به گزارش مشرق، خیابان‌های شلوغ و پیاده روهای پر از جمعیت، اینجا کابل پایتخت افغانستان است و کمتر مکانی را می‌توان یافت که در آن انبوه جمعیت مشاهده نشود، اما روی دیگر این شهر منطقه‌ای است با نام «وزیر اکبرخان» و دیپلمات نشین که گویی آن را جدا بافته‌اند.

وزیر اکبرخان، منطقه‌ای حفاظت شده در مرکز شهر کابل است که دستکم از 10 سفارتخانه میزبانی می‌کند. همین مسئله این مکان را به منطقه دیپلمات نشین کابل معروف کرده است و از ترافیک و ازدحام جمعیت در آن خبری نیست.

 دیوارهای بتونی با ارتفاع شش متر، دکل‌ها و سنگرهای نگهبانی، ایست‌های متعدد بازرسی، دروازه‌های بسیار محکم و بلند، سیم‌های خاردار، خانه‌هایی که با امکانات دفاعی مجهز هستند، تمام این مشخصات در وزیر اکبرخان نشان می‌دهد که از این منطقه کاملاً حفاظت می‌شود و از حساسیت امنیتی بسیار بالایی برخورداراست، به همین دلیل کمتر می‌توان در آن رفت و آمد مردم عادی را دید. به عبارتی می‌توان گفت که وزیر اکبرخان منطقه‌ای کاملاً نظامی در کابل است.

آخرین حمله‌ در این منطقه مربوط به شنبه، هفتم بهمن ماه سال جاری است که مسئولیت آن را طالبان به عهده گرفت، نقطه دقیق این حمله ساختمان وزارت کشور در چهارراهی صدارت در ابتدای وزیر اکبرخان بود.

در این حمله تعدادی از کارمندان این وزارتخانه جان باختند و تعداد دیگری نیز زخمی شدند.

بیشتر حملاتی که در وزیر اکبر خان روی داده را گروه طالبان به عهده گرفته‌اند.

بیشتر بخوانید:

منطقه سبز کابل به لرزه درآمد

این گروه مکان‌های دولتی، نظامی و در برخی موارد بعضی از مراکز دیپلماتیک را هدف قرار می‌دهند، استراتژی طالبان برای این اهداف استفاده از نفوذ مهاجمان به این اماکن است.

با این حال، وقتی در خیابان‌های کابل گذری داشته باشیم دیوارهای بتونی را در کنار دیوار مساجد نیز مشاهده می‌کنیم که این موضوع نشان می‌دهد علاوه بر مکان‌های نظامی و دولتی مساجد هم مورد حمله قرار می‌گیرند، حمله به مساجد که تا کنون در کابل رخ داده را همواره گروه تروریستی داعش به عهده گرفته است.

این اولین حمله در وزیر اکبرخان نبود، با جستجوی این نام در گوگل، اطلاعات جالبی از این منطقه به دست می‌آوریم. بیشتر این اطلاعات شامل اخباری است که از حملات انتحاری و تهاجمی گزارش شده است. همین مسئله سبب می‌شود که وزیر اکبرخان نقطه ای پر خطر و عملیاتی در کابل شناخته شود.

ویکیپدیا به خوبی وزیر اکبرخان را معرفی کرده که مارا به چرایی حساسیت و کنترل شدید امنیتی و نظامی بودن این منطقه نزدیک می‌کند.

این نقشه بخشی از وزیر اکبر خان کابل است که می توان در آن موقعیت چند سفارتخانه را دید.

با این حال، مردم کابل با توجه به تجربه‌های خود از نا امنی‌های پایتخت، شناخت کافی از مناطق پر خطر و کم خطر دارند، از نظر شهروندان کابل وزیر اکبرخان یک منطقه جنگی است و تردد در آن خطرناک محسوب می‌شود.

وضعیت وزیر اکبرخان را می‌توان به خوبی از گفته‌های نوید یکی از اشخاصی که در این منطقه دفتر معاملات املاک دارد درک کرد.

نوید می‌گوید که در تمام منطقه وزیر اکبرخان اشخاص دولتی حضور دارند و برای حفاظت از جان خود تمام این منطقه را با دیوارهای بتونی مسدود کرده‌اند.

به گفته نوید به دلیل شرایط بد امنیتی وزیر اکبرخان، بیشتر خانه‌های این قسمت از کابل با وجودی که اجاره‌های آن کاهش یافته اما خالی از سکنه است.

نوید تنها شخصی نیست که از وضعیت بد امنیتی کابل گلایه دارد، بسیاری دیگر از شهروندان پایتخت افغانستان نیز از این اوضاع نگرانند و برای امنیت هرچه بیشتر خود از نقاط پر خطر دوری می‌کنند، هرچند به گفته آنها هیچ جای کابل صد در صد از لحاظ وقوع حملات تهاجمی امن نیست، زیرا که ارگان‌های دولتی در تمام نقاط این شهر به چشم می‌خورد.

البته یکی از شکایت‌های مردم در پایتخت افغانستان وجود تعداد بسیار زیادی از دیوارهای بتونی در بیشتر نقاط این شهر است که مانع تردد و رفت و آمد مردم شده‌ است.

دیوارهای بتونی کابل اگر چه در بیشتر مواقع نشان مزاحمت برای شهروندان است ولی به هر صورت این دیوارها جزئی از زندگی مردم کابل شده‌ است، دیوارهای بتونی در برخی موارد مکانی برای تصاویر تبلیغاتی است و گاهی هم  بوم نقاشی هنرمندان و یا فعالان مدنی که در حرکاتی نمادین تصاویری را برای رساندن پیام صلح بر روی آن ترسیم می‌کنند.

مقامات امنیتی در کابل تمام مکان‌هایی را که احتمال خطر در آن بیشتر به نظر می‌رسد، تحت کنترل شدید امنیتی قرار می‌دهند و مانع تردد اشخاص غیر نظامی یا رهگذر در این مناطق می شوند که وزیر اکبر خان مهمترین آنها است.

اگر چه هدف اصلی از کنترل شدید این منطقه جلوگیری از حملات احتمالی است اما با اطمینان می‌توان گفت که این مسئله می‌تواند تأثیر بسیار زیادی برای کاهش قربانی شدن غیر نظامیان داشته باشد.