به گزارش مشرق به نقل از فارس، این روزها ماجرای اخذ اجباری وجه در مدارس دیگر آب و تاب گذشته را ندارد و دیگر مسئولان هم برای این موضوع بخشنامه صادر نمی‌کنند حتی پیگیری نیز صورت نمی‌گیرد.
اخذ اجباری وجه تنها و تنها در بخشنامه‌های ثبت‌نام موضوعیت دارد و آنجا اعلام می‌شود که در هنگام ثبت‌نام وجهی گرفته نشود اما در طول سال خانواده‌ها می‌توانند داوطلبانه به مدارس کمک کنند.
شاید همین بخشنامه‌های کمک داوطلبانه در طول سال، باشد که مجوز مسئولان مدارس برای گرفتن کمک‌های مردمی شده است.
* اگر دانش‌آموز پول را ندهد آبرویش در خطر است
پدر یکی از دانش‌آموزان دبستانی در منطقه ۱۸ تهران می‌گوید: در مدرسه فرزندم اعلام کرده‌اند که برای آسفالت حیاط مدرسه باید هر دانش‌آموز ۴۰ هزار تومان بدهد.
وی ادامه می‌دهد: این پول جدا از هزینه‌های زیراکس برگه‌های امتحانی و کمک‌های دیگر است؛ گاهی در طول سال چندین بار مدرسه درخواست پول میکند.
پدر دانش‌آموز مقطع دبستانی در منطقه ۱۶ تهران نیز اظهار می‌دارد: مدرسه فرزندم سال گذشته ۷۰ هزار تومان در دو نوبت از ما گرفتند که این میزان قرار بود برای سیستم گرمایشی و لوله‌کشی آب مدرسه هزینه شود.
وی اضافه میکند: متأسفانه فضایی در مدارس ایجاد شده است که اگر دانش‌آموزی پول مورد نظر را ندهد، آبرویش در خطر است و برای حفظ آبرو هم که شده است باید این پول پرداخت شود.
* فرزندم برای کمک به مدرسه قلکش را شکست
مادر یکی از دانش‌آموزان راهنمایی منطقه ۹ تهران بیان میکند: بنده جزو انجمن اولیا و مربیان مدرسه فرزندم هستم و به هیچ عنوان مخالف با کمک به مدرسه نیستم اما نکته‌ای که نگرانم کرده، این است که اخذ پول برای دانش‌آموزان سرنوشت‌ساز شده است.
وی ادامه می‌دهد: مدرسه فرزندم درخواست ۳۰ هزار تومان از خانواده‌ها را داشت؛ فرزندم از من خواست که پول را به او بدهم که به مدرسه بدهد اما آن زمان پولی نداشتم و به او گفتم که کمی صبر کند.
این مادر اضافه میکند: فرزندم برای آنکه جلوی همکلاسی‌هایش بدون پول نرود، قلکش را شکانده بود و حتی بیشتر از وجه مورد نظر به مدرسه کمک کرده بود.
وی می‌افزاید: وقتی از او دلیل این حرکت را پرسیدم، پاسخ داد «من نمی‌خواهم کم بیاورم و آبرویم جلوی دوستانم برود».
*اخذ اجباری وجه موجب سرخوردگی برخی دانش‌آموزان می‌شود
لاله افتخاری، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در با بیان اینکه امکانات تحصیلی در مدارس باید کاملا رایگان باشد، اظهار می‌دارد: مدارس تنها می‌توانند بابت ارائه کلاس‌های فوق برنامه تحصیلی و در صورت الزامی نبودن شرکت عموم در این برنامه‌ها از والدین دریافت وجه کنند.
وی دریافت پول از والدین را ریشه در کمبود منابع آموزش و پرورش در زمان‌های خاص می‌داد و عنوان میکند: آموزش و پرورش در صورت احساس کمبودها در شرایط فعلی باید این کمبودها را مطرح کند تا هزینه‌های لازم به لایحه بودجه افزوده شود.
این نماینده مجلس تصریح می کند: عدم مدیریت مالی مناسب توسط مدیران برخی مدارس، گرفتن پول از والدین را در شرایط مختلف به یک عادت و رویه تبدیل ساخته است.
وی با بیان اینکه برچیده کردن دریافت وجه از والدین توسط مدارس از اهداف اصلی این کمیسیون است، اظهار می‌دارد: اختصاص بودجه ۴ هزار میلیارد تومانی در جهت نوسازی و امکانات رفاهی مدارس که در تاریخ آموزش و پرورش بی‌سابقه محسوب می‌شود از جمله اقداماتی است که در راستای رفع این‌گونه مشکلات از مدارس صورت گرفته است.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که اخذ هزینه‌ها از دانش‌آموزان در مدارس چه تبعاتی را به دنبال دارد، بیان می‌دارد: سرخوردگی برخی دانش‌آموزان، با مشکل مواجه شدن خانواده‌های ضعیف و پرجمعیت، ایجاد توسعه فساد در میان برخی مسئولان مدارس از این تبعات به شمار می‌آید.
* مجلس پیگیر اخذ اجباری وجه در مدارس/جلسه "کمیسیون آموزش" یکشنبه آینده
وی به جلسه دوشنبه گذشته کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با معاونان وزیر آموزش و پرورش اشاره کرد و بیان داشت: در جلسه دیروز مقرر شد از معاونین وزیر در مورد تخلفات اخذ هزینه‌ها از خانواده‌ها و شکایت مردم از این روند، توضیحات بیشتر و قانع‌کننده‌ای را دریافت کنیم که به علت عدم حضور آنان جلسه بی‌نتیجه خاتمه یافت.
افتخاری اضافه کرد: جلسه بعدی این کمیسیون با معاونین وزیر در مورد اخذ هزینه‌ها از والدین در برخی مدارس یکشنبه ۲۹ آبان سال جاری تشکیل می‌شود.
* آیا مدارس زورگیری می‌کنند؟/مسئولان اقدام کنند
در قدیم‌الایام در سرگردنه‌ها افرادی بودند که زورگیری می‌کردند و هیچ بهانه‌ای را نیز نمی‌پذیرفتند؛ آیا مدارس ما نیز به همان گردنه‌ها شباهت دارند که برای دانش‌آموزان وجهی را تعیین می‌کنند و باید هر دانش‌آموزی بپردازد؟
حتی اگر تعداد این مدارس در میان بیش از ۱۰۰ هزار مدرسه کشور اندک باشد اما مطمئناً خانواده‌هایی را نگران و دانش‌آموزانی را سرخورده کرده است که می‌طلبد مسئولان وزارت آموزش و پرورش آستین‌ها همت را بالا بزنند و برای این موضوع برنامه‌ای طراحی کنند و نگذارند آبروی اکثریت فرهنگیان زحمتکش و دلسوز نظام تعلیم و تربیت توسط اندک کسانی که به اجبار خانواده‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند زیر سؤال برود.
