به گزارش مشرق، رسول خادم قهرمان پرافتخار ورزش ایران و رییس فدراسیون کشتی مدتی پس از آغاز دومین دوره ریاستش بر فدراسیون کشتی، طی بیانیه‌های مختلف ضمن انتقاد شدید از عدم وجود مواضعی روشن در مبارزه کشتی‌گیران ایران و رژیم صهیونیستی و اعلام استعفا، خواستار اعلام موضع رسمی ورزش ایران به نهادهای بین المللی در رابطه با این مهم شد و تاکید کرد که همه باید پای هزینه‌های آن بایستند نه فقط کشتی‌گیر و مربی‌اش.
طی ۴۳ روز خانه‌نشینی خادم، پاسخ صریح و شفافی به این دغدغه خادم داده نشد و تنها وزارت ورزش و جوانان خواستار بازگشت او به محل کار خود شد. در این میان بسیاری از اهالی کشتی و در راس آن‌ها بیشتر اعضای مجمع فدراسیون و اعضای هیات رییسه بارها خواستار حل مشکلات و بازگشت خادم به فدراسیون شدند. البته در این گیر و دار برخی دیگر از اهالی کشتی و عنوان‌داران این رشته فرصت را غنیمت شمرده و انتقادهایی را درباره دلایل خادم برای استعفا و رها شدن کشتی ایران مطرح کردند.
با گذشت ۱۲روز از استعفای خادم، مجمع فوق‌العاده فدراسیون کشتی به ریاست داورزنی برگزار و اعضا به اتفاق خواستار بازگشت خادم به فدراسیون شدند و وزارت ورزش با توجه به اصرار اعضای مجمع فرصت یک‌ماهه‌ای را برای راضی کردن خادم به بازگشت تعیین کرد اما خادم دقایقی کوتاه در این جلسه حاضر شد و طی سخنانی ضمن انتقاد شدید از مسئولان وزارت ورزش و طرح اتهام بی‌توجهی به کشتی، گفت که مهمترین دلیل استعفایش همین بی‌توجهی‌ها است و تاکید کرد رفتن او می‌تواند باعث نجات کشتی شود.
پس از گذشت یک ماه از برگزاری نخستین مجمع فدراسیون کشتی، دومین جلسه فوق‌العاده مجمع برای تعیین تکلیف ریاست خادم برگزار شد اما باز هم زور مجمع چربید و این‌بار نیز قریب به اتفاق اعضای مجمع ضمن مخالفت با استعفای خادم، ۶ روز فرصت گرفتند تا او به فدراسیون برگردد. همچنین اعضای مجمع در نامه ای به وزیر ورزش، خادم را ملکف به بازگشت به فدراسیون کردند.
با پایان نشست، این‌بار برخی از اعضای مجمع راهی زورخانه نامجو در تهران شدند و ضمن دیدار با خادم، وی را برای بازگشت به فدراسیون راضی کردند.
بازگشت خادم به فدراسیون بسیاری از مردم و حتی کارشناسان را به حل بخشی از اختلافات میان فدراسیون و وزارت ورزش امیدوار کرد اما این‌بار نیز خادم در بیانیه‌ای ضمن قبول درخواست اعضای مجمع برای بازگشت، نوشت:" اما دغدغه ها و نگرانی ها به قوت خود باقی است. هیچ چیز تغییری نکرده است. هنوز هیچ اقدام عملی از سوی دستگاه دیپلماسی کشور، برای مذاکره با "کمیته بین المللی المپیک"، جهت کمک به کاهش جرائم و محرومیت های سنگین جدیدی که در صورت عدم مبارزه با نمایندگان رژیم صهیونیستی، قهرمانان ملی ما با آن مواجه می شوند، صورت نگرفته است."
هر چند بازگشت خادم باعث خوشحالی بسیاری از مردم و اهالی کشتی شد اما بیانیه پایانی او نشان داد نه تنها اختلافات کماکان به قوت خود باقی است بلکه اتفاقات ماه‌های گذشته و اظهارات اخیر رئیس اتحادیه جهانی کشتی، باعث تشدید حساسیت‌های بین‌المللی در موضوع کشتی و عدم رویارویی با ورزشکاران رژیم صهیونیستی نیز شده است.
با توجه به سال سخت کشتی و در پیش بودن رویدادهای مهم بازی‌های آسیایی جاکارتا و رقابت‌های قهرمانی جهان، بدون شک شرایط و آینده کشتی ایران تاریک و مبهم خواهد بود. پابرجا ماندن این اختلافات می‌تواند باعث خدشه‌دار شدن حیثیت ورزش ایران در آسیا و جهان شده و لطمات جبران ناپذیری را بر پیکره کشتی و ورزش ایران وارد کند.
خادم در حالی پس از ۴۳ روز به فدراسیون بازگشت که پاسخی برای مشکلات و دغدغه‌های خود دریافت نکرد و این استعفا نه تنها مشکلی از ورزش اول ایران کم نکرد، بلکه به اعتقاد بسیاری باعث عمیق تر شدن اختلافات نیز شد.
