به گزارش مشرق ، روزنامه کیهان در ستون ویژه های خود نوشت:

پيغام پانه تا به اسرائيل ايران مي تواند پاسخي پشيمان كننده بدهد

وزير دفاع آمريكا با اظهارات خود درباره عواقب تلخ درگيري نظامي با ايران، مقامات اسرائيلي را بسيار عصباني كرد.
يك پايگاه خبري معتبر آمريكايي با انتشار اين خبر نوشت: «وقتي كه لئون پانه تا وزير دفاع اوايل همين ماه اظهار نظر كرد كه حمله اسرائيل به تاسيسات هسته اي ايران مي تواند «خاورميانه را به درگيري و نزاعي بكشاند كه از آن پشيمان خواهيم شد» اسرائيلي ها پشت صحنه بسيار عصباني شدند. مايكل اورن، سفير اسرائيل در واشنگتن، به طور رسمي اعتراض ديپلماتيك تسليم دولت آمريكا كرد.
«ديلي بيست» اين مطلب را در تحليلي به قلم «الي ليك» ستون نويس ارشد امنيت ملي در نيوزويك منتشر كرد. «ليك» سردبير «نيوريپابليك» است و پيش از اين با واشنگتن تايمز همكاري مي كرد.
ليك در گزارش اخير خود يادآور مي شود: اظهارات به ظاهر معصومانه پانه تا در روز دوم دسامبر تازه ترين ماجرايي بود كه در رابطه شكننده اي پديد آمد كه دولت اوباما كوشش مي كند با دولت بنيامين نتانياهو داشته باشد.
پاي بسياري چيزها در ميان است و بي اعتمادي اسرائيل به رئيس جمهور آمريكا هنوز عاملي است كه گره بر گره ماجرا مي افزايد. در سخنراني موشه يعالون، وزير امور راهبردي دولت نتانياهو در شب كريسمس در بيت المقدس، اين احساسات به صراحت بيان شده اند. او دراين سخنراني از عبارات پانه تا استفاده كرد تا درباره تمايل آمريكا به دست زدن به اقدام نظامي عليه ايران ابراز ترديد كند. يعالون در گفت وگو با آنلگو-ليكود، سازماني در درون حزب ليكود نتانياهو كه پاسخگوي نيازهاي انگليسي زبان هاي بومي است، گفت كه راهبرد غرب براي متوقف كردن حركت ايران به سوي سلاح هاي هسته اي بايد چهار مولفه داشته باشد كه آخرين آنها توسل به حمله نظامي است.
براساس اين گزارش، يعالون، در سخنراني اي كه نسخه اي ضبط شده از آن در اختيار ديلي بيست قرار گرفته است، گفت: «مولفه چهارم اين راهبرد تلفيقي، حمله نظامي باورپذير است. وقتي از رهبران غرب مي شنويم كه مي گويند «اين گزينه اي واقعي نيست و هزينه اقدام نظامي بسيار بالاست». نمي توانيم اقدام نظامي را باور كنيم.»
ديلي بيست نوشت: فقدان اعتماد ميان رهبران اسرائيل و آمريكايي در مساله ايران از سال 2009 مايه تنش در روابط آنها بوده است. كار حساس همسو كردن اين دو متحد اين ماه شدت گرفت. ايهود باراك وزير دفاع اسرائيل هفته گذشته براي بررسي مساله ايران به واشنگتن سفر كرد و وندي شرمن، معاون وزير امور سياسي و مشاور كنترل تسليحات هيلاري كلينتون، رابرت آينهورن نيز هفته گذشته براي بررسي مسئله ايران در اسرائيل بودند.
الي ليك در ديلي بيست تصريح مي كند كه مقامات آمريكايي همواره براي راضي كردن اسرائيل، مجبور به تغيير و اصلاح لحن خود مي شوند.
دختر قذافي خواستار پناهندگي سياسي از اسرائيل شد
شبكه 7 رژيم صهيونيستي در گزارشي اعلام كرد عايشه دختر «معمر قذافي» ديكتاتور سابق ليبي، درخواست پناهندگي سياسي از رژيم صهيونيستي كرده است.
به گزارش خبرگزاري قدس به نقل از پايگاه خبري «عكا»، عايشه گفته است از ترس محاكمه از سوي نظام جديد ليبي خواستار پناهنده شدن به اسرائيل است.
اين شبكه در گزارش خود تاكيد كرد كه عايشه «نيك كاوفمان» دادستان سابق آمريكا را براي انجام كارهاي لازم جهت اخذ پناهندگي سياسي از اسرائيل به عنوان وكيل خود معرفي كرده است.
عايشه از آن بيم دارد كه مقامات ليبي از الجزاير كه اكنون وي در اين كشور به سر مي برد بخواهند وي را براي محاكمه تسليم ليبي كند.
پيش از اين هم عايشه يك دادستان سابق رژيم صهيونيستي را به عنوان وكيل خانوادگي براي پيگيري قتل معمر قذافي انتخاب كرده بود.
    
  
صداي آمريكا: ايران قادر است تنگه هرمز را ببندد

«ايران قادر است تنگه هرمز را ببندد».
صداي آمريكا در تحليلي، به «اهميت تنگه هرمز براي اقتصاد جهاني» پرداخت و نوشت: اين تنگه در باريك ترين نقطه 34كيلومتر است كه همين عرض باريك، شامل 3 كيلومتر عمق كافي براي كشتيراني است.
اين رسانه دولتي آمريكا همچنين با بيان اينكه روزانه دو ميليون بشكه نفت از طريق تنگه هرمز عبور مي كند، خاطر نشان كرد: از راه هاي جايگزيني صدور نفت خليج فارس صحبت مي شود اما اين خطوط جايگزين فعلا از حيّز انتفاع ساقط هستند. مارك تونر سخنگوي وزارت خارجه آمريكا از تهديد ايران درباره بستن تنگه هرمز انتقاد كرده است. اما ايران مي تواند اين تنگه را ببندد.
از سوي ديگر روزنامه انگليسي تايمز تهديد ايران به بستن تنگه هرمز را جدي ارزيابي كرد و نوشت: چالش اصلي اقتصاد انگليس در سال جديد ميلادي بيش از پيش از آن كه مربوط به حوزه يورو باشد، ريشه در تنگه هرمز دارد. يك سوم كل نفت توليدي جهان از اين تنگه واقع در خليج فارس مي گذرد. از اين رو بستن تنگه مي تواند اقتصاد جهان را خفه كند. نگراني ناشي از اين تهديد باعث افزايش چشمگير بهاي نفت در بازارهاي جهاني شده است و براي اقتصاد ملتهب جهاني هيچ چيز، زيانبارتر از اين نيست.
به گزارش دويچه وله، روزنامه اقتصادي كاپتال ديلي در تحليل مشابهي نوشته است: مقامات ايران براي نخستين بار برگ هاي بازي خود را رو كرده و تهديد كرده اند در صورت تشديد تحريم ها اقدام به بستن تنگه هرمز خواهند كرد. اين را بايد تهديدي جدي دانست، زيرا كه 40 درصد كل نفتي كه از راه هاي آبي منتقل مي شود، از تنگه هرمز عبور مي كند و از آن گذشته، نيروي دريايي جمهوري اسلامي ايران از چند روز پيش اقدام به يك رزمايش ده روزه در آب هاي خليج فارس كرده است
    
 
گزارشگر اروپايي: تنها چيزي كه در ايران نديدم ترس از تهديد نظامي است

گزارشگر اعزامي يك روزنامه اروپايي در بازگشت از ايران تاكيد كرد كسي در ايران از تهديد و جنگ هراسي ندارد.
گزارشگر اينفورماسيون پس از سفر به ايران و گفت وگو با شهروندان گوناگون نوشت: علي رغم تهديدها و اظهارات جنگ طلبانه مقامات آمريكا و اسرائيل، زندگي در خيابان هاي تهران كاملا عادي است. فروشگاهها كاملا مملو از مواد غذايي و اجناس مختلف اند و ايرانيان نيز به زندگي عادي روزمره خود ادامه مي دهند، گويي آنچه كه از وقوع جنگ گفته مي شود در واقعيت وجود خارجي ندارد و هيچ گاه نيز وجود نخواهد داشت.
گزارشگر دانماركي اضافه كرد: در حال حاضر نشانه اي از موفقيت تلاشهاي آمريكا براي جذب اذهان ايرانيان از طريق ايجاد خدشه در اقتصاد جمهوري اسلامي، آن طور كه مورد نظر بود، به چشم نمي خورد. اكثر ايرانيان به اين نتيجه رسيده اند كه حمله نظامي عليه ايران نامحتمل است. محسن 44 ساله دبير انگليسي در دبيرستان مي گويد مساله نگران كننده اي وجود ندارد. براي جنگ بايد دليل و منطق محكمي وجود داشته باشد اما پيامدهاي وقوع يك جنگ براي ايالات متحده و اسرائيل از منطق خارج است.
يك دانشجوي 32 ساله به نام هانيه نيز به گزارشگر اينفورماسيون گفته است: «تجربه جنگ تحميلي باعث مي شود دورنماي جنگ ضمن اينكه نامحتمل هم به نظر مي آيد، كمتر نگران كننده به نظر برسد. من هيچ ترسي ندارم، زيرا فكر مي كنم اين اتفاق نخواهد افتاد. و البته من فرزند جنگ ام. زماني كه در بچگي جنگي را تجربه مي كني، ديگر از آنچه در تاريكي است نمي ترسي. مثل اين است كه حادثه اي برايت اتفاق افتاده باشد و تو بر آن غلبه كرده باشي.»
    
  
شرط هاي خاتمي زير پا ماند اصلاح طلبان جازدند

«اصلاح طلبان با ثبت نام در انتخابات، از ادعاهاي قبلي جا زدند.»
اين مطلب را يك پايگاه اينترنتي وابسته به اپوزيسيون خارج نشين منتشر كرد و با اشاره به نام نويسي محمدرضا تابش رئيس فراكسيون اقليت مجلس و خواهرزاده خاتمي نوشت: رئيس فراكسيون اصلاح طلبان مجلس در حالي نامزد انتخابات مجلس شد كه خاتمي پيش شرط هاي سه گانه اي را به عنوان كف مطالبات اصلاح طلبان تعيين كرده بود.
برخلاف تظاهر شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات به بي ميلي براي حضور در انتخابات و ادعاي كساني چون خاتمي كه در انتخابات شركت نمي كنيم، اصلاح طلبان بسياري از جمله برخي نمايندگان ردصلاحيت شده مجلس ششم اقدام به نام نويسي در انتخابات مجلس نهم كرده اند. براساس آخرين خبرها، در ميان افراد مذكور، اسامي اكبر اعلمي، عسكر اسلام دوست، محمدعلي كوزه گر- و ظاهراً الهه كولايي- ديده مي شود. كيهان پيش از اين پيش بيني كرده بود كه اصلاح طلبان در انتخابات حضور خواهند داشت منتها متوسل به تاكتيك «چراغ خاموش» و قهر و ناز خواهند شد.
همچنين برخي چهره هاي اصلاح طلب نظير سهيلا جلودارزاده، عليرضا محجوب، ابوالفضل شكوري، محمدباقر ذاكري، غلامرضا عبدالوند و... پيش از اين اقدام به نام نويسي كرده اند. نام بسياري از اعضاي فعلي اقليت مجلس نيز در ميان نمايندگان ثبت نام كرده قرار دارد. پيش از اين نمايندگاني نظير عليخاني و خباز و پزشكيان تصريح كرده بودند نامزد انتخابات خواهند شد.
اكبر اعلمي ادعا كرده اين بار به صورت مستقل نامزد مي شود. كوزه گر نيز گفته است به عنوان اصلاح طلب مستقل ثبت نام مي كند. او با بيان اينكه اصلاح طلبان تشكلات منسجمي ندارند، مي گويد: بسياري از گروه هاي اصلاح طلب تصميم به شركت در انتخابات دارند. ما به جبهه تحريمي ها نمي پيونديم و تحريم انتخابات كار عاقلانه اي نيست. اگر اصلاح طلباني را كه به اپوزيسيون پيوسته اند، كنار بگذاريم ساير اصلاح طلبان به نظام اعتقاد دارند و مقام معظم رهبري را فصل الخطاب مي دانند و حتماً در انتخابات شركت مي كنند.
عسكر اسلام دوست هم با گفتن اينكه در دوره هاي هفتم و هشتم رد صلاحيت شده، افزوده است: من كانديداي مستقل اصلاح طلبي هستم كه حمايت هيچ گروهي را پشت سر خود ندارند.
تيمور علي عسكري معاون حسن روحاني در مركز تحقيقات مجمع تشخيص مصلحت و از نزديكان هاشمي رفسنجاني نيز از جمله چهره هاي سياسي بود كه ديروز ثبت نام كرد.
در همين حال مدير مسئول يكي از روزنامه هاي زنجيره اي كه ارتباطاتي با شهرام جزايري داشته، خبر منتشره در رسانه ها مبني بر نامزدي خود را رد كرد
    
  حرف مفت تحريم و ثبت نام فله اي فتنه گران!

شبكه دولتي انگليس اعلام كرد انتخابات مجلس در ايران بسيار مهم است و اصلاح طلبان بايد فعالانه با اين انتخابات برخورد كنند.
بي بي سي با اشاره به تحليل هاي پايگاه هاي اينترنتي ضدانقلاب نوشت: انتخابات در ايران اولا چندين مرحله دارد كه از نامزد شدن شروع مي شود و پس از مرحله تاييد صلاحيت وارد مرحله تبليغات شده و نهايتا به روز راي گيري مي رسد. هر كدام از اين مراحل پتانسيل هايي براي فعاليت در اختيار نيروهاي اصلاح طلب مي گذارد كه مي توانند وارد بازي شوند و در هر مرحله اي كه يا از سوي حاكميت اخراج شدند و يا به صلاحديد خود از فعاليت انصراف دادند بازي را با اراده خود قطع كنند.اصلاح طلبان در هر كدام از سه وضعيت بالا، دستي پر براي فعاليت خواهند داشت. آناني كه رد صلاحيت مي شوند بر روي رد صلاحيت خود مانور مي دهند. و آناني كه تاييد صلاحيت مي شوند از تريبون هايي كه براي تبليغات در اختيار خواهند گرفت به تبليغ و تبيين ايده هاي خود مي پردازند. ضمن اينكه هم مي توانند سلامت رأي گيري و شمارش آرا را و هم تمايل جامعه هدف به رأي دادن را تا روز قبل از رأي گيري رصد بكنند و احيانا در روز آخر اعلام انصراف كنند.
يك پايگاه اينترنتي ضد انقلاب نيز با تخطئه ادعاي تحريم انتخابات نوشت: تحريم انتخابات از سوي اصلاح طلبان يعني اين كه خودمان هم مي دانيم كاري از دستمان برنمي آيد، حالش را هم نداريم، نمي خواهيم هم باشد، برويد و استراحت كنيد ولي اسمش را تحريم نگذاريد. البته اگر اعلام تحريم باعث شود خلأ ويژه و خاصي در انتخابات ايجاد كند، بحث ديگري است، اما الان و براي انتخابات مجلس در ايران كه اصلاح طلبان مي گويند ما در انتخابات شركت نمي كنيم و آن را تحريم نمي كنيم، آيا اين كار به صلاح يا درست يا به موقع و يا كارآمد است؟ پاسخ تمامي اين پرسش ها، منفي است.
سايت ياد شده افزود: «تحريم زماني در ايران مسئله بود كه نه خيلي، اما كمي تا قسمتي برخي از حد و مرزها مشخص بود. براي مثال زماني به خاتمي مي گفتند از رياست جمهوري استعفا دهد، اگر وي آن زمان به اين كار دست مي زد، شايد تهديد يا فشار آن مي توانست تا حدودي كمك كند. اما آيا الان ديگر تحريم انتخابات فرقي مي كند؟ شايد بگوييم پس اگر اين طور است، پس چرا در انتخابات شركت كنيم؟ اين دومي اتفاقا بهتر است. اگر اين را مطرح كنند، مي شود روي يك سري امكانات و اقدامات و راه هاي احتمالي و جايگزين حرف زد ولي ادعاي تحريم يعني حرف مفت و مزخرف. اين يعني چون هيچ كاري از ما برنمي آيد، هيچ كاري هم نمي خواهيم بكنيم، پس توجيه مي شويم و مي نشينيم كنار».
پايگاه ياد شده كه از كانادا به روز مي شود، اضافه مي كند: سنگ بزرگ علامت نزدن است. اصلاح طلبان و گروه هاي منتسب ترسو و بي مايه هستند. اگر هم بايد دنبال راه و استراتژي باشند، بايد بروند گله اي و فله اي ثبت نام كنند، به فرض كه آمديم و تحريم كردند. واقعا اين تحريم به كجا مي رسد؟ اصلا كسي چقدر تحريم را دنبال مي كند؟ مگر الان براي يك سفر رهبري، نظام يك استان آدم را جابجا نمي كند؟ مگر اين همه سال انتخابات و راهپيمايي و روز قدس و غيره را پرشور نشان دادن كار سختي است؟ هر سال اين همه نق زده مي شود و اين همه اعتراض هست ولي تظاهرات ميليوني است، انتخابات ميليوني است. حاكميت براي اين گونه صحنه پردازي ها و نمايش ها هيچ گونه مشكلي ندارد. الان تحريم يعني اين كه خودمان هم مي دانيم كاري از دستمان برنمي آيد، حالش را هم نداريم، نمي خواهيم هم باشد، برويد و استراحت كنيد ولي اسمش را تحريم نگذاريد.
از سوي ديگر شبكه بالاترين در مطلب مشابهي به قلم «مهدي-خ» از عناصر پرهياهو و كم مايه در فتنه سبز نوشت: مگر سلطنت طلب ها كه 33 سال تحريم كردند، به كجا رسيدند؟ آزموده را آزمودن خطاست! مگر نمي بينيد كيهان چگونه با شايعه حضور من برمي آشوبد؟ ]!![ آنها مي خواهند ما نياييم.