوع تحریم در دوران پسا برجام برداشته شده که ۲۴۵ تحریم باقی مانده است. ماحصل تلاش ها آن است که آمریکا را در کنج قرار داده و با سایر کشورهای دنیا کار می کنیم».

گفتنی است روزنامه های زنجیره ای پس از برجام تاکید داشتند که «امضای وزیر خارجه آمریکا تضمین است». اما پس از عهدشکنی های مکرر واشنگتن، به آغوش فرزند خوانده های آمریکا در اروپا رفته اند. همان فرزندخوانده هایی که به میزبانی گروهک تروریستی منافقین در پایتخت خود افتخار می کنند و برای تحقیر ایران، همزمان با سفر وزیر خارجه کشورمان، تحریم های ضد ایرانی خود را بروزرسانی کرده و نام سردار شجاع کشورمان، حاج قاسم سلیمانی را در لیست تحریم قرار می دهند.

رسانه های بزک کننده برجام می‌توانند از صدها و بلکه هزاران دستاورد موهوم برای برجام سخن بگویند و سوت و کف و هورا بکشند، اما اگر می‌خواهند نظر واقعی مردم را در این زمینه بدانند کافی است سری به کوچه و خیابان زده و با مردم عادی هم‌کلام شوند. مردمی که از وعده‌های عجیب و غریب پسابرجامی، چیزی جز افزایش قیمت کالاهای اساسی و سخت تر شدن معیشت عایدشان نشد.

**اگر مدیران اقتصادی دولت یازدهم به روزتر و باتلاش تر بودند، وضعیت بهتر بود

کم تحرکی دولت یازدهم، مدیریت همزمان شرکتهای متعدد خصوصی توسط برخی از وزرا، بی توجهی به موضوع معیشت،تعطیلی کارخانه ها و واحدهای تولیدی و غلبه حواشی بر متن توسط دولت یازدهم،بخشی از انتقاداتی است که توسط منتقدان دولت در ۴ سال اخیر مطرح شده است.

اکنون و با نزدیک شدن به موعد معرفی کابینه دوازدهم، رسانه های حامی دولت نیز به حرف منتقدان رسیده اند و خواستار تغییرات اساسی در دولت هستند.

در همین رابطه روزنامه آرمان در یادداشتی تحت عنوان «لزوم تغییرات اساسی در دولت» نوشت:«اگر مدیران اقتصادی دولت یازدهم باتلاش‌تر، به‌روزتر، واقع‌بینانه‌تر و توانمندتر بودند، قطعا ما به اوضاع اقتصادی بهتری می‌رسیدیم. باید تحولات جدی در حوزه اقتصادی رخ‌ دهد... مدیران دولت آینده، باید متخصص، فرهیخته، شایسته، باانگیزه، شجاع، فعال، سالم و دور از هرگونه فسادی باشند... امیدوارم در دولت آینده، مجموعه‌ای خردمندتر، بانشاط‌تر، پرتحرک‌تر، به‌روزتر و پایبندتر به خواست مردم به‌کار گرفته شود تا مردم امیدوارتر باشند».

**توافق نهایی با FATF  نیازمند قطع حمایت از سپاه قدس و محور مقاومت

حملات موشکی سپاه پاسداران به مقر فرماندهان داعش در سوریه در کنار زمین گیرکردن گروهک های تکفیری تروریستی،کیلومترها درورتر از مرزهای کشورمان توسط مدافعان حرم و محور مقاومت، برای هر ایرانی علاقه مند به استقلال و ثبات کشور، افتخارآمیز و غرورآفرین است. اما دشمن سعی دارد تا-به دلیل ناتوانی در شکست محور مقاومت در میدان- به طرق مختلف، سپاه قدس و نیروهای مقاومت را زمینگیر و در نهایت از میدان به در کند.

در همین راستا، FATF  (کارگروه اقدام مالی) به بهانه مبارزه با تروریسم ،دست قدرتمند سپاه را هدف قرار داده است.

رادیو فردا در تحلیلی با عنوان «ایران و کارگروه اقدام مالی؛دعوا بر سر چیست؟!» نوشت:«موضوع دیگری که در زمینه قبول توصیه‌های «کارگروه اقدام مالی» پیش می‌آید، تعریف تروریسم و مشکلاتی‌ست که در این رابطه، برای کمک‌های مالی جمهوری اسلامی به گروه‌های سیاسی متحد آن در خاورمیانه مطرح می‌شود. در واقع بعضی از سازمان‌هایی که با کمک‌های ایران روزگار می‌گذرانند، از دیدگاه چند قدرت بزرگ تروریست به‌شمار می‌آیند، حال آن‌که جمهوری اسلامی آن‌ها را «نیروی مقاومت» به‌شمار می‌آورد. اگر ایران در تدوین و اجرای قوانین مربوط به مبارزه با تامین مالی تروریسم توصیه‌های «کارگروه اقدام مالی» را بپذیرد، چگونه می‌تواند به این سازمان‌ها کمک کند؟...با پذیرش قوانین بین المللی مربوط به تامین مالی تروریسم از سوی ایران، جمهوری اسلامی وادار خواهد شد «حمایت از حزب الله، نیروهای مقاومت و سپاه قدس» را زیر پرسش ببرد».

متاسفانه عده ای در داخل کشور به جهت سهل اندیشی و عده ای دیگر به جهت ماموریتی که در جاده صاف کنی نقشه های دشمن در تضعیف ایران دارند، با آب و تاب فراوان از توافق با FATF حمایت کرده و به دروغ از آن به عنوان دروازه پیشرفت اقتصادی نام می برند.  

**دانشگاه آزاد میراث خانوادگی نیست

روزنامه بهار در یادداشتی با عنوان «طوفان هاشمی زدایی» نوشت:«سؤال مهم و کلیدی آن است که چرا افرادی برگزیده شده‌اند که در نقطه مقابل تفکرات و رویکردهایی مردی قرار دارند که دانشگاه آزاد به وسیله او پایه گذاری شد و آیا چنین تفاوت عیان و آشکاری از دید عمومی منفی و غیر سازنده ارزیابی نخواهد شد؟ آیا در میان طیف معتدل‌تر و میانه روتر افرادی نبودند که بتوانند در این جمع ۳ نفره قرار بگیرند و چنین اسنباطی در افکار عمومی شکل نگیرد که دانشگاه آزاد پس از هاشمی و چند ماه بعد از رحلت او، هاشمی زدایی می‌شود؟... البته یکی از پرحاشیه‌ترین تغییرات پس از آمدن نوریان کنار گذاشتن یاسر هاشمی پسر کوچک آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از پست ریاست دفتر هیات‌امنای دانشگاه آزاد است».

چندی پیش روزنامه آرمان در گزارشی نوشته بود:«کنارگذاشتن یاسر هاشمی از دانشگاه آزاد به نوعی مساله‌ای سیاسی است و کنار گذاشتن هاشمی‌ها از دانشگاه آزاد می‌تواند آثار مخرب سیاسی متعددی به همراه داشته باشد و برای مدیریت جدید این دانشگاه نتایج خوبی درپی نخواهد داشت. یکی از آثار مخرب این اقدام ایجاد تصور هاشمی‌زدایی و حذف میراث و نام هاشمی از دانشگاه آزاد است».

روزنامه های زنجیره ای به گونه‌ای معترض برکناری یاسر هاشمی از ریاست دفتر هیئت امنای دانشگاه آزاد شده اند که گویی دانشگاه آزاد ارث پدری کسی است که بخواهد مادام‌العمر در آن باشد.

روزنامه جوان نیز چندی پیش در واکنش به جار و جنجال روزنامه های اصلاح طلب درخصوص حسابرسی و عزل برخی مدیران دانشگاه آزاد در مطلبی نوشت:«اکنون که دم‌خروس فسادهای مالی دانشگاه آزاد بیرون زده، قسم‌های حضرت عباسی مدعیان بلند شده است. بیش از ۳۵ سال است که از این دانشگاه حسابرسی مالی به عمل نیامده و حالا که رئیس‌هیئت امنا دستور حسابرسی مالی صادر کرده است، یکی از اعضای هیئت امنا بدون مطالعه اساسنامه دانشگاه آزاد به رئیس‌جمهور نامه نوشته، میرزاده رئیس‌برکنار شده بیانیه داده و روزنامه‌های زنجیره‌ای هم به دفاع برخاسته‌اند. فسادهای مالی شرکت‌های خانوادگی دانشگاه آزاد برملا شده است و آنهایی که واهمه دارند جزئیات بیشتر حیف و میل چند ده ساله‌شان با شهریه‌های گزاف دریافتی از دانشجویان بیشتر از این رو شود، به فرافکنی روی آورده‌اند، ‌وگرنه یک عزل و نصب و یک حسابرسی آن هم بعد از ۴۰ سال این همه نامه‌نگاری و هوچی‌گری ندارد».