به گزارش  مشرق، روزنامه ایران نوشت: كريس رونالدو در منچستريونايتد موفق‌تر بود يا در رئال‌مادريد؟ آمار به وضوح مي‌گويد كه تعداد گل‌هاي او در برنابئو 35 درصد بيشتر از گل‌هايي بوده كه معمولا براي شياطين سرخ مي‌زد اما حتي در فصول 2008-2007 و 2009-2008 كه وي تبديل به برترين گلزن يونايتد شده بود هرگز به نظر نمي‌رسيد كه او مثل دوران فعلي‌اش در رئال‌ همه چيز تيمش را در تسخير خود دارد.

نوع بازي يونايتد و تاكيدي كه در استفاده از هر دو گوش صورت مي‌گرفت و اجازه مانور كمتري كه الكس فرگوسن به مهاجم اسبق اسپورتينگ ليسبون مي‌داد، باعث مي‌شد او فقط از زوايايي خاص حركت كند و توس، برباتوف، گيگز و روني هميشه باعث تنوع سلاح‌هاي تهاجمي سرمربي پير اسكاتلندي مي‌شدند.

در رئال نيز دي‌ماريا و اوزيل از گوش‌ها پرواز مي‌كنند اما رونالدو يك مجوز ويژه از مورينيو دارد كه بر اساس آن مي‌تواند به همه جا سر بكشد و هر كار كه خواست انجام بدهد.

در اكثر اوقات اين امر باعث مي‌شود او كولاك گلزني‌اش را به راه اندازد اما اين ماجرا گاهي نتيجه برعكس هم دارد و نمونه آن ديدار شنبه شب لاليگا است كه او انگار فقط در زمين حضور فيزيكي داشت و روحش در عذاب بود.

كريس رونالدو چهار پنج فصل پيش با يونايتد روحي در پرواز بود و حتي ليگ قهرمانان را در يك شب سرد و باراني در مسكو به شكل يك كادو از جان‌تري كاپيتان چلسي دريافت كرد.

در نقطه مقابل او فصل پيش در نيمه‌نهايي هر چه كوشيد نتوانست براي رئال هماني باشد كه مسي براي بارسا بود. فوتبال با مهارت‌هاي اين دو فوق‌ ستاره جلوه تازه‌اي يافته اما كمتر ديده شده است كه دو مرد برتر زمان اينقدر متفاوت باشند.
فرصت رونالدو به خاطر دو سال مسن‌تر بودن از مسي براي پيوند خوردن به افسانه‌ها، از اين آرژانتيني كوچولو هم كمتر است اما وي مصمم است از آن به نحو احسن بهره گيرد. عزم او را مي‌توان با غرور اشتباه گرفت اما اين بها و قيمتي است كه معمولا سوپراستارها در چالش‌هاي انفرادي هولناك خود براي رسيدن به كمال مي‌پردازند.