** جایزه به نام شاعر انقلابی و داوری شاعران بی‌اعتقاد به نظام اسلامی

اگرچه در همین ابتدا باید بگویم یک تضاد یا به قول فرنگی‌ها «پارادوکس» میان نام جایزه و حامیان آن با خروجی‌اش وجود دارد؛ یعنی جایزه یک شاعر انقلابی با داوری کسانی برپا می‌شود که هیچ ارتباطی به ایدئولوژی‌ها، آرمان‌ها و به طور کل انقلاب اسلامی ندارند و برنده آن هم به طور طبیعی کسی است که در حال حاضر در خارج از کشور ( فرانسه ) اقامت دارد و علاوه بر همکاری با شبکه‌هایی مانند بی بی سی فارسی و ساختن مستند، پای ثابت امضاهای بیانیه‌های سیاسی بر علیه جمهوری اسلامی ایران و حمایت از فتنه (جنبش !) سبز ایران هم هست!
برنده این جایزه خانم «روجا چمنکار» که با داوری افردای مانند شمس لنگرودی، علی باباچاهی، عنایت سمیعی، فرزان سجودی و البته حضور و سخنرانی چهره‌هایی همچون حافظ موسوی و محمود معتقدی معرفی شده، کتابی با عنوان «مردن به زبان مادری» را توسط نشر «چشمه» منتشر کرده است، کتابی که نه تنها از نظر محتوا و جوهره شاعرانه چندان قابل دفاع نیست بلکه بیشتر شعرها همان طور که از نام کلی کتاب نمایان است به سیاه‌نمایی از وضعیت موجود ایران می‌پردازند.

انتشار این کتاب و صدور مجوز، با توجه به شمارگان اندکش و سیاست‌های باز فرهنگی مبنی بر  جذب حداکثری نخبگان، هنرمندان، اهل قلم و امکان حضور صداهای مختلف در جامعه چندان محل انتقاد نیست اما اهدای کتاب سال به این اثر و این شاعر، آن هم با حمایت ستاد هفته کتاب کمی پرسش برانگیز است؟! نکته مهم این که خانم برنده حتی برای دریافت جایزه هم زحمت ایران آمدن را به خود نداد و مادرش را به نمایندگی به مراسم اختتامیه فرستاد!
به بیان دیگر باید پرسید چرا با وجود شاعران خلاق ، مستعد و جوان در داخل کشور که در چارچوب و موازین ایران اسلامی فعالیت می‌کنند و همواره آثار ادبی آنها با موضوعات آیینی و آزاد مورد توجه و تحسین رهبر فرزانه انقلاب قرار می‌گیرد، جایزه کتاب سال شعر جوان باید به شاعری در خارج از کشور اهدا شود؟!

** دفتر شعر خانوادگی/شاعران انقلاب کجا هستند؟

 

به واقع مجموعه دفتر شعر جوان که به صورت خانوادگی توسط مهندس عبدالملکیان، فرزند و عروسش مدیریت می‌شود چرا با سوء استفاده از اعتماد ناظران وزارت ارشاد و متولیان هفته کتاب اصرار بر اهدای جوایز خود که به طور مستقیم از بیت المال تامین می‌شوند به گروهی خاص از اپوزیسیون نظام دارند؟
دفتر شعر جوان که روزگاری پاتوق و محل رفت و آمد بزرگانی چون قیصر امین‌پور، سیدحسن حسینی و  دیگر چهره‌های ادبیات انقلاب بود امروز با محدود کردن خود در جمعی خانوادگی به هیچ عنوان حضور شاعران پایبند به انقلاب اسلامی را در سیاست‌گذاری‌های خود بر نمی‌تابد و این موضوع سرخوردگی و انتقاد بسیاری از دلسوزان شعر امروز ایران را به همراه داشته است.

* امضای برنده جایزه شعر جوان پای بیانیه‌های سیاسی!

در عکس‌های کادر روبرو برخی اسناد مرتبط با فعالیت‌های سیاسی خانم روجا چمنکار ارائه شده است که به عنوان مثال در یکی از همین دست بیانیه‌ها با امضای خانم چمنکار آمده است:
«این بیانیه، با تاکید بر اتحاد، هم پیمایی و همبستگی جامعه ادبی ایران و اهالی اندیشه، قلم و ادبیات، در داخل و خارج از کشور تلاش می‌کند تا بدین وسیله بار دیگر بخشی از افکار عمومی جهان را به فجایع، اعمال خشونت بار و غیر انسانی‌ای معطوف کند که با نقض تام و تمام حقوق فردی و اجتماعی افراد در ایران،علاوه بر فعالان سیاسی و دانشجویان آزاده و شجاع، اینک دامنگیر شماری از شریف‌ترین و خشونت گریزترین اهالی قلم و ادبیات ایران نیز شده است. شماری از دوستان اندیشمند و صاحب قلم ما در حال حاضر در شرایطی نابهنجار در زندان‌ها به سر می‌برند و این درحالی است که جامعه ادبی ایران و حتی خانواده‌های این عزیزان هیچ اطلاع روشنی از دلیل بازداشت این افراد و .....آنها در اختیار ندارد.»

* فعالیت‌های سیاسی از لزومات امر شاعر خارج‌نشین

پخش مستند «یادها، بوسه‌ها و خنجرها» در برنامه آپارات بی بی سب فارسی به کارگردانی روجا چمنکار و گفتگو با این کارگردان ـ شاعر ، فعالیت در کمیته گزارشگران حقوق بشر، همکاری در پروژه موسیقایی «تاس سبز» پیشکش به جنبش سبز مردم ایران تنها بخش‌هایی از فعالیت‌های سیاسی برنده کتاب سال شعر جوان جایزه قیصر امین پور است!
البته گفتنی است این جایزه در بخش کلاسیک خود کتاب دیگری را هم به عنوان برگزیده معرفی کرده است که ارتباطی به انتقادها و موارد بالا ندارد.
به نظر می‌رسد تجدید نظر در اساسنامه دفتر شعر جوان یا انحلال موقت و بازسازی مجدد آن حداقل انتظار دلسوزان ادبیات انقلاب اسلامی از مدیران و دست اندرکاران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این رابطه باشد.

*فارس