۹ دی سال 88، بعد از اتمام رسمی راهپیمایی به بام ساختمان محل کارم رفته بودم تا عظمت جمعیت را یک بار دیگر ببینم. همانجا به یکی از همکاران گفتم که سالها بعد، نوه هایمان از ما می ژرسند که ۹ دی ۸۸ کجا بودی؟... و ما باید جواب آبرومندانه ای برای آنها داشته باشیم... منظورم به تعداد کمی از مردم تهران بود که به هر دلیل، به راهپیمایی عاشورائیان نیامده بودند. جایشان که خالی نبود ولی حیف که نیامدند...