مشرق- این یادداشت را گام به گام جلو می بریم تا برسیم به خط آخر و جمع بندی؛ بدون زیاده گویی و آسمان و ریسمان بافتن!

اول. روزی که نام سیدرضا صالحی امیری به عنوان رئیس جدید کمیته ملی المپیک ثبت شد، ورزش کشور امیدهای فراوانی داشت. عقب ماندگی راهبردی و ساختاری این مجموعه در سالهای گذشته موجب شده بود تا انتظاری همراه به خوش بینی با رئیس جدید ایجاد شود. یادش بخیر!

دوم. حدود یک سال از آن روزها می‌گذرد. جایگاه و سطح ساختمان خیابان سئول که روزگاری در حد یک اداره کل درجه چندم بود، اکنون به نقطه‌ای قابل قبول رسیده است. رئیس کمیته، آداب دان است و پروتکل فهم. ویژگی‌های فردی صالحی امیری موجب شده تا این روزها، کمیته ملی المپیک، کمیته ملی المپیک باشد. انتظارات درست بود و در حال واقعیت یافتن؛ اما امان از کهنسالان کارنابلد که رئیس، آنها را شیخ خود می‌داند و همین، آغازی می‌تواند باشد بر پایان!

سوم. صالحی امیری نگاه در راهبری حلقه‌ای دارد که آنها مصداق عینی، آزموده را آزمودن خطاست، هستند. امروز، امورات ساختمان خیابان سئول در حوزه بین الملل و فنی در اختیار کسانی است که بارها نشان داده اند که چقدر کار را بلد نیستند و البته، مدعی و سر در فلک! کسانی که از فهم بین الملل و مناسبات آن، فقط پاسپورتهایشان پر مهر شده است و لاغیر! اکنون این مدعیان سیه کارنامه که از عوامل مؤثر در سیه روزی ورزش کشور هستند، عنان کار را در دست گرفته اند و افسوس که رئیس، دل در گروی این دانشگاهیان دارد که همه امیدها را تبدیل به ناامیدی کرده اند.

در این زمینه بخوانید:

کهن‌سالگرایی در کمیته المپیک با چشمان کاملاً بسته!

بهار هفتاد سالگی در توکیو ۲۰۲۰/ جایی برای پیرمردها هست!

چهارم. همین چند روز قبل، کاروانی به تایلند اعزام شد تا در مجمع عمومی و انتخاباتی شورای المپیک آسیا حضور یابد؛ اما افسوس که خروجی آن در حد همان گروهی بود که این تشکیلات را به یک اداره کل دسته چندم تبدیل کرده بودند؛ یک عضویت هیأت اجرایی خشک و خالی! البته، باید شکرگذار درگاه خداوند بود که این مشاوران کهنسال و کارنابلد، همین اندک را نیز از کف ندادند که هنوز خاطره افتضاح دورانشان را از یاد نبرده ایم! به هر حال، هم سنگی با افغانستان، سوریه، برونئی دارالسلام و بوتان، دستاورد بزرگی برای این گروه است!

پایان. نگرانیم و هرچه می‌گذرد، نگران‌تر! از سویی سیدرضا صالحی امیری قرار دارد که با مختصات و ظرفیتی که دارد، همگان را امیدوار می‌کرد و مشاورانی که گل‌های امید را پرپر می‌کنند و با قدرت نیز در این مسیر می‌تازند! ساختمان خیابان سئول را تا دیر نشده، باید نجات داد. آقای رئیس! تاریخ را با دقت بخوانید. این مشاوران آزمون پس داده را بشناسید تا دیر نشده و همه چیز از دست نرفته!