به گزارش مشرق به نقل از مهر، به 12 کیلومتری شرق شهر دره شهر از توابع استان ایلام می رویم تا تنگه ای عظیم و زیبا را گزارش کنیم. این تنگه عظیم با صخره های بلند و ضخیم در دامنه کبیرکوه در شهر دره شهر قرار دارد که به اسم"تنگه بهرام چوبین" لقب گرفته است.

تنگه بهرام چوبین یکی از مهمترین دره های کم عرض و بسیار مرتفع و استراتژیک در ضلع غربی جاده دره شهر به  سمت پل دختر است. این تنگه طبق روایتی مربوط به بهرام چوبینه در دوره ساسانی است و علاوه بر زیبایی های طبیعی آثار تاریخی نیز در آن وجود دارد.

این تنگه  را شکارگاه بهرام چوبین هم می نامند چراکه در داخل این تنگه و پشت آن، محیط های بکری برای حضور حیوانات و پرندگان است و طبق روایتها بهرام روزگاری در این دره شکار هم کرده است.

اما این دره علاوه بر محپطی برای خوش گذرانی به لحاظ آب و هوایی برای بهرام چوبین که به علت بلندی قد و عضلانی بودن اندام به چوبین (مانند چوب) معروف شده بود، مخفیگاه بهرام نیز بوده است.

مجموعه مذکور با آثار باقیمانده از دیوار و دژهای نظامی به بهرام چوبین از ژنرال‌های دوره ساسانی منسوب است و مکانی بوده برای پناه گرفتن بهرام چوبین در زمان شورش علیه خسرو پرویز.

این تنگه به لحاظ نظامی در زمان خود طوری ساخته شده است که دشمنان به راحتی نتوانند وارد آن شوند. دیوارهای تاریخی که بر روی صخره های این تنگه ساخته شده است خود حاکی از امن بودن این منطقه دارد و سردار ساسانی  با ظرافت خاصی این تنگه را طراحی کرده است.

همانطور که در تصویر بالا کاملا مشخص است در بالای صخره ها علاوه بر اینکه خود این صخره ها دژ محکمی هستند با دیوارهای ساخته بر روی آن این منطقه را امن تر کرده است. از نکات جالب این است که چطور بر روی این صخره ها دیوارهای بلند ساخته اند در حالی که رفتن بر روی این تخته سنگهای بزرگ خود مشکل است.

متاسفانه آثار تاریخی بر روی صخره ها به مرور زمان از بین رفته است و دیوارها در حال ریزش هستند. در درون تنگه، آثار تاریخی نیز وجود دارد که فقط دیوارهای ویران شده ای از آنها باقی مانده است در حالی که روزگاری در داخل تنگه، قلعه وجود داشته است ولی به مرور زمان تخریب شده است.

در تنگه بهرام چوبین آثار ارزنده فراوان در قسمت ورودی، پیشانی و ارتفاعات نیز وجود دارد.

تصویر بالا، نمونه ای از آثار تاریخی در درون تنگه بهرام چوبین است که به چنین حال و روزی افتاده است و دیوارهای تاریخی به زیر خاک رفته اند. بیشتر دیوارها و قلعه تاریخی از سنگ و گچ ساخته شده اند ولی متاسفانه مسئولان به این آثار هیچ توجهی نکرده اند.

زیبایی و شاهکار بهرام چوبین فقط به  ساخت این تنگه ختم نمی شود بلکه در داخل تنگه، آثار پلکانهای سنگی بر روی دیوارهای سنگی و از همه مهمتر وجود چهار آب انبار که صخره های سخت تراشیده شده است، وجود دارد که برای گردشگران می تواند جالب توجه باشد. وجود آب آشامیدنی در داخل این آب انبارها از شاهکارهای این تنگه محسوب می شود چراکه با طرزی خارق العاده و زیبا آب انبارهایی طبیعی ساخته شده است.

در این آب انبارها آب شرب به مدت طولانی قابل نگهداری است و به نظر می رسد سردار ساسانی به مسئله آب و نگهداری آن توجه ویژه داشته است. در داخل تنگه، آثار تاریخی مثل اماکن مسکونی و بنای شاهنشینی نیز وجود داشته است که به مرور زمان از بین رفته اند.

تنگه بهرام چوبین هر چند در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است ولی متاسفانه هیچ تلاشی برای احیا این آثار تاریخی که روایتگر یک زندگی سردار ساسانی بوده، نشده است. این آثار تاریخی نشان می دهد که یک زندگی با امکانات کامل برای خوش گذارنی در این مکان برقرار بوده است و هم محلی امن بوده و هم محلی برای تفریح.

تصویر بالا همان قلعه اصلی تنگه بهرام چوبین است که با توجه به در کنار هم بودن صخره ها احتمالا مقر خود بهرام بوده است. این تنگه آمیخته ای از تاریخ و طبیعتی است که به یک اثر کاملا توریستی در استان ایلام تبدیل شده است و در ایام تعطیل هزاران نفر از این اثر بازدید می کنند.

اما مسئولان به رغم قولهای خود مبنی بر ایجاد زیرساختهای گردشگری در کنار این اثر تاریخی و طبیعی هیچ اقدامی انجام نداده اند و چرا نباید در کنار این اثر ارزشمند حتی یک تابلو معرفی هم برای گردشگران وجود نداشته باشد. در حقیقت مسئولان از حداقلها برای ارزش نهادن این اثر هم کوتاهی کرده اند.

وجود چنین آثار تاریخی و طبیعی برای استان محروم ایلام هم می تواند به معرفی استان کمک کند هم در راستای اشتغال چندین نفر در این تنگه موثر است که این امر با کارهای کارشنایی شده تحقق می باید. در کنار این اثر تاریخی به راحتی می توان با ایجاد جاده دسترسی مناسب و آسان و ایجاد مکاانهای مناسب برای گردشگران این اثر زیبا و دلنشین را به یک مکان توریستی در کشور تبدیل کرد.

در شهرستان دره شهر علاوه بر این تنگه، دره ها و تنگه هایی دیگر نیز وجود دارد که بازهم آثار تاریخی در آنها قرار گرفته است که  مسئولان بیش از پیش باید به آثار تاریخی توجه کنند و برای جلوگیری از تخریب این آثار اقدام کنند.