به گزارش مشرق به نقل از باشگاه خبرنگاران، آسيا تايمز در آغاز اين مقاله مي نويسد: بر اساس مستندات موجود احمدي نژاد هيچگاه در مجمع عمومي سازمان ملل متحد نگفت که در ايران زنداني سياسي وجود ندارد.وي در مصاحبه هاي خصوصي نيز اعلام داشت در ايران کساني در زندان هستند که قانون شکني نموده اند و در عين حال تاکيد نمود که نبايد کروبي و موسوي تحت تعقيب قضايي قرار گيرند.
بنابر اين گزارش،موسوي با گذشت يک سال و اندي از انتخابات رياست جمهوري هنوز با بسنده کردن به برخي سخناني که از طريق نوار هاي صوتي به گوش رسيده است انتخابات را زير سئوال مي برد و تا کنون نتوانسته است مدرک مستندي را رو نمايد.در واقع موسوي با اين سخنان انتقادي خود را در معرکه نقد وارد کرده است و سخنان وي راجع به اتحاد ملت توخالي و مبهم است.
در ادامه اين مقاله با اشاره به عوام فريبي منفي نامزد شکست خورده انتخابات رياست جمهوري آمده است:بدتر آن است که موسوي با سرپوش گذاشتن به فعاليت بيگانگان که تحت لواي دموکراسي براي کاشتن بذر نفاق افکني در ايران اقدام مي نمايند خود را نشان داده است.
وي در مصاحبه اخير خود از سياست هاي تبعيض آميز آمريکا در زمينه حقوق بشر و تحريم ها انتقاد نکرده است در حالي که نيک مي داند تحريم هاي آمريکا خارج از چارچوب سازمان ملل متحد مي باشند .موسوي مي توانست با حس وطن پرستي از حقوق بشر آمريکا يا سياست هاي اين کشور در عراق يا افغانستان و بد رفتاري با مسلمانان انتقاد نمايد.ولي در عوض موسوي آلت دست امپرياليسم آمريکا و غرب شده است.
در بخشي ديگر از اين مقاله نويسنده با زير سئوال بردن موسوي و انتقاد هاي بيجاي وي از احمدي نژاد مي نويسد: تاکنون کجا ايران به کشوري حمله نموده است؟آيا ايران گفتگو با غرب را رد کرده يا همکاري با آژانس هسته اي را متوقف نموده است يا آيا احمدي نژاد در حين ديدار خود از سازمان ملل متحد سخني زده است که مستوجب انتقاد از سوي موسوي باشد که خود در زمان نخست وزيري اش تنها با رهنمودهاي آيت الله خميني ،رهبر فقيد انقلاب ايران،که استقلال جمهوري اسلامي مديون به ايشان مي باشد،دوام آورد؟با مشاهده و دسترسي به سخنراني ها و گفتگو هاي احمدي نژاد طي سفر شش روزه اش به آمريکا به خوبي آشکار مي شود که انتقادهاي موسوي از رييس جمهور ايران وجاهت ندارند.
در بخش انتهايي اين مقاله آمده است:ايرانيان متوجه شده اند که موسوي علاقه اي به انتقاد از سياست هاي اوباما و تحريم هاي غير عادلانه و غيره ندارد.سئوال اينجاست که چرا وي هنوز تمايل به انتقاد از ايران دارد و به نفع دشمنان ايران در زمينه فعاليت هاي هسته اي گام بر مي دارد؟ بايد افزود که موسوي با اين که دم از اتحاد ملت مي زند اما هنوز خود نتوانسته است همانند سياست مداري آگاه نسبت به تهديد هايي که امنيت ملي ايران را نشانه گرفته اند رفتار نمايد و به جاي هدف گيري انگشت اتهام بسوي بيگانگان، تنها از دولت انتقاد مي نمايد.
