به گزارش مشرق، سایت کنفدراسیون آسیا همیشه انتخاب هایی پرسرو صدا و گاها غیرمنطقی داشته است. سه نامزدی که هیچکدام در جام جهانی بازی نکرده اند و جالب است از تیم ملی ژاپن بازیکنانی انتخاب نشده اند که در تیم ملی این کشور بازی کرده و همراه این تیم به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی رسیدند.

با این وجود اما انتظار می رفت در میان سه نامزد نهایی نام علیرضا بیرانوند دروازه بان ملی پوش تیم ملی ایران هم باشد چرا که او در سال 2018 عملکرد خوبی داشته و افتخاراتی هم به دست آورده است. علاوه بر نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا او با پرسپولیس قهرمان ایران شد و همچنین همراه تیم ملی علاوه بر صعود مستقیم به عنوان دومین تیم به جام جهانی، رکورد جالب بسته نگه داشتن دروازه و خوردن تنها 2 گل در دور مقدماتی را به دست آورد. بیرانوند در جام جهانی 2018 نیز همراه ایران در سه بازی تنها دو گل خورد آن هم در حالی که یکی از گل هایش را مدافعان تیم ایران وارد دروازه خودی کردند. او اما پنالتی کریس رونالدو ماشین گلزنی و بهترین بازیکن فوتبال جهان را گرفت. همه این ها باعث شد تا خبر حضور بیرانوند در میان سه نامزد نهایی دریافت توپ طلا خیلی زود شکل رسمی پیدا کند در حالی که خبر امروز کنفدراسیون فوتبال آسیا صحت خبر قبلی را کاملا از بین برد.

بیشتر بخوانید:

بیرانوند کاندیدای بهترین بازیکن سال آسیا نشد! +عکس

تنها دروازه بان

علیرضا بیرانوند اگر نامش در میان نامزدهای بهترین بازیکن سال آسیا قرار می گرفت می توانست لقب اولین دروازه بانی را بگیرد که نامش در میان سه نامزد نهایی توپ طلا وجود داشته است. تا قبل از آن تنها یک بار و در سال 2012 مارک شوارزر دروازه بان سرشناس استرالیایی که آن زمان در تیم فولام انگلستان بازی می کرد و بعد از آن به چلسی و لستر سیتی پیوست یکی از سه نامزد دریافت توپ طلای بازیکن آسیایی شاغل در لیگ های دیگر قاره ها شد هرچند در نهایت شینجی کاگاوا بازیکن ژاپنی منچستریونایتد به این عنوان دست پیدا کرد.

نکته ای که می توان اشاره کرد اینکه مارک شوارزر یک استرالیایی است و اهل قاره اقیانوسیه و بعد از حضور این تیم در رقابت های قاره آسیا است که بازیکنانش شانس حضور در میان نامزدها را پیدا کرده اند اما در میان دروازه بان های تیم های آسیایی هنوز هیچ دروازه بانی نتوانسته در جمع سه نامزد نهایی حضور داشته باشد.

ایرانی هایی که نگرفتند

واقعیت این است که بازیکنان ایرانی آنقدر که شایسته هستند هیچگاه از طرف ای اف سی و یا همان کنفدراسیون فوتبال آسیا مورد توجه نبوده اند. مساله بیرانوند در سال 2018 یک نمونه بسیار خوب است در حالی که بازیکنان بزرگی مثل خداداد عزیزی، علی دایی، مهدی مهدوی کیا، علی کریمی تنها یک بار توانسته اند به این عنوان برسند ولی مثلا در سال های 97 و 98 که اوج ستاره های فوتبال ایران بود ناکاتا دو سال پشت سرهم به عنوان بهترین بازیکن آسیا انتخاب شد آن هم در حالی که کریم باقری هم یکی از کاندیداها بود.

بازیکنانی مثل جواد نکونام و فرهاد مجیدی با وجود بازی های درخشانشان تنها نامشان در میان نامزدها قرار گرفت و این جایزه را نبردند.

کریمی و نکونام نتوانستند

علی کریمی همانطور که خودش گفت با هدف کسب عنوان بهترین بازیکن آسیا در سال 2012 به پرسپولیس آمد و در حالی که به عنوان نامزد دریافت این جایزه انتخاب شد لی کئون هو از تیم اولسان هیوندای به این عنوان دست پیدا کرد و کریمی دوم شد. جواد نکونام هم سال 2013 از اوساسونا و لالیگا به استقلال آمد و نامزد دریافت این جایزه شد اما نکونام دوم شد و ژنگ ژی از گوانگژو جایزه بهترین را گرفت.

بیرانوند می تواند؟

آنچه انتخاب بهترین بازیکن سال آسیا در این سال ها نشان می دهد این است که حضور در بازی های ملی زیر نظر فیفا مثل جام جهانی در این انتخابات نقش چندانی ندارد و کنفدراسیون فوتبال آسیا بیشتر توجهش به مسابقاتی است که زیر نظر این کنفدراسیون برگزار می شود و قهرمانی در رقابت های لیگ قهرمانان آسیا و یا موفقیت در جام ملت های آسیا می تواند شانس بیشتری را برای گرفتن توپ طلا به بازیکنان بدهد. علیرضا بیرانوند با این وصف دو شانس بزرگ برای تصاحب این عنوان دارد: اول درخشش با تیم ملی و قهرمانی در جام ملت های 2019 و دیگری قهرمانی با پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا است. به نظر می رسد او اگر بتواند به هرکدام از این عناوین یا حتی یکی از آن ها دست یابد آن وقت شانس حضور در میان نامزدهای دریافت توپ طلا را خواهد داشت.