کاروان پیادهروی انصارالحسین (ع) از اهالی گاومیشآباد شوشتر، پس از گذر از رودخانه کارون و استراحت و پذیرایی در روستای همزه، مهیای حرکت به سوی سرزمین عشق، کربلای معلی شدند.
اَللهُمَّ ٱلْعَنْ أَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلیٰ ذالِکَ
خدایا اوّل ستمگری که به حقِ محمّد و تبارش ستم نمود و آخرین پیرواش را لعنت کن
اَللهُمَّ ٱلْعَنْ ٱﻟْعِصابَةَ ٱللَّتي جاهَدَتِ ٱلْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلیٰ قَتْلِهِ
خدایا گروهی که حسین س را پیکار کرد و بر کشتنش همرهی و پیمان و پیروی نمود، لعن کن
اَللّهُمَّ ٱلْعَنْهُمْ جَمیعاً [مِئَةَ مَرَّةٍ]
خدایا همۀ آنان را لعن و نفرین کن [صدبار]
اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا أَبا عَبْدِ اللهِ
درود بر تو اى پدر عبداللّه (بندۀ خدا)
وَ عَلَی الْأَرْواحِ اللَّتي حَلَّتْ بِفِنائِکَ
و بر جانهایی كه در آستانت جای گرفتند
عَلَيْكُمْ مِنّي سَلامُ اللهِ أَبَدًا ما بَقيٓتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ
بر شما از من درود خدا باد! همیشه تا هستم و شب و روز هست
وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِکُمْ
و خدا اینبار را آخرین عهد زیارتم (دیدارم) از شما قرار ندهد
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلىٰ عَلِيِّ ابْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلىٰ أَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلىٰ أَصْحابِ الْحُسَيْنِ [مِئَةَ مَرَّةٍ]
درود بر حسین و علي پسر حسین و فرزندان حسین و همرهان حسین [صدبار]