به گزارش مشرق، در بخشي از اين نامه آمده است: 20 سال صادقانه با يک جانباز 70 درصد زندگي کردم و خدا مي‌داند که در اين مدت چه رنج‌ها و مشقت‌هايي را متحمل شدم. اما او چون دچار بيماري اعصاب و روان است ديگر من و فرزندانش را نمي‌پذيرد و ما اکنون حدود 50 روز است که در به‌در خيابان‌ها هستيم. دست‌هايم از شدت کار مجروح شده و سرپناهي ندارم تا خود و فرزندانم در آن زندگي کنيم. بيمار و ناتوان شده‌ام و فرزندانم از تحصيل باز مانده‌اند. يکي از فرزندانم ازدواج کرده، لکن قادر نيستم او را به خانه بخت بفرستيم. آيا فريادرسي وجود دارد؟ آيا بنياد جانبازان و ايثارگران و ساير نهادها و ارگان‌ها و افراد خير براي رضاي خدا مرا ياري خواهند داد؟ *مشخصات و شماره تماس نويسنده مطلب در دفتر روابط عمومي روزنامه جمهوري اسلامي محفوظ است.
