به گزارش مشرق، «حسین فصیحی» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:

زمان، آبستن حادثه ‌است و هر لحظه امکان بروز حادثه ‌وجود دارد. حوادث مختلف با انگیزه‌های متفاوت مدام در حال بروز هستند. در چند ماه گذشته و به فاصله‌ای اندک، حوادث جنایی هولناکی در کشور اتفاق افتاده است و انتشار اخبار و شایعات پیرامون آن مایه تألم افکار عمومی شده است. یکی از دلخراش‌ترین اخباری که می‌تواند روان جامعه را به شدت پریشان کند، بروز جرائم علیه کودکان و نوجوانان است. معصومیت از دست رفته کودکان هنگام بروز جرائم علیه آنها، مهم‌ترین موضوعی است که می‌تواند خشم همگان را علیه مرتکبان این جرائم برانگیزد، از همین روست است وقتی خبر گم شدن آتنا، بنیتا، ابوالفضل، ملیکا و اهورا در شهرهای محل زندگی‌شان گزارش شد، مردم برای یافتن آنها به سرعت بسیج شدند. زمانی هم که خبر وقوع جرائم علیه این کودکان منتشر شد، بار دیگر شاهد اجتماع عمومی علیه مرتکبان این حوادث بودیم تا جایی که یگان‌های ویژه پلیس برای آرام کردن مردم، ناگزیر به دخالت شدند. 

مهم‌ترین پرسش اساسی، دلایل بروز این جرائم است و اینکه آیا شاهد بروز جرائمی با این شدت خشونت یا بیشتر از آن خواهیم بود؟

هر حادثه جنایی با انگیزه‌های متفاوتی روی می‌دهد. بعد از وقوع حادثه بازپرس و تیم جنایی درباره چرایی وقوع آن تحقیق می‌کنند. سلامت روانی متهم بررسی  و بعد از کامل شدن تحقیقات در دادگاه محاکمه می‌شود و مجازات خواهد شد. تا این جای کار رویه قانونی است که درباره همه پرونده‌هایی قضایی دنبال می‌شود. خواسته عمومی درباره وقوع جرائمی که به آن اشاره شد، پیگیری ویژه و مجازات متهم در کم‌ترین زمان ممکن است که دستگاه قضایی معمولاً برای تسکین افکار عمومی، این خوسته را تمکین کرده است، آنگونه که در پرونده قتل دلخراش آتنا، شاهد اعدام عامل حادثه در ملأ عام بودیم با این حال وقوع حوادث مشابه بار دیگر روان جامعه را مکدر کرد. 

یکی از مهم‌ترین موضوعات در بروز این جرائم خشن، بی‌توجهی به ساختارهای پیشگیرانه است که خود دارای پیوست‌های مختلف اجتماعی است. در همه پرونده‌هایی که به آن اشاره شد، خانواده‌ها کم‌ترین مراقبت را نسبت به کودکان خود انجام داده یا در مراقبت از کودکان کوتاهی کرده‌اند. مرتکبان پرونده‌ها هم از این غفلت استفاده کرده و نیت‌های شوم خود را اجرا کرده‌اند. موضوع مهم دیگر، بی‌توجهی ساختار پلیس و قضایی کشور نسبت به مجرمان سابقه‌دار است. افرادی که مرتکب این جرائم شده‌اند، قبلاً دارای پرونده‌های قضایی بودند، بنابراین عدم مراقبت از مجرمان سابقه‌دار یا کم هزینه بودن ارتکاب جرم، سبب شده است تا متهم زمانی که فرصت ارتکاب جرم را فراهم دیده، دست به جنایت بزند. 

یکی دیگر از موضوعات مهم که منجر به نگرانی عمومی بعد از بروز این جرائم شده، بی‌پروایی شبکه‌های اجتماعی در انتشار شایعاتی است که بعد از وقوع حادثه اتفاق افتاده است. با ورود شبکه‌های اجتماعی، بسیاری از مردم از رسانه‌های رسمی فاصله گرفته و نسبت به آن چه در این شبکه‌ها منتشر می‌شود اعتماد می‌کنند و تأثر بارتر، بدون اینکه از صحت آن با خبر باشند آن را منتشر می‌کنند. 

کم‌رنگ شدن پیوست‌های اجتماعی در مراقبت‌های پیشگیرانه از وقوع جرم، فرایندی است که هر روز جلوه‌های تازه‌ای از آن عیان می‌شود. پایمال شدن حقوق عمومی در سارختارهای دولتی و غیردولتی مثل اختلاس‌های کلان، اخراج کارگران، معوق ماندن حقوق کارگران، بی‌کاری‌های گسترده و. . . سبب شده تا افراد درگیر، نگرانی‌های خود را به کانون خانواده منتقل کرده و به جای ایجاد نشاط در خانواده از مراقبت‌های لازم دور مانده و خود یا اعضای خانواده‌شان در معرض خطر قرار گیرند، بنابراین بدون توجه به پیوست‌های اجتماعی در بروز جرائم ارتکاب آن متوقف نخواهد ماند.