به گزارش مشرق، فائضه غفار حدادی از نویسندگان جوان و نام آشنای این روزها درباره یکی از شخصیت های زندگی اش که پدربزرگ فرزندانش است، اینگونه نوشت:

اپلیکیشن محاسبه راندمان عمر نداریم؟ اگر داشتیم من یک رکورد دارش را بهتان معرفی می کردم. هشتاد سال برای بعضی ها قدر هشت سال هم بهره وری ندارد اما برای بعضی ها به اندازه هشتاد قرن کش می آید و برکت می کند. هر ثانیه اش می شود منبع خیر و رزق و فایده رسانی به بقیه. پدربزرگ حسن یکی از همان هاست که تا حالا دو تا سی سال را در مفیدترین جایگاه های جامعه کارکرده و هنوز هم همه دغدغه اش گره گشایی از کار مردم است. سی سال اول را معلمی کرده با عشق. مدرسه های محروم و روستاها را برای معلمی انتخاب کرده و برای بچه های دبستانی اش هم پدر بوده و هم معلم. مدتی هم به ناشنوایان درس داده و مدیر مدرسه شان بوده. تا اینکه بازنشسته شده. سی سال بعدی اش را می توانسته حقوق بانشستگی بگیرد و در خانه بنشیند و با ذوق مطالعه و شاعری و نویسندگی اش خوش باشد. اما...

فکر کرده و دیده درست است که پولِ کلان ندارد. اما در شهر اعتباری دارد که خیلی ها ندارند. همین را کرده سرمایه کارش. از خیرینی که به هر کسی اعتماد نمی کردند خرد خرد پول جمع کرده و در نقاط محروم مدرسه و مسجد و خانه ساخته. نه یکی و دو تا. صدها موردی که مستندات همه شان موجودات است. بی یک ریالی که خودش بردارد و هنوز هم حقوقش همان بازنشستگی آموزش و پرورش است. اما توی این سی سال تجارتی کرده که هیچ کسی به گردش نمی رسد. چقدر شب و روز دویده و با عمله و بنا و کارگر سر و کله زده و برای بازدید به روستاهای دورافتاده رفته و در عوضش آینده بچه ها و دعای خیر آیندگان را خریده. به احترام این مردِ مخلص و جهادگر و جوان تا ابد هم روی پا بایستم کم است.

پی نوشت: کتاب خاطرات خودنوشت این معلم و خیر نام آشنای تبریزی یعنی حاج آقا حسن روحانی نژاد بزودی منتشر خواهد شد.