به گزارش مشرق، با امضای 160 نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و قید دو فوریت، طرحی با عنوان «اعاده اموال نامشروع» طی روزهای گذشته تقدیم هیأت رئیسه مجلس شده است که بر اساس آن اموالی از مسئولان که از طریق رانت یا امتیاز ویژه و یا به‌واسطه پست و مقام آنها به دست آمده از آنها پس گرفته و به‌نفع مستضعفان مصادره می‌شود؛ این مصوبه در راستای اصل 49 قانون اساسی قرار دارد؛ در این اصل آمده است: «دولت موظف است ثروت‌های ناشی از ربا، غصب، رشوه، اختلاس، سرقت، قمار، سوءاستفاده از موقوفات، سوءاستفاده از مقاطعه‌کاری‌ها و معاملات دولتی، فروش زمین‌های موات و مباحات اصلی، دائر کردن اماکن فساد و سایر موارد غیر مشروع را گرفته و به صاحب حق رد کند و در صورت معلوم نبودن او به بیت المال بدهد. این حکم باید با رسیدگی و تحقیق و ثبوت شرعی به وسیله دولت اجرا شود.»

بیشتر بخوانید:

جزئیات تقدیم طرح اعاده اموال نامشروع مسئولان به هیات رئیسه مجلس

متأسفانه این قانون که بر گرفته از آموزه‌های شرعی دین مبین اسلام است، تاکنون به صورت شایسته و بایسته مورد توجه قرار نگرفته بود؛ با اندکی مطالعه در روش حکومت‌داری امیر مؤمنان(ع) درخواهیم یافت، حضرت با اختلاس‌گران و خائنان به بیت‌المال رفتار شدید اعمال می‌کردند؛ با بررسی برخورد امام علی(ع) با کارگزاران خائن می‌توان به الگوهای رفتاری مناسبی در این زمینه دست یافت. 

به عنوان نمونه امام علی‏ علیهالسلام هنگامی که از خیانت ابن هَرمَه، مأمور بازار اهواز اطلاع یافت، به رفاعه چنین نوشت: هنگامی که نامه‌ام را خواندی، ابن هرمه را از بازار برکنار کن و او را به خاطر مردم از کار، باز دار سپس زندانی کن و خبر آن را اعلان عمومی کن و به کارگزارانت بنویس و نظرم را به آنان ابلاغ کن. درباره ابن هرمه، غفلت یا کوتاهی نکنی که نزد خداوند هلاک شوی و من هم به بدترین شیوه برکنارت خواهم کرد که از این کار، تو را به خدا پناه می‌دهم.

بیشتر بخوانید:

اعاده اموال نامشروع ژنهای خوب ضروری است

ای رفاعه، روزهای جمعه او را از زندان خارج کن و 35 تازیانه بر او بزن و او را در بازار بگردان؛ پس اگر کسی از او شکایتی با شاهد آورد، او و شاهدش را قسم بده. آن وقت حق او را از مال ابن هرمه بپرداز، سپس دست بسته و با خواری او را به زندان برگردان و برپایش زنجیر بزن. فقط هنگام نماز زنجیر را از پایش در آور و اگر برای او خوردنی و نوشیدنی و یا پوشیدنی آوردند، مانع نشو و به کسی هم اجازه که بر او داخل شود و راه مخاصمه و طریق نجات را به او بیاموزد و اگر به تو گزارش رسید که کسی در زندان چیزی به او یاد داده که مسلمانی از آن ضرر میبیند آن کس را می زنی و زندانی می کنی تا توبه کند و از عمل خود پشیمان شود.

ای رفاعه همه زندانیان را برای تفریح به حیاط زندان بیاور غیر از ابن هرمه را، مگر آن که برای جانش، بیمناک باشی که در این صورت او را با زندانیان دیگر به صحن زندان می‌آوری، اگر قدرت بدنی دارد هر سی روز، سی و پنج شلاّق بر بدنش می‌زنی و قضیه را برای من بنویس و نام جانشین او را هم گزارش کن و حقوقش را قطع کن.