به گزارش مشرق به نقل از پایگاه خبری العهد، راشد بن حمد الشرقی شاهزاده اماراتی ۳۱ ساله در تازه ترین گفت وگوی خود با روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز از "باج خواهی سران اماراتی و پولشویی سازمان یافته مسئولان بانفوذ در شهر ابوظبی" پرده برداشت و همچنین از "تنش ها بین سران شش گانه امارت ها با دولت مرکزی در امارت هفتم یعنی ابوظبی " سخن گفت.
بیشتر بخوانید:
افشاگری امیرزاده پس از فرار به قطر
وی بر وجود نارضایتی از سران ابوظبی به خاطر دخالت نظامی آنها در یمن تاکید کرد.
روزنامه نیویورک تایمز به نقل از الشرقی افزود: ابوظبی در اعزام نظامیان اماراتی به جنگ مداوم سه ساله در یمن با شش امارت دیگر این کشور مشورت نکرد و نظامیانی از کوچکترین و فقیرترین امارت ها مثل امارت الفجیره در خطوط مقدم جنگ هستند و اکثر قربانیان را تشکیل می دهند.
به گفته الشرقی، دستگاه های اطلاعاتی امارات به وی فشار آوردند تا ده ها میلیون دلار را به نیابت از آنها به افرادی در کشورهای دیگر حواله کند که آنها را نمی شناسد.
این شاهزاده اماراتی افزود: همواره می گویند به اینجا و آنجا پول بفرستید و ما آن را به عنوان بخشی از برنامه کاری شما ارائه خواهیم کرد.
وی فاش کرد که نزدیک به ۷۰ میلیون دلار به اردن، لبنان، مغرب، مصر و سوریه منتقل شده است.
این شاهزاده افزود که پول هایی را نیز به هند و اوکراین فرستاده است.
وی هدف از مصاحبه با نیویورک تایمز را "حفاظت از خانواده اش در الفجیره در برابر فشار ابوظبی" دانست و گفت که دستگاه های اطلاعاتی ابوظبی از طریق تهدید به پخش فایل های ویدئویی شخصی دردسرساز، از وی شخصا باج خواهی کرده اند.
شاهزاده فایل های ویدئویی را جعلی دانست اما از افشای محتوای آن خودداری کرد. به نوشته نیویورک تایمز، تهدید الشرقی به برملا کردن اطلاعات بیشتر تا حدی سبب محافظت او خواهد شد.
این روزنامه نوشت: قطر به طور علنی اعتراف به وجود فرزند حاکم الفجیره در این کشور را رد کرده است.
برپایه این گزارش، سخنگوی رسمی سفارت امارات در واشنگتن نیز از اظهار نظر در این باره خودداری کرده و روزنامه نیویورک تایمز همچنین نتوانسته است تا به مسئولی در امارت الفجیره برای اظهار نظر دسترسی پیدا کند.
راشد بن حمد الشرقی فرزند دوم امیر الفجیره است. الفجیره کوچکترین امارت هفتگانه امارات است که ثروت آن از سایر امارت ها کمتر است. تا چندی پیش، الشرقی عملیات رسانه ای موید دولت مرکزی امارات در درگیری با قطر را از محل اقامتش در الفجیره مدیریت می کرد.
