متن گفتگوی سردار مرتضی طلایی با خبرنگار سیاسی فارس به شرح ذیل است:
برای شروع بحث، بهتر است از فضایی که اکنون در آن به سر می بریم، آغاز کنیم، یقینا ما در برهه ای حساس از تاریخ انقلاب اسلامی قرار گرفته ایم و شرایطی که امروز با آن مواجه هستیم قابل قیاس با دیگر دوره های تاریخی نزدیک به ما نیست، از همین حیث مقوله "انتخابات” مهم جلوه می کند، بنابراین بهتر است برای شروع در این خصوص که چگونه انتخابات فعلی با این شرایط خاص اهمیت می‌یابد، بفرمایید تا به دیگر مباحث بپردازیم.
یقینا همین طور است . اکنون برای مقابله با تهدیدات پیرامونی و توطئه هایی که قدرت های جهانی تدارک دیده اند عزم و اراده ای بزرگ لازم است. دشمن می کوشد با استفاده از اختلاف افکنی داخلی و وحدت زدایی از فضای سیاسی – اجتماعی کشور شرایط خاصی را برای نظام رقم بزند تا بتواند «امتیاز» بگیرد. بدیهی است که مقابله با این توطئه میطلبد که ما حول محور ولایت و اصول متعالی اسلام با وحدت کلمه بر اصول پافشاری کنیم. در حقیقت به نظر بنده، مقابله با این شرایط، جز با پافشاری بر "اصول” ممکن نیست. این پافشاری بر اصول البته به معنای فقدان تفکر استراتژیک نیست، بلکه اساسا به مثابه امری است که با تاثیرات خود یک "استراتژی عقلانی و موثر " محسوب می شود.
غرب اکنون با استفاده از برخی پادوهای منطقه ای و اقلیتی فریب خورده در داخل می خواهد "تشنج” و” آشوب” را به عنوان یک اهرم فشار برای امتیاز گیری مطرح کند، مقابله با این رویکرد جز با پافشاری بر "اصول” مکتب اسلام و انقلاب ممکن نیست. این پافشاری به اصول هم "وحدت” را تقویت میکند هم رافع بسیاری از مشکلات خاصی است که ممکن است در فرایند توطئه چینی های غرب خود را نشان دهد.
توجه داشته باشید که بیداری اسلامی و انقلاب های منطقه در حقیقت به موقعیت استراتژیک غرب خدشه وارد کرده است، بدیهی است که غرب می خواهد با فشار بر کشور های مستقل و تضعیف آنها، این ضربه را جبران کند چرا که در غیر این صورت عرصه را باید به کلی واگذار کند. در چنین شرایطی می طلبد که«عقلانیت انقلابی» محمل تمام گفتارها و عملکرد ما باشد عقلانیتی که فارغ از محاسبه سود و زیان مادی، عرصه مبارزه ای را پیش روی دشمنان می گشاید که در آن، آنها از حیث استراتژیک قطعا مغلوب اند. شما اکنون به تحولات منطقه نگاه کنید. مشخص است که عنصر پافشاری بر اصول و التزام به موازین مکتبی تمامی معادلات مادی و استراتژیک غرب را بر هم زده است. در مصر، تونس، یمن، بحرین، و برخی دیگر از کشورها، این "پافشاری بر اصول " است که توطئه ها را برای به "انحراف” بردن نهضت ها، به حاشیه رانده است .
این مقوله، امری است که بیش از 30 سال پیش با رهبری امام (ره) در ایران متولد شد و با زعامت داهیانه رهبر حکیم انقلاب تاکنون استمرار داشته است و به واقع این میراثی بود که انقلاب اسلامی برای ملل مسلمان به ارمغان آورد و برای ما نیز هنوز یگانه راه است. در چنین شرایطی انتخابات می تواند و باید به محمل ظهور این اصول تبدیل شود...
بنابراین با توجه به شرایط فعلی، انتخابات پیش رو اهمیت فراوانی دارد ؟
یقینا انتخابات پیش رو باید الگوی ناب "مردم سالاری دینی "را برا ی ملل مسلمان "تبیین” کند و به عنوان یک مدل ناب برای بسط جمهوریت دینی تجلی یابد. ما اکنون شاهد آن هستیم که بذر انقلاب اسلامی در منطقه به درختی تناور بدل شده است و می رود تا بر کل تحولات منطقه سایه افکند. بنابراین باید هرچه بیشتر به تقویت ریشه های این امر اهتمام داشته باشیم. ریشه این تحولات در گفتمان انقلاب اسلامی نهفته است و شناساندن هر چه بهتر این امر یقینا اهمیت فراوانی در شکل دهی به تحولات آتی کشورهای منطقه در فرایند های سیاسی پس از سرنگونی حکومت های وابسته دارد. نکته مهم دیگر شرایط داخلی ماست.
پس از ناکام ماندن آتش افروزی های فتنه 88 ، کشور احتیاج به "آرامش و پیشرفت" دارد . در این خصوص مشخص است که "مجلس” بعنوان بازوی قانون گذار کشور، نهادی است که مهمترین وظایف را برای نیل به این امر بر عهده دارد. در فتنه 88 ، تهدیدها جمهوریت و اسلامیت نظام را نشانه رفتند و برخی کوشیدند نظام را از مهمترین مولفه های هویت سازخود، تهی کنند، جمهوریت نظام مبتنی بر نظم فکری اسلام انقلابی و از مهمترین وجوه مورد تاکید حضرت امام و رهبر معظم انقلاب بوده و هست اما برخی عامدانه و با بازی کردن پازل دشمن، شرایطی را فراهم کردند تا این اصل مهم خدشه دار شود و اینطور القا شود که مجموعه انقلاب این امر را سبک می شمارد، در حالیکه در تمامی تحولات و برهه های حساس بعد از انقلاب این حضور "مردم " در صحنه بوده است که حافظ منافع ملی و استقرار نظام اسلامی در کشور بوده است. بنابراین برپایی یک انتخابات عمومی و بدور از منافع طلبی های شخصی و گروهی، برای جلوه گر شدن وجه مردمی نظام بسیار مهم و راهبردی است .
با این وصف آرایش سیاسی نیروهای انقلاب برای انتخابات چگونه باید باشد؟
اصولگرایان ، از جمله صادق ترین نیروهای انقلاب محسوب می شوند که تاکنون نشان داده اند "پافشاری بر اصول " و "عقلانیت انقلابی” همواره سرلوحه عملکرد و کنش ایشان بوده است .این قشر همواره نسبت به سرنوشت نظام و انقلاب حساس بوده و کوشیده اند از هیچ تلاشی برای رشد و پیشرفت گفتمان و کارآمدی نظام فرو گذاری نکنند. در این میان اما "خود انتقادی "و "نقد درون گفتمانی” را نیز هیچ گاه فراموش نکرده اند و همواره کوشیده اند با پالایش مداوم و رصد دقیق خود و دیگران مثمر ثمر باشند.
اگر دقت کرده باشید در هر عرصه و هر برهه زمانی، گفتمان و اندیشه اصولگرایی داعیه دار این بوده است که باید در عرصه عمل و عینیت، کارآمدی و معنویت تواما به منصه ظهور برسند. بگذریم از اینکه برخی در برهه زمانی خاصی کوشیدند با تاویل های غیر مسبوق و انحرافی اندیشه اصولگرایی را تفسیر به رای کرده و بدنبال موقعیت سازی باشند، اما قاطبه اصولگرایان با تمسک به "نقد درون گفتمانی"عرصه را واگذار نکرده و همواره نسبت به "انحراف”از اصول حساسیت نشان داده و می دهند.
اینکه انحرافات و منافع طلبی ها، همواره تهدیدی برای سلامت یک نظام مردمی و اسلامی به حساب می آید امر قابل انکاری نیست و در این راستا باید همیشه هوشیاری عمومی و تاکید بر خرد و عقلانیت جمعی و بهره برداری از تفکرات و نظرات سازنده مورد دقت و نظر قرار گیرد که این عموما از مسیر همین نقدها و نظرات سازنده و اخلاقی و بدور از غرض ورزی های شخصی و گروهی امکان پذیر است. لذا می طلبد که از این حیث، توجه داشته باشیم که التزام به” مبانی اندیشه اصولگرایی” نیازمند این است که، نقد مداوم و سازنده ای سرلوحه همه فعالیت ها بخصوص اقدامات مهم و استراتژیک نظام، قرار گیرد تا از هر گونه "انحراف” جلوگیری کند.
بحمدالله هوشیاری انقلابی ای که در مواجه با "فتنه " ایجاد شد ، اکنون در مقابل دیگر انحرافات نیز دیده می شوند که محل تجلی این هوشیاری انقلابی اکنون "جبهه متحد اصولگرایان "است که بر اساس تفکر اصیلی که مقابله با "فتنه”و "انحراف” را تکلیف می داند ، شکل گرفته است و محل تجمع انقلابیونی است که بر اصول گفتمان انقلاب اسلامی تاکید دارند . از این حیث جبهه متحد اصولگرایان تجلی بصیرت و حسن تکلیفی است که اصولگرایان نسبت به سرنوشت انقلاب و نظام دارند .
در عین حال این "وحدت " هم وحدت "نظری” است ، هم وحدت "عملی” . از حیث نظری "اصول اسلام و انقلاب " را امری بی‌بدیل می شمارند و از حیث عملی برای تجلی این اصول اتحاد و وحدت جمعی عظیم را سامان داده اند . بنابراین به نظر بنده اکنون "جبهه متحد اصولگرایان”به مثابه یک کانون شکل دهنده به کنش سیاسی نیروهای انقلاب اسلامی از اهمیت فراوانی برخوردار است . توجه داشته باشید در شرایطی به سر می بریم که "وحدت براصول” از جمله مهمترین مقولاتی است که "نیاز " انقلاب و نظام محسوب می شود . این "وحدت” اکنون در جبهه متحد اصولگرایان رخ عیان کرده است و یقینا منشا اثرات بزرگ و خیر کثیری خواهد شد . همین امر که جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز و شخصیت های بزرگواری همچون حضرت آیت الله مهدوی کنی و آیت الله یزدی وارد عرصه شده اند و اینچنین مشفقانه برای "وحدت” تلاش می‌کنند، دستاورد عظیمی است و هم نشان می دهد که از منظر علما و بزرگان اهمیت انتخابات پیش رو به چه میزانی است. حضرات عظام آیت الله مهدوی کنی و آیت الله یزدی ، از ابتدای سالهای های شکل گیری نهضت انقلاب اسلامی تا به امروز برای پیوند و اتحاد نیروهای انقلاب از هیچ کوششی فروگذار نکرده اند و به همین علت نیز امروز این چنین پر صلابت وارد عرصه شده اند. از این منظر اعانت به "جبهه متحد اصولگرایان”به مثابه تجربه متراکم نیروهای انقلاب بسیار مهم است و لذا ضروری است که با پرهیز از جریان طلبی های سیاسی، پایه های وحدت سیاسی و مردمی نظام را مستحکم کنیم لذا نباید با برخی خرده گیری ها و حب و بغض ها، در این روند خلل ایجاد کرد .
آقای طلایی سوالی که شاید به ذهن خیلی از شهروندان برسد این است که شما با توجه به اینکه اکنون در شورای شهر تهران حضور دارید و مسئولیت مهمی مانند ریاست بر کمیسیون فرهنگی این نهاد مدنی را دارا هستید ، چگونه شد که تصمیم به حضور در عرصه انتخابات گرفتید؟ بالاخره شما با رای مردم وارد شورای شهر تهران شدید و آنجا هم به نوعی نماینده مردم محسوب می شوید...
در این باب بنده نگاهم با شما کمی متفاوت است . ببینید ما باید نگاه "ملی "را سرلوحه قرار دهیم . نگاه ملی به ما حکم می کند که کلان نگر باشیم و مقولات را با نگاه راهبردی پی گیری کنیم . شرایطی که اکنون در آن به سر می بریم ،اقتضا میکند که خود را برای همه عرصه ها آماده کنیم . در شورای شهر ما تجربه مفیدی را پشت سر گذاشتیم . شوراهای شهر و روستا در واقع جزء نوپاترین و در عین حال موثرترین نهادهای مدنی نظام هستند که می تواند دید مناسبی را به افراد اعطا کند.در شورای شهر ، رصد تحولات این امکان را می دهد که متوجه شویم بسیاری از مسائلی که در محدوده یک شهر موضوعیت دارد، نشات گرفته از مسائل کلانی است که ابعاد ملی دارد . فی المثل مسئله آلودگی هوا در تهران صرفاً مسئله ای شهری که مختص به تهران باشد نیست، بلکه ریشه در مسائلی دارد که حل آنها فقط در ابعاد ملی امکان پذیر است. این امر این امکان را می دهد که بتوان در نهادی مهم مانند مجلس، به پیگیری این امور پرداخت و برای حل آنها چاره اندیشی کرد .
نکته دیگر این است که دوره فعلی شورای اسلامی شهر تهران رو به اتمام است و در واقع دوره ای که ما تعهد به مردم داشتیم در حال سپری شدن است. بنده همواره قدردان مردم تهران بوده ام که این امکان را برای بنده فراهم کردند که در شورای اسلامی شهر خدمت گذار آنها باشیم .اما به هر حال این دوره، عمده آن اکنون سپری شده است و به نظر می رسد تکلیف انقلابی و ملی و اسلامی ما اکنون حضور در عرصه ای است که برای انقلاب و خدمت به مردم عزیز مفیدتر است .
در مورد نگاه ملی سخن گفتید، آیا اکنون فقدان این امر را در مجلس فعلی احساس نمی کنید؟
به نظرم اکنون غلبه نگاه منطقه ای بر نگرش ملی محسوس است. مشخص است که غلبه نگاه منطقه ای در نهادی مانند مجلس که محلی برای اتخاذ تصمیم های کلان است، می تواند اثرات سوئی برجا بگذارد. مهم این است ک ما مسائل "منطقه” را در چارچوب کلان ملی مورد ارزیابی قرار دهیم و فی المثل مشکل اشتغال را صرفا در محدوده شهر خود ارزیابی نکنیم.
حل مسئله ای مانند بیکاری و عدم اشتغال باید با کارشناسی کلان و ملی در دستور کار قرار گیرد. اتفاقا نگاه منطقه ای و غیر ملی نه تنها باعث حل این مشکل نمی شود بلکه چه بسا آن را گسترش میدهد. ایجاد اشتغال مقطعی آن هم با سرمایه مقطعی در منطقه خاص اثرات خاصی را بر جا می‌گذارد که نه تنها اشتغال تام و ماندگار را رقم نمی‌زند، بلکه باعث خدشه به یک روند ملی خواهد شد؛ بنابراین باید توجه داشت که نگاه منطقه‌ای می‌تواند به‌عنوان یک عامل ایستا در برابر پویایی مجلس قد علم کند. فی‌الواقع یکی از دلایلی که بنده را برای حضور در این عرصه ترغیب کرد شکستن این روند و تلاش برای بسط نگرش ملی در مجلس بود. فقدان این امر اکنون در نهاد مهمی مانند مجلس به چشم می خورد و این امر قطعا در فرایند تصمیم سازی‌ها به ضرر سیستم مدیریت کشوراست.
