به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

مجید انصاری در گفت‌وگو با روزنامه ایران گفته است: معتقدم که باید دلسوزانه مشکلات کشور را رصد کنیم و به مسئولان منتقل کنیم. چرا باید رابطه اصلاح‌طلبان با رهبری انقلاب کمرنگ یا قطع باشد؟ (الان قطع است؟) عملا همین است.

وی می‌افزاید: نمی‌خواهم آسیب‌شناسی کنم اما شخصیت بزرگ و متفکر و محبوب اصلاحات مثل آقای خاتمی می‌تواند با دنیا حرف بزند. ایشان ظرفیتی برای نظام است و هشت سال رئیس‌جمهوری بود. جمعیت زیادی از اصلاح‌طلبان افرادی تحصیلکرده، توانا و باتجربه هستند که برای حل مشکلات کشور طرح و برنامه دارند. اینها عملا ارتباطشان با حاکمیت قطع است. باید این امکان وجود داشته باشد که دور هم بنشینند و اوضاع کشور را آسیب‌شناسی کنند، راه‌حل ارائه دهند و آنها را با رهبری انقلاب در میان بگذارند. چه در ملاقات حضوری و چه در نامه‌های دلسوزانه. نمی‌گویم که نامه سرگشاده بنویسند و فضای تبلیغاتی درست کنند. ولی حداقل باید ارتباط وجود داشته باشد.

اظهارات مغلوط و توأم با مغالطه مجید انصاری در حالی است که اولا شمار زیادی از اصلاح‌طلبان در چند دیدار رهبر معظم انقلاب طی یک سال گذشته با مسئولان نظام و چهره‌های سیاسی حضور داشته‌اند و حتی برخی از آنها درخواست وقت برای ملاقات چند نفره با رهبری داشته و ملاقات کرده‌اند.

ثانیا پاسخ سؤال مغلوط آقای انصاری‌ نزد برخی عناصر فتنه‌گر و خیانتکار لانه کرده در مجمع روحانیون (‌و برخی عناصر حزب منحله مشارکت و نظایر آنها) است. روشن است که وقتی نظام به طیف‌های مختلف اعتماد می‌کند و یا آغوش باز، آنها را در فضای سیاسی عمومی و انتخابات می‌پذیرد، توقع خیانت و همسویی و هم‌داستانی و همراهی با دشمنان انقلاب را ندارد. اما این خیانت و جنایت در برخی سالهای دوره موسوم به اصلاحات و سپس فتنه ۷۸ و خیانت‌های افراطیون در مجلس ششم و سپس با ابعادی بزرگ‌تر در فتنه ۸۸ و پس از آن (بزک کردن آمریکا و متهم وانمود کردن امام و نظام) مکررا اتفاق افتاده و کار به جایی ختم شد که کسانی چون تاج‌زاده و سحرخیز و... صراحتا گفتند اصلاح‌طلبان اعتقاد و علاقه‌ای به آیت‌الله خمینی و جمهوری اسلامی ندارند.

امثال مجید انصاری، خاتمی و موسوی خوئینی‌ها لالمانی گرفته بودند که حتی در لفظ نیز به دهان این اراجیف‌گویان نزدند و برائت نجستند؟!  یا کدام «‌آتو» و گیر نزد دشمنان داشتند که در ۸ ماهه فتنه و آشوب ۸۸ با آنها تا آخر مسیر بی‌بحث همراهی کردند و حتی ‌یک بار زبان به اعلام برائت و مرزبندی نسبت به شعار «انتخابات بهانه است- اصل نظام نشانه است»،  «نه به جمهوری اسلامی»، «نه غزه، نه لبنان» و... نگشودند بلکه خود ترتیب‌دهندگان و تحریک‌کنندگان همین آشوب‌های مطلوب دشمن بودند؟! 

معلوم است که نشان‌شده‌های سرویس‌های جاسوسی آمریکا و انگلیس و اسرائیل، در مظان اتهام نظام باشند؛ به ویژه اینکه دروغ بزرگ تقلب را با وجود اذعان به دروغ بودن آن در پستوها، بزرگ کردند و کوشیدند مردم را به نظام بدگمان و متهم به خیانت در امانت کنند؛ حال آن که خود علیه اسلامیت و جمهوریت شوریده بودند.