به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، دربی هفتاد و چهارم آنقدر جذاب بود که بتوان روزهای متمادی درباره آن گفت؛ دیداری که وقتی داور پایان آن را اعلام کرد، بسیاری را شوکه کرده بود. پرسپولیس در 10 دقیقه پایانی چنان کرد که سقف آرزوهای آبی های پایتخت فرو ریزد.
تیم 10 نفره ای که بازی را دو بر صفر عقب بود، با سه تعویض طلایی، به یک باره همه چیز را بر هم زد و نشان داد که فوتبال، بازی لحظه هاست و از زیر آوار نیز می توان سر برآورد و حریف را مقهور کرد. مصطفی دنیزلی و شاگردانش در این بازی چنین کردند؛ اگرچه خود نیز متحیر از اتفاقات بودند و آن را بیشتر به معجزه شبیه می دانستند تا واقعیت.
البته، این دیدار بار دیگر ثابت کرد که فوتبال یعنی نبرد تا ثانیه های آخر. درسی که شاید استقلالی ها تا سال ها در یاد داشته باشند و از آن به تلخی یاد کنند. باید صبر داشت و دید که این شکست چه هزینه ای برای آنها خواهد داشت.

* مروری بر لحظات دربی
دیدار برگشت تیم‌های فوتبال استقلال و پرسپولیس در یازدهمین دوره لیگ برتر از ساعت 18 به قضاوت علیرضا فغانی در ورزشگاه آزادی آغاز شد که در پایان، سرخ ها با نتیجه 3 بر 2 حریف را شکست دادند.
در این دیدار که در حضور بیش از 60 هزار تماشاگر و در ورزشگاه آزادی برگزار شد، پرسپولیس با ترکیب حسین هوشیار، رضا نورمحمدی، حمید علی عسگر، مجتبی شیری، ابراهیم شکوری، مازیار زارع، محمد نوری، هادی نوروزی، غلامرضا رضایی، مهرداد اولادی و علی کریمی به میدان رفت. استقلال نیز با ترکیب سید مهدی رحمتی، حنیف عمران زاده، پژمان منتظری، میثم حسینی، علی حمودی، کیانوش رحمتی، الونگ الونگ، فریدون زندی، اسماعیل شریفات، میلاد میداودی و آرش برهانی بازی کرد.
در شروع بازی دو تیم احتیاط را در دستور کار خود قرار داده بودند؛ اما با گذشت دقایقی از بازی این پرسپولیس بود که عملکرد بهتری نسبت به استقلال داشت و صاحب چند موقعیت خوب گلزنی شد. در دقیقه 15، محمد نوری درون محوطه جریمه توپ را به زاویه مخالف فرستاد که رحمتی با شیرجه ای عالی مانع از گل شدن این توپ شد.
در ادامه بازهم پرسپولیس بود که صاحب موقعیت شد و در دقیقه 21 توسط هادی نوروزی می توانست دروازه رحمتی را باز کند؛ اما ضربه این بازیکن از کنار دروازه به خارج رفت. در این صحنه مدافعان استقلال تعلل کردند و توپ در موقعیتی عالی مقابل پای مهاجم پرسپولیس افتاد اما ضربه او به بیرون رفت.
در حالی که پرسپولیس تیم برتر میدان بود، در دقیقه 31 اشتباه علی کریمی باعث شد استقلال به گل برسد. در این دقیقه کاپیتان پرسپولیس توپی که در حال رفتن به بیرون زمین بود را به داخل برگرداند و در اختیار فریدون زندی قرار داد که پاس زیبای این بازیکن درون محوطه جریمه به میلاد میداودی رسید. این بازیکن نیز با ضربه ای زیبا، از روی دستان حسین هوشیار دروازه پرسپولیس را باز کرد.
در نیمه دوم مظلومی، محسن یوسفی را به جای الونگ به میدان فرستاد و مصطفی دنیزلی هم مهدی مهدوی کیا و زاید را؛ اما هنوز دقایقی نگذشته بود که در دقیقه 50 فریدون زندی روی یک توپ برگشتی گل دوم را وارد دروازه پرسپولیس کرد.
در ادامه و در شرایطی که پرسپولیس برای جبران دو گل خورده تلاش می کرد، مهرداد اولادی اسماعیل شریفات را سرنگون کرد که علیرضا فغانی با کارت قرمز مستقیم و در دقیقه 68 اخراجش کرد تا وضعیت پرسپولیس بدتر از قبل شود.
با حضور مهدوی کیا در زمین، پرسپولیس جان تازه ای گرفت؛ اما درخشش مهدی رحمتی مانع از باز شدن دروازه آبی ها شد. در دو صحنه شوت های زیبای هافبک سرخ ها را دروازه بان ملی پوش استقلال به زیبایی دفع کرد.
در 10 دقیقه پایانی پرسپولیس حملات بیشتری را روی دروازه استقلال پی ریزی کرد. در دقیقه 82 پاس زیبای محمد نوری در عمق دفاع استقلال به ایمون زاید تازه وارد رسید تا با ضربه ای دقیقه گل اول را وارد دروازه رحمتی کند. زاید یک دقیقه بعد با ضربه سر گل دوم را وارد دروازه حریف کرد تا تیم 10 نفره پرسپولیس بازی باخته را با تساوی عوض کند.
در دقایق پایانی، پرسپولیس بود که میل بیشتری برای رسیدن به پیروزی داشت و حملاتی را انجام داد. در حالی که هواداران از تساوی راضی بودند، در دقیقه 91 ایمون زاید روی پاس حسین بادامکی گل سوم خودش و پرسپولیس را به ثمر رساند تا سرخپوشان به یک پیروزی با ارزش و شیرین دست پیدا کنند.

* دنیزلی: ترکیبی از واقعیت و معجزه!
البته نظرات مربیان دو تیم پس از این دیدار هم جالب توجه است. مصطفی دنیزلی در مورد اینکه این برد معجزه بود یا واقعیت، گفت: مخلوطی از هر دو. اگر بخواهیم پرسپولیس را ارزیابی کنیم، تیمی بود که می‌دانست تا قبل از سوت پایان مسابقه باید بازی را دنبال کند. خوشحالم به پیروزی‌های سریالی استقلال خاتمه دادیم.
وی ادامه داد: این برد سه جنبه خوب داشت. اول تماشاگران و فوتبال دوستان که یک بازی زیبا را دیدند. دوم طرفداران پرسپولیس که چنین تیم خوبی دارند و سوم، کار تیمی ما..
دنیزلی در مورد تعویض‌هایی که انجام داد و هت تریک زائد، گفت: نیمکت باید اینگونه باشد و بتواند بازی را تغییر دهد. شروع مسابقه با برنامه و میل ما نبود؛ اما در نهایت برای طرفداران پرسپولیس خوشحالم و همچنین زائد و مهدوی‌کیا که توانستند با حضورشان در میدان نتیجه را تغییر دهند و تاثیرگذار باشند. فلسفه ما در فوتبال همین است. شروع بازی مهم؛ اما پایان آن مهم‌تر است.
سرمربی پرسپولیس تاکید کرد: شاید استقلالی‌ها بعد از آنکه دو بر صفر پیش افتادند و یک بازیکن ما اخراج شد، تصور کردند بازی تمام شده است؛ اما واقعیت آن بود که یک طرف مسابقه ما بودیم که کار را تمام شده نمی‌دانستیم. امروز یک درس گرفتیم. اگر پرسپولیس از حریف عقب افتاد، نباید ناامید شویم. یک روز هواداران هستند که ریتم بازی را تند می‌کنند و یک روز هم بازیکنان. امروز بازیکنان بودند که بازی را جلو بردند.

* مظلومی: همه چیز از بین رفت
صحبت های پرویز مظلومی نیز شنیدنی است. مردی که تا دقیقه هشتاد فاتح دربی بود؛ اما به یک باره همه چیز تغییر کرد تا اکنون مربی تیم بازنده باشد. سرمربی استقلال گفت: دو تیم فوتبال زیبایی به نمایش گذاشتند به ویژه در نیمه دوم که بارها دروازه‌های دو تیم با خطر مواجه شد. پس از اینکه دو گل پیش افتادیم از این امتیاز مثبت استفاده نکردیم و با سهل انگاری تمرکزمان را از دست دادیم. متاسفانه بازی را رها کردیم و حریف به راحتی به گل رسید.
وی با انتقاد از بازیکنان که در دقایق پایانی تمرکز خود را از دست داده و بازی را رها کردند،‌ گفت: قطعا در تمرین فردا از شاگردانم توضیح خواهم خواست که چرا بازی را رها و پیروزی را با شکست عوض کردند. همه چیز از بین رفت و ما بازی را از دست دادیم. به ناگاه مسابقه از دست ما رها شد و نتیجه را واگذار کردیم.
سرمربی استقلال تصریح کرد: در حالی که می‌توانستیم دفاع کنیم و برتری 2 بر صفر را نگه داریم، باز کار کردیم و به حریف فرصت دادیم تا به نتیجه مورد نظر خود دست یابند. البته مربی نیستم که اگر ببازم، بگویم چند مهره کلید‌ی‌ام را نداشتم؛ اما امروز اتفاق نادری رقم خورد و باید از این شکست درس بگیریم تا در آینده بهتر بازی کنیم. پیش از مسابقه هیچ کس فکر نمی‌کرد استقلال با وجود این کمبودها چنین نمایشی داشته باشد و تا آستانه پیروزی پیش برود.
مظلومی در پاسخ به اینکه مقصر اصلی این شکست چه کسی است، گفت: صد در صد من مقصرم. مربی نیستم که شکست را گردن بازیکنانم بیندازم. درسی که گرفتم، این است که نباید حتی زمانی که دو گل از حریف جلو هستیم، بازی را تمام شده بدانیم. باید این نکته را بگویم که دستم خالی بود. در شرایطی که نیاز بود در خط میانی دست به تعویض بزنیم، بازیکنی نداشتم که تعویض کنم.