* بازداشتن ابوموسي از فتنه انگیزي
از بنده خدا علي امیرمومنان به عبدالله بن قیس (ابوموسي اشعري) پس از ستایش پروردگار و درود! سخني از تو به من رسید كه هم به سود، و هم به زیان تو است. چون فرستاده من پیش تو آید، دامن همت كمر زن، كمرت را براي جنگ محكم ببند و از سوراخ بیرون آي و مردم را براي جنگ بسیج كن. اگر حق را در من دیدي بپذیر و اگر دودل ماندي كناره گیر.
به خدا سوگند هر جا كه باشي تو را بیاورند و به حال خویش رها نكنند تا گوشت و استخوان، و تر و خشكت درهم ریزد و در كنار زدنت از حكومت شتاب كنند، چنانكه از پیش روي خود همانگونه بترسي كه از پشت سرت هراسناكي.
حوادث جاري كشور آنچنان آسان نیست كه تو فكر مي كني،بلكه حادثه بسیار بزرگي است كه باید بر مركبش سوار شد و سختي هاي آن را هموار كرد و پیمودن راه هاي سخت و كوهستاني آن را آسان نمود.
پس فكرت را بكار گیر و مالك كار خویش باش و سهم و بهره ات را بردار. اگر همراهي با ما را خوش نداري كناره گیر، بي آنكه مورد ستایش قرارگیري یا رستگار شوي. آیا سزاوار است تو در خواب باشي و دیگران مسئولیت هاي تو را برآورند و از تو نپرسند كه كجا هستي و به كجا رفته اي؟
به خدا سوگند! این راه حق است و به دست مرد حق انجام مي گیرد و باكي ندارم كه خداشناسان چه مي كنند؟.