مشرق- امام صادق علیه‏ السلام:

خـداوند تبارک و تـعالی چون بخواهد بـه حساب مؤمن رسیدگی کند، کارنامه‏ اش را به دست راست او دهد و بین خود و او، به حسابش رسیدگی نماید. پس گوید: بنده من! چنین و چنان کرده ‏ای و فلان و بهمان کار را انجام داده ‏ای! عرض می‌‏کند  آری، پروردگار ! من این کارها را کرده‏ ام. 
خداوند می‌‏فرماید: من آنها را بر تو بخشیدم و تبدیل به کارهای نیک کردم. پس، مردم گویند: سبحان اللّه‏ ! این بنده حتّی یک گناه هم نداشت؟ این است معنای سخن خداوند عز و جل: «اما آن کس که نامه ‏اش به دست راست او داده شود زودا که آسان حسابرسی شود و به سوی کسان خود شادمان برگردد .

خـداوند تـبارک و تـعالی ... هر گاه بـرای بنده ‏ای بد بخواهد، در حضور مردم از او حسابرسی کند و محکومش نماید و کارنامه‏ اش را به دست چپ او دهد. این است مراد سخن خداوند عز و جل که می‏ فرماید: و امّا کسی که نامه ‏اش از پشت سر به او داده شود، زودا که بگوید وای بر من هلاک شدم و به آتش افروخته در آید، که او در دنیا نزد کسانش شادمان زیسته بود. 

متن حدیث: 

الامامُ الصّادقُ علیه ‏السلام:

إنَّ اللّه‏َ تَبارَکَ وتَعالی إذا أرادَ أن یُحاسِبَ المُؤمِنَ أعطاهُ کِتابَهُ بِیَمینِه وحاسَبَهُ فیما بَینَهُ وبَینَهُ ، فیَقولُ : عَبدی ، فَعَلتَ کَذا وکَذا و عَمِلتَ کَذا و کَذا ! فیَقولُ : نَعَم یا رَبِّ قَد فَعَلتُ ذلکَ ، فیَقولُ : قَد غَفَرتُها لَکَ وأبدَلتُها حَسَناتٍ، فیَقولُ النّاسُ: سُبحانَ اللّه‏ِ أما کانَ لِهذا العَبدِ سَیِّئَةً واحِدَةً ؟! و هُوَ قَولُ اللّه‏ِ عز و جل: فَأَمّا مَن اُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ * فَسَوْفَ یُحاسَبُ حِسابا یَسیرا * وَ یَنْقَلِبُ إلی أهْلِهِ مَسرورا.

إنَّ اللّه‏َ تَبارَکَ وتَعالی ...إذا أرادَ بِعَبدٍ شَرّا حاسَبَهُ عَلی رُؤوسِ النّاسِ ، و بَکَّتهُ ، و أعطاهُ کِتابَهُ بِشِمالِهِ ، و هُوَ قَولُ اللّه‏ِ عز و جل: وَ أمّا مَنْ اُوتِیَ کِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ * فَسَوْفَ یَدْعو ثُبورا * وَ یَصْلی سَعیرا * إنّهُ کانَ فی أهْلِهِ مَسرورا.

*سوره انشقاق

"منتخب میزان الحکمه، صفحه ۴۱۶"