گروه جهاد و مقاومت مشرق - آزاده سرفراز و ممتاز، سردار سید علی اکبر مصطفوی، حدود 10 سال از بهترین سالهای عمرش را در زندان های مخوف رژیم بعث عراق گذراند و در این مدت، مأمن و پناهگاهی برای دیگر اسرا بود. این آزاده غیرتمند در این سال ها با نوشتن خاطراتش از دوران جنگ و همچنین یادداشت هایی درباره مسائل جاری کشور، به فرهنگ ایثار و جهاد، خدمت می کند. آنچه در ادامه می خوانید، یادداشتی از این سردار خستگی ناپذیر است که به تازگی به دست مشرق رسیده است...

انس با قرآن مهم است. اما تدبیر در آیات و عمل به احکام آن اهم است. آیه 58 سوره اعراف می فرماید: «وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذی خَبُثَ لا یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِداً» اگر بذرِ زمینِ حاصلخیز خوب باشد و رسیدگی صورت گیرد و بلایا نباشد، حاصلش خوب خواهدشد و اگر بذر مناسب نباشد، مسلما حاصل آن خوب نخواهد بود.

در واقع زمین پاک و بِکر فرزندانِ جامعه هستند. شایان ذکر است بسیاری از کشورهای پیشرفته در مواردی برخلاف ارزش های انسانی عمل می کنند، اما در مورد پیشرفتِ علم، عمران و سازندگی، صنعت، اقتصاد و... دقیقا بر مبنای دیدگاه قرآن عمل کرده و بر همان اساس به آموزش و پرورش توجه جدی دارند به عنوان نمونه اندیشمندان بزرگ غربی، همچون داگلاس نورث -نوبلیست اقتصادی- هم با مبانی عقلی و تجربی به این نتیجه رسیده اند که: « اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. برای اینکه بتوانید آیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند، مطمئن باشید که آن کشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است».

بنابراین اگر مسئولان نظام و خانواده ها، خصوصا آموزش و پرورش، روی افکارِ بکر و پاک کودکان جامعه از نظر علمی، آگاهی، معنوی، فکری، روحی و جسمی خوب کار کنند. مسلما کار اساتید در دانشگاه ها و حوزه ها را راحت تر کرده و بسیاری از مشکلات جامعه نیز برطرف خواهد شد. البته این کار، کارِ بلند مدت است. اما برای رفع مشکلات در کوتاه مدت نیاز به بالا بردن آگاهی و بصیرت جامعه است. لازم به یادآوری است، با توجه به این که نظام مقدس جمهوری اسلامی 38 سال است به یاری خدا و همت ملت تحت امر ولایت فقیه با این اقتدار و در اوج عزتمندی و افتخار به استکبارستیزی خود در دفاع از اسلام، کشور، نظام مقدس و مظلومان ادامه می دهد. از آن طرف رژیم پهلوی در طول حکومت ننگین خود، تحت سلطه و یوغ استکبار تن به هر ذلتی می داد. حال با این وضعیت، اشکال کار کجاست که بسیاری در جامعه خصوصا بعضا با کمال تاسف دانشجو و یا استاد هستند. اما دستاوردهای ارزشمند نظام مقدس را به حساب نمی آورند و می گویند فرق رژیم پهلوی با نظام مقدس جمهوری اسلامی چیست؟ و برای چه انقلاب کردیم؟ این سوال از کجا نشأت گرفته است؟ این ضعف در عملکرد بسیاری از مسئولان نظام مقدس است که نتوانسته اند برای جامعه الگوی مناسبی باشند. از طرفی هم آموزش و پرورش و خانواده ها هم نتوانسته اند، دستاوردهای انقلاب را به نوجوانان و جوانان به خوبی انتقال دهند.

موضوع تأسف بار دیگر اینکه، بعد از خاتمه 8 سال دفاع مقدس، دنیاطلبی توأم باتظاهر، ریاکاری و مصلحت اندیشی هایی که بیشتر برخلاف رضای خدا بوده باعث گردید لطمات بسیار سنگینی بر پیکر نظام مقدس و ملت وارد گردد. ضمنا آنقدر که به یاد شهدا بودیم و هستیم، چقدر خوب بود به همان نسبت به پیام شهدا، آرمان های امام«ره» و رهنمودهای رهبر معظم عمل می کردیم که در رأس تقوا قرار دارد و در راس تقوا، رعایت عدالت و رفاه اجتماعی. در واقع اجرای عدالت، اساس ترویج فرهنگ جهاد و شهادت است. لازم به ذکر است عدم توجه به رهنمودهای خداپسندانه ی رهبری، در واقع یعنی نادیده گرفتن خون شهدا، جفا به ایثارگران و ظلم بر ملت.

 این یک قاعده است. شالوده و زیرساخت های بنیادی کشور و نظام مقدس در زمینه های مختلف، در گرو عملکرد نظام آموزشی است و لاغیر و لذا جا دارد به خواسته های به حق و قابل اجرای جامعه، خصوصا آموزش و پرورش، که در رأس آن، معلمین متعهد، متخصص و شایسته قرار دارند، رسیدگی شود. در واقع سرمایه گذاری برای پیشرفت علم و آگاهی، سازندگی و خدمت به خلق خدا نه تنها هزینه نیست، بلکه سرمایه گذاری برای پیشرفت کشور، رفاه جامعه، عزت دنیا و توشه ی آخرت است.

لازم به ذکر است معلمی که برای امرار معاش خود در فکر شغل دوم و سوم باشد، چه انتظاری است که با دلگرمی و دلسوزی به کار خود ادامه دهد. نه تنها آموزش و پرورش، بلکه بسیاری از کارکنان ادارات و سازمان های دیگر نیز با چنین مشکلی مواجه هستند. اما آموزش و پرورش نسبت به مسئولیت مهمتری که دارد، در اولویت است. باتمام این تفاصیل انسان هایی هم هستند که با کمبودها، گرفتاری ها و مشکلات می سازند و با روحیه ای جهادی به کار خود به خوبی ادامه می دهند. در واقع والسّابقون السّابقون، همین ها هستند.