چه اهمیتی دارد که شغل و منصبت چه باشد؟ چه فرقی می‌کند که کجای این شهر خانه داری؟ چه مهم است که وسیله زیر پایت چیست؟ چه اهمیت دارد که چقدر همپا با تکنولوژی روز هستی؟ مدرک تحصیلی‌ات، لباس تنت... چه مهم است که سفره‌مان را با چه پر می‌کنی؟ برایم اما مهم است، حال که موی سرت سفیدتر شده و کم‌پشت‌تر، باشکوه‌تر شده‌ای. تک سرفه‌هایت، آرام راه رفتنت و گاهی نگاه خیره‌ات به گوشه‌ای از خانه برایم مهم است. برایم مهم این است، هرکجا که هستی و نامت هست سرم را بالا می‌گیرم. برایم اخم‌هایت، چروک پیشانیت، گه‌گاهی سکوت معنادارت، بوی لباست و پینه دستانت عزیز است. برایم مهم است که وقتی از خانه می‌روی دل‌تنگ می‌شوم. برایم مهم است که وقتی صدای در می‌آید بگویم بابا آمد. برایم افتخار است که هرچه هستی وقتی می‌آیی با لبخند می‌آیی. که برکت این خانه توئی، ای مرد مقدس.