مدرسه عادی را ساخته اند برای دانش آموزانی که مشکل جسمی و حرکتی و معلولیت ندارند . برای دانش آموزانی است که می بینند و می شنوند . مدرسه استثنایی هم با امکانات ویژه برای دانش آموزان نابینا و ناشنوا و معلولان ساخته شده . اما جایی در بیرجند دو خواهر نابینا در مدرسه عادی درس می خوانند . مدرسه ای که در آن خبری از خط بریل و دستگاه پرکینز و کتابهای مرجع مخصوص نابینایان نیست ، و ادامه تحصیل برای این دو خواهر تقریبا غیر ممکن شده است . زینب و نازنین زهرا از بدو تولد نابینا بوده اند . و تمام این سال ها با امید پیوند قرنیه زندگی کرده اند . امیدوار به دیدن روشنایی و تا حالا نا امید بوده اند . عمل پیوند قرنیه را پزشکان زیادی انجام می دهند ، ولی هزینه این عمل برای خانواده تنگ دست زینب و نازنین زهرا خیلی سنگین است . آرزوها گاهی خیلی دور نیستند . فاصله تاریکی و روشنایی گاهی خیلی طولانی نیست . کافی است کسی پیدا شود ، تا رنج دنیای تاریک زینب و زهرا را بفهمد .