با سلام و تشکر از زحمات کارکنان زحمتکش هلال احمر و بهداشت و درمان سمنان من برادر یکی از مصدومان حادثه قطار دامغان هستم . خدا را شاکرم که برادرکم در کوپه چهارم بوده است و سه کوپه اول خالی بوده . هر چند پیرمرد حاضر در این کوپه فوت شده اند که خدا رحمتشان کند و برادرم تا کنون سه مورد عمل داشته و پیوند عروق دست انجام شده و در حال حاضر با مسئولیت شخصی برای ادامه درمان به مشهد منتقل شده است و تحت عمل قراردارد. اما صحبتم من متوجه عوامل فیزیکی راه آهن مانند ریل و سوزن و لوکوموتیو است نه عوامل انسانی مانند سوزن بان بیچاره و لوکوموتیوران بخت برگشته و خدای ناکرده مسئول مثلا محترم واقعا حرفی برای گفتن نمیماند چون آنچه به جایی نرسد فریاد است فقط آقای مسئول هر کی که هستی قدر مردم را بدان چون مظلومند و بی صدا هر بلایی سرشان در بیاوری صدایشان در نمی آید