به گزارش مشرق، در شرایطی که در دولت ائتلافی جدید آلمان تقریبا تکلیف همه وزارت‌خانه‌ها روشن شده است اما همچنان مشخص نیست چه کسی وزیر خارجه آتی آلمان خواهد شد.
به طور کلی وضعیت وزارت‌خانه‌های آلمان در دولت ائتلافی جدید روشن شده است. در این بین، مخالفت «مارتین شولتس» رئیس حزب سوسیال‌دموکرات در زمینه پذیرش سمت وزیر خارجه، زمزمه‌ها مبنی بر اینکه آیا «زیگمار گابریل» همچنان می‌تواند در دولت جدید به عنوان وزیر خارجه فعالیت داشته باشد را شدت داده است.
با گذشت چندین ماه گفت‌وگوهای پر فراز و نشیب سرانجام روز چهارشنبه گذشته هفتم فوریه (18 بهمن‌ماه) سه حزب دموکرات‌مسیحی، سوسیال‌مسیحی و سوسیال‌دموکرات برای تشکیل دولت ائتلافی به توافق رسیدند.
بیشتر بخوانید:
چهار ماه پس از انتخابات، مردم آلمان همچنان منتظر تشکیل دولت ائتلافی
تقسیم وظایف میان سه حزب ائتلافی به این ترتیب بود:
دموکرات‌مسیحی: نهاد صدراعظمی، وزارت اقتصاد، دفاع، آموزش، بهداشت و سلامت
سوسیال مسیحی: وزارت کشور، حمل‌و نقل و ارتباط دیجیتال و توسعه
سوسیال دموکرات: خارجه، دارایی، کار، محیط‌زیست، دادگستری و امور خانواده
به این ترتیب «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان می‌ماند و در همان ساعات نخست هم اعلام شد که شولتس وزیر خارجه آتی این کشور خواهد بود با این حال وی اعلام کرد که قصد ندارد در این سمت فعالیت کند.این سیاستمدار آلمانی اعلام کرد که امیدوار است که چنین تصمیمی، حمایت از مواضع اولیه حزب سوسیال‌دموکرات در زمینه خودداری از پذیرش ائتلاف با محافظه‌کاران باشد.
شولتس ناچار به عقب‌نشینی شد
شولتس به شدت از جانب هم‌حزبی‌هاش مورد انتقاد قرار داشت. به همین دلیل روز جمعه اعلام کرد که تصمیمی برای مشارکت در دولت فدرال ندارد و ابراز امیدواری کرد که چنین اقدامی به بحث‌های داخلی در حزب سوسیال‌دموکرات‌ها پایان دهد. وی که پیش از این رئیس پارلمان اروپا بوده است، اعلام کرد که منافع حزبی، ورای علایق شخصی وی قرار دارند.
با توجه به اینکه سوسیال‌دموکرات‌ها همواره پس از انتخابات پارلمانی اعلام کرده بودند که تصمیمی برای شرکت در دولت ائتلافی جدید ندارند و می‌خواهند به عنوان حزب مخالف و منتقد دولت فعالیت کنند، چشم پوشی شولتس از موضع قبلی سوسیال‌دموکرات‌ها و موافقت با حضور این حزب در دولت ائتلافی باعث شد تا هم حزبی‌های وی از او خشمگین شوند.
با این همه باید در نظر داشت که توافق در زمینه دولت ائتلافی همچنان نیازمند موافقت اعضای حزب سوسیال دموکرات است به همین دلیل در هفته‌های آینده این حزب باید به توافق رای بدهد و این احتمال وجود دارد که آنها توافق را رد کنند. از طرفی «آندرا نالز» وزیر کار پیشین آلمان گزینه احتمالی برای تصدی ریاست حزب سوسیال‌دموکرات آلمان است. در صورتی که وی بتواند رای حزب خود را کسب کند، نخستین زن خواهد بود که این سمت را به دست آورده است.
اما این موضوع زمانی جالب می‌شود که بدانیم، گابریل هم از جمله افرادی بود که از شولتس به دلیل اینکه احتمالا وی وزیر خارجه جدید آلمان باشد، انتقاد کرده بود.
مسئله دیگری که در حزب سوسیال‌دموکرات وجود دارد این است که اگر نالز رئیس این حزب شود، از آنجایی که روابط خوبی با گابریل ندارد و چندین بار هم با اون جدل داشته است،اوضاع را در حزب سوسیال‌دموکرات پیچیده‌تر می‌کند و می‌تواند امکان وزیر شدن گابریل را دشوار کند.
در همین راستا گابریل در گفت‌وگو با فونکه مدین گروپه از کم بودن قدردانی از عملکرد خود انتقاد کرد و گفت که استقبال عموم مردم از عملکرد او بیشتر بوده است.این سخنان موضع‌گیری‌هایی را در میان احزاب آلمان به دنبال داشت.
واکنش انتقادی احزاب به تصمیم شولتس
در حالی که هم‌حزبی‌های گابریل از تصمیم وی مبنی بر صرف‌نظر کردن از پذیرش سمت وزارت خارجه استقبال کرده‌اند اما به نظر می‌رسد که دیگر احزاب آلمان چنین تصمیمی را سازنده نمی‌دانند.
«سارا واگن‌کنشت» از حزب چپ معتقد است که بهتر بود که شولتس شخصا به چنین نتیجه‌ای می‌رسید نه اینکه تحت فشار هم‌حزبی‌هایش تصمیم‌گیری کند و در نهایت چنین اقدامی کمکی هم به سوسیال دموکرات‌ها نخواهد کرد. حزب دوکراتیک آزاد هم انتقاد مشابهی را متوجه شولتس کرده است.
سوسیال دموکرات‌ها وضعیت خوبی ندارند
البته حمایت عمومی نه چندان مطلوب از حزب سوسیال‌دموکرات در زمانی که شولتس ریاست این حزب را بر عهده داشت را هم نمی توان از نظر دور داشت آخرین و برجسته‌ترین این موارد مربوط به انتخاب پارلمانی 24 سپتامبر (2 مهرماه) می‌شود که حزب سوسیال‌دموکراتبدترین نتیجه از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون را به دست آورد.
به نظر می‌رسد که میان شولتس و گابریل در زمینه تصدی وزارت خارجه تنش وجود دارد و گابریل هم به صورت تلویحی به این موضوع اشاره کرده است. البته اینکه بر طبق نظرسنجی‌ها وی به عنوان وزیر خارجه آلمان از محوبیت خوبی برخوردار است، به وی این امکان را می‌دهد که چنین جهت‌گیری از موضع قدرت داشته باشد.
علاوه بر همه موارد مطرح شده، این موضوع را هم باید مدنظر داشت که گابریل هیچ انگیره‌ای برای تصدی وزارت خارجه ندارد. اما با توجه به مجموعه این موارد، همچنان باید امیدوار بود که محبوبیت وی بتواند زمینه‌ای برای ادامه وزارت وی باشد.
