به گزارش مشرق،کلمه چیچن ایتزا به معنی «در کنار دهانه چاه ایتزا» است که خود «ایتزا» احتمالاً در زبان مایاها به معنی جادو یا جادویی بوده‌است. این اثر جزو میراث جهانی یونسکو به‌شمار می‌رود. در سال ۲۰۰۷ میلادی، این اثر به‌همراه ۶ اثر دیگر در یک رای‌گیری جهانی به‌عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید معرفی شدند. بسیاری از باستان‌شناسان معتقدند چیچن ایتزا در حدود هزار سال پیش پایتخت یکی از پادشاهان مایاها به نام «تاپیلتزین چه کوئتزالکولت» بوده‌است. کاربرد این معبد تقدیم قربانی به خدای باران مایاها، چاک، بوده است.
 قربانی کردن انسان نیز در این معبد معمول بوده و بقایای انسان های قربانی شده نیز در معبد یافت شده‌اند. در این محوطه ها چندین نقش برجسته وجود دارد که بسیاری از آنها تقریباً به شکل حلقه اند و بوسیله مردمی فاقد ابزار فلزی کنده شده‌اند. در دیوارهای شهر قطعات بزرگی از سنگ با اشکال نامشخص وجود دارد که آنقدر دقیق بریده شده‌اند که کاملاً به هم جفت می شوند به طوریکه جایی برای عبور یک تیغه کارد بین آنها نمی‌ماند.