به گزارش مشرق، رضا یزدانی به عنوان یکی از آزادکاران باتجربه و عنوان دار کشورمان که بارها در قامت کاپیتان تیم ملی در میادین جهانی و المپیک حضور داشته، دوران قهرمانی پر فراز و نشیبی را تجربه کرده است. از فتح سکوهای جهانی و بین المللی گرفته تا مصدومیت و شکست و ناکامی در المپیک‌های لندن و ریو که در عین شایستگی زمین‌گیرش کرد از جمله روزهای خوب و بد این قهرمان جویباری محسوب می شوند. روزهایی که او هنوز به امید کسب نخستین مدال المپیک و افزودن به تالار افتخاراتش را سپری می‌کند و همچنان خود را مدعی شماره یک، وزن ۹۷ کیلوی کشتی ایران می داند.
یزدانی بعد از ناکامی در المپیک ۲۰۱۶ ریو بلافاصله گرفتار مصدومیت قدیمی شد و مدتها به دلیل عمل جراحی از تمرینات سنگین دور ماند، اما دوباره استارت زد و پس از سالها بازگشت خوبی در آخرین مرحله رقابتهای انتخابی داشت. مسابقاتی که اوایل سال جاری برای «سبک سنگین کردن» داشته های کشتی آزاد برای حضور در رقابتهای جهانی ۲۰۱۹ قزاقستان برگزار شد و یزدانی هم توانست با اقتدار عنوان قهرمانی وزن ۹۷ کیلو را از آن خود کند. او بعد از این قهرمانی امیدبخش، با انگیزه ای دو چندان در اردوهای تیم ملی حضور یافت و طوری تمرین کرد که حتی برخی مربیان تیم ملی هم از اراده و انگیزه او برای بازگشتی طلایی به عرصه ملی متعجب شده بودند.
همه چیز خوب بود تا گرجستان!
یزدانی همانطور که اعلام کرده بود بلافاصله بعد از پایان دوران مصدومیت به روی تشک بازگشت و ابتدا تمرینات سبک و سپس سنگین و جدی خود را آغاز کرد. او همچنان معتقد بود جای مدال المپیک در ویترین افتخاراتش خالی است و باید حق خود را پس از چندین دوره ناکامی، این بار در المپیک ۲۰۲۰ توکیو بگیرد. عزم و اراده او برای رسیدن به هدفش مثال زدنی بود و مسیرش بی‌حاشیه و هموار، اما انگار این آرامش عمر چندانی نداشت. یزدانی درست چند روز قبل از اعزام به تورنمنت گرجستان با ارائه درخواست کتبی به کادر فنی از بیماری و عفونت گوش خبر داد و از همراهی تیم اعزامی به تفلیس امتناع کرد. انصراف دقیقه نودی او از رفتن به تورنمنت مذکور که اهمیت فراوانی برای کادر فنی در چیدمان تیم اعزامی به جهانی داشت، کافی بود تا ابهامات فراوانی را بوجود آورد و پای اختلافات قدیمی به این جریان را باز کند.
واقعیت این ماجرا چه بود؟
در اینکه رضا یزدانی به عنوان یکی از چهره‌های عنوان دار و باتجربه کشتی آزاد ایران و جهان خود را مدعی اصلی دوبنده وزن ۹۷ کیلوگرم تیم ملی در رقابتهای جهانی قزاقستان می‌داند، هیچ شک و شبهه‌ای نیست، اما چرا او کمی نرمش و سازگاری با کادر فنی به گرجستان نرفت تا باعث ایجاد برخی مسائل و شبهات حاشیه‌ای نشود؟
به گفته برخی از اهالی کشتی گویا رضا یزدانی بر این باور است که با توجه به آمادگی جسمی و روحی کنونی، دیگر نیازی به محک خوردن در تورنمنتی مثل جام جایزه بزرگ گرجستان نداشته و لزومی نمی دیده در آستانه رقابتهای جهانی از شرایط تمرینی و آماده سازی، به شرایط مسابقه ای و جدال با مدعیان در میدان تدارکاتی تغییر برنامه دهد. او از مدتها پیش خود را کاپیتان تیم ملی در قزاقستان تجسم کرده و بر خلاف برنامه های کادر فنی، دلیلی برای حضور در میدانی تدارکاتی، آن هم در فاصله یک ماهه تا جهانی نمی دیده است.
اما عده‌ای دیگر از اهالی کشتی، انصراف یزدانی از رفتن به گرجستان را به اختلافاتی دیرینه و قدیمی بین او و کادر فنی، به ویژه مدیر فنی تیم های ملی کشتی آزاد مرتبط می دانند. گویا این رشته سر دراز دارد و در واقع نرفتن یزدانی به گرجستان بیش از توجیه بیماری و عفونت گوش، نوعی خط و نشان کشیدن طرفین این اختلافات قدیمی برای یکدیگر محسوب می‌شود.
سرنوشت یزدانی در گرو تصمیم کادر فنی
دلیل انصراف یزدانی هر چه که بوده یا هست باید به آینده این آزادکار عنوان‌دار و رقم زدن پایانی خوش برای او توجه داشت. مطمئنا حضور در رقابتهای جهانی ۲۰۱۹ قزاقستان می تواند آخرین فرصت عرض‌اندام یزدانی برای حضورش در دنیای قهرمانی باشد. کاپیتان تیم کشتی آزاد ایران در المپیک بعد از درخواست کتبی از کادر فنی مبنی بر معافیت از همراهی تیم اعزامی به گرجستان، حالا منتظر واکنش کادر فنی و پاسخ کمیسیون پزشکی است تا ببیند آیا همچنان شانس حضور در رقابتهای جهانی را دارد یا خیر؟
اهالی کشتی نیز همچنان در انتظار واکنش نهایی کادر فنی به این موضوع هستند تا ببینند آیا یزدانی می تواند با حمایت و همراهی آنها به هدفش برسد و یا اینکه با خشم و غضب تصمیم گیرندگان مواجه می شود و در اوج امید و انگیزه، آخرین فرصت درخشش در میادین بین المللی را هم از دست می دهد.
