به گزارش مشرق، «سيد ناصر هاشم‌زاده» داور بخش آثار ويدئويي بيست‌وچهارمين جشنواره فيلم کودکان و نوجوانان در گفت‌وگو با برنا در ارزيابي سينماي کودک عنوان کرد: در سينماي کشورمان فيلم براي کودک نداريم، بلکه درباره کودک کارهايي انجام مي‌دهيم. فيلم کودک به آن معنا که کودکان ما بنشينند و آن را تماشا کنند در سينماي ايران مهجور است.وي افزود: در اين دوره از داوري جشنواره کودک که در خدمت دوستان بوديم، واقعاً فقط يک يا دو فيلم ديديم که مي‌ارزد تا کودکان ما بتوانند به تماشاي آن بنشينند و با آن الفتي داشته‌باشند.
هاشم‌زاده با ابراز تأسف از بي‌توجهي به کودک در سينماي ايران بيان داشت: حس من اين است که در هيچ زمينه‌اي به کودک توجهي نشده‌است. اين مقوله مشکل و ريشه‌هاي زيادي دارد و اصل قضيه اين است که ما مسائل را زياد جدي نمي‌گيريم. اين جدي نگرفتن باعث مي‌شود که فقط به فصل يک امري برسيم و اقداماتي انجام دهيم؛ به اين معنا که وقتي به فصل جشنواره کودک مي‌رسيم عجله مي‌کنيم و زودتر مي‌خواهيم کار را فيصله دهيم.
اين نويسنده که نگارش فيلمنامه فيلم موفق «آواز گنجشک‌ها» را در کارنامه هنري خود دارد، برپايي جشنواره فيلم کودک را توجه به اين ژانر از سينما دانست و افزود: خدا را شکرکه اين جشنواره برگزار و به سينماي کودک توجه مي‌شود چراکه اگر اين توجه هم نبود، اوضاع بد مي‌شد.
وي ادامه داد: از آن‌جا که سينماي ايران در دوره‌اي در سطح جهان مطرح بود، انتظار است که به مقولات زيادي بپردازد. يکي از آن مقوله‌هايي که بايد به آن پرداخته شود، مسلماً سينماي کودک و نوجوان است. سينماگران ما در اين عرصه تلاش مي‌کنند اما بضاعتشان همين است و اگر يکسري زمينه‌ها فراهم شود، شايد اين بضاعت‌ها بالا برود.
هاشم‌زاده آموزش سينماگران در زمان بدو ورودشان به عرصه فيلمسازي را يکي از اين زمينه‌ها خواند و در اين‌باره گفت: سينماگران بايد هم به لحاظ نوشتاري سينما که فيلمنامه است و هم به لحاظ تحقيق و تفسير فيلم‌ها که بايد درست انجام بگيرد، آموزش ببينند.
وي با تأکيد بر اينکه فيلمساز عرصه سينماي کودک و نوجوان بايد قصه‌گويي بلد باشد، اظهار داشت: در بيشتر آثاري که مي‌بينيم يکي از ضعف‌ها اين است که به فيلمساز تعليم درستي داده نشده‌است. به عنوان مثال قصه‌گويي در سينماي ما ضعف دارد؛ يعني براي کودک قصه گفته نمي‌شود. اين‌ها باعث مي‌شود که سينماي کودک و نوجوان ما مهجور باشد.
اين فيلمنامه‌نويس در ادامه گفت: اغلب سينماگراني که وارد عرصه سينماي کودک مي‌شوند، بيشتر دغدغه‌هاي شخصي خود درمورد کودکان را مي‌سازند. اين درحالي است که بايد موضوع فيلمشان موضوعي باشد که کودکان به آن توجه کنند. فيلم‌هايي که ساخته مي‌شود بيشتر دغدغه بزرگسالان است تا اينکه دغدغه بچه‌ها باشد.
هاشم‌زاده افزود: من معتقدم که فيلم‌هايي هم هستند که ممکن است ربطي به کودک يا نوجوان پيدا نکند، اگر هم درباره کودک باشد، مخاطبش کودک نيست. زماني فيلمساز فيلمي درمورد نوجوانان مي‌سازد ولي اين فيلم را بزرگسالان مي‌بينند چون مخاطبش آنان هستند و در مقابل قابل ديدن براي نوجوانان نيست. از اين رو ابتدا بايد اين تفکيک صورت گيرد و فيلم‌هاي اين قشر را درست بسازيم.
وي در پاسخ به سوال برنا مبني بر اينکه تفاوت فيلم کودک با فيلم نوجوان در سينماي ايران چگونه تعريف شده‌است، اظهار داشت: مسلماً در جشنواره فيلم کودکان و نوجوانان، سنين کودکي با نوجواني خيلي فرق مي‌کند. ما سنين کودکي را سنيني مي‌بينيم که بايد براي سخن گفتن با او زبان کودکي بگشاييم. طبق برآوردهايي که دارند، کودکان را سنين پيش از دبستان تا سه - چهار سال ابتدايي شامل مي‌شود و از کلاس پنجم ابتدايي به بعد ديگر کودک نيستند و وضعيت ديگري لازم دارند که بعضي‌ها تحليل مي‌کنند که اين بحث بايد روانشناسانه پيش برود.
داور بخش آثار ويدئويي بيست‌وچهارمين جشنواره فيلم کودکان و نوجوانان گفت: اما من معتقدم که قبل از اينکه وارد وادي‌هاي روانشناسانه شويم، ما داريم در سينما حرف مي‌زنيم. از اين رو اول بايد اين وادي درست باشد يعني هنري باشد بعد بگوييم حالا تخصص‌هاي ديگري چون روانشناسي کودک و نوجوان به کمک اين مسئله بيايد.
هاشم‌زاده قصه‌نويسي براي کودک را نيازمند اقدام کارشناسانه دانست و در اين‌باره گفت: در بحث قصه‌نويسي ما نمي‌توانيم بحث‌هاي عميق فلسفي، اجتماعي، اقتصادي و ... را براي کودک داشته باشيم ولي مي‌توانيم به زبان کودک مشکلات خود او را بازگو کنيم که اين کارشناسي مي‌خواهد و تا زماني که اين اتفاق صورت نگيرد، خروجي ما خام بيرون مي‌آيد. بعضي از دوستاني که فيلم‌هايشان خوب از آب درآمده‌است، نشان مي‌دهد که آنان تلاش کرده‌اند و به نتايج خوبي هم دست يافته‌اند.
وي درمورد داوري فيلم‌هاي بخش ويدئويي جشنواره کودک امسال و ارزيابي جشنواره به خبرنگار برنا گفت: بخشي از فيلم‌ها را مورد ارزيابي قرار داديم و مرحله داوري همچمنان ادامه دارد. در حيطه فيلم‌هاي ملي مي‌توانم بگويم که در بين آثار چند فيلم جديد وجود دارد که اميدوارکننده است.
وي در خاتمه ابراز اميدواري کرد که در کنار هنرمنداني که دغدغه سينماي کودک دارند، مسئولان نيز به اين ژانر توجه ويژه داشته باشند تا الگوسازي صورت گيرد و سال آينده شاهد ساخت فيلم‌هاي خاص کودک و نوجوان باشيم.
