به گزارش مشرق، اگر تا امروز افزایش جمعیت و باز شدن پنجره جمعیتی ناشی از فراگیری نادرست شعار «فرزند کمتر؛ زندگی بهتر» در دهه ۶۰ بود، در حال حاضر شواهدی دیده می‌شود که جریانی عامدانه به دنبال کاهش جمعیت و بستن دروازه‌های امنیتی کشور است، به طوری که خالی از سکنه شدن روستاها که تا امروز یک تهدید بالقوه برای مرزهای کشور به شمار می‌رفت، امروز به فعل درآمده است. در حالی که برخی از نمایندگان مجلس از وجود ۲۶۰ کیلومتر منطقه خالی از سکنه در مرز کشورمان با افغانستان خبر می‌دهند، ‌برخی منابع رسمی این رقم را بیشتر و فراگیرتر از مرزهای شرقی کشور گزارش می‌کنند. 

جریانی در دستگاه اجرا ترجیح می‌دهد عدم توانایی مدیریتی در توزیع منابع را به افزایش جمعیت مربوط و اینطور القا کند که امکانات به اندازه جمعیت نیست و به همین دلیل کاهش جمعیت یک ضرورت و یک فرصت است. اگرچه زیر فشار رسانه‌ها، تبلیغات و اقدامات علنی در حوزه‌های ترویجی، آموزشی و بهداشتی از میان رفته، با این وجود طرفداران کاهش جمعیت با تغییر ماهیت فعالیت‌های خود و با ایجاد شبکه‌های مختلف در زمینه‌های مدیریتی گوناگون، اهدافشان را دنبال می‌کنند. 

از سوی دیگر، توزیع نامناسب امکانات کشور باعث شده همین جمعیت رو به کاهش هم به سمت شهرهای بزرگ که اغلب در مرکز جغرافیایی کشور واقعند، روانه شوند و به خاطر فرار از محرومیت به سمت برخورداری شهرهای بزرگ حرکت کنند و در این راه قید آب، خاک، شغل، فرهنگ و نژاد آبا و اجدادی را بزنند. 

نتیجه اینکه هشدارهای خالی از سکنه شدن مناطق مرزی که اتفاقاً در رأس هرم کم‌برخوردارترین مناطق کشور هستند به واقعیت تبدیل شده‌اند. به طوری که برخی از نمایندگان مجلس از جمله نظرافضلی، نماینده مردم نهبندان و سربیشه از خالی شدن ۲۶۰ کیلومتر از مرز کشورمان با افغانستان خبر می‌دهد. 

در این میان معاونت توسعه روستایی که بالاترین مرجع در مدیریت توزیع جمعیتی روستاها است، همچنان بی‌توجه به تهدیدها طی جدولی که در پرتابل خود منتشر کرده تراکم جمعیت استان‌های مرزی در سال ۹۵ را نسبت به سال ۹۰ رو به رشد گزارش کرده است. 

در مقابل نظرافضلی در گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کرده است: اگر به روستاها توجه ویژه‌ای نشود آهنگ توسعه‌نیافتگی هر روز شدیدتر می‌شود. 

وی بیان کرد: بر اساس آمار سرشماری سال گذشته، تنها در بخش نهبندان بیش از ۷ هزار نفر از جمعیت طی چهار سال گذشته کم شده است و عالیه خواجوی، سرپرست دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری خراسان‌جنوبی در صورت بی‌توجهی به مسائل کم‌آبی و اشتغال این رقم را روبه‌رشد می‌داند. 

دولت شیپور توزیع جمعیت را از سر گشادش می‌زند!

اصرار دولت برای کتمان آنچه سوء‌مدیریت منابع انسانی و غیرانسانی در کشور برداشت می‌شود، در حالی ادامه دارد که کشور مجبور خواهد شد به جای صرف بودجه برای ماندن مرزنشینان در روستاهای خود و در نتیجه تأمین امنیت مرزها چندین برابر هزینه کند تا با اقدامات نظامی از مرزها حراست کند. 

نظرافضلی در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود با رسانه‌ها اظهار کرد: طبق بررسی صورت گرفته در منطقه نهبندان اگر بخواهیم به توسعه مطلوب برسیم نیاز به اعتبار ۲ هزار میلیارد تومانی است که این رقم در مقابل حیف‌ومیل بیت‌المال رقمی ناچیز است. 

از سوی دیگر سخنگوی دولت از اولویت تخصیص بودجه به آسیب‌های اجتماعی خبر می‌دهد، آسیب‌هایی که بخش قابل‌ملاحظه‌ای از آنها محصول همین مهاجرت‌ها و جابه‌جایی جمعیتی است.

در عین حال سوء‌مدیریت در خالی شدن روستاها و شهرهای کوچک و سرازیر شدن جمعیت به شهرهای بزرگ و در نهایت نیز شلوغی شهرهای بزرگ و عدم تناسب امکانات با نیاز شهروندان دستاویزی برای تبلیغ برای کاهش جمعیت و جلوگیری از زاد و ولد می‌شود. 

سیاوش شهریور، مدیر کل اجتماعی استانداری تهران نیز درست روز گذشته و در حالی که رسانه‌ها از توزیع نامناسب جمعیت در مرزها می‌گویند، اعلام کرد: سالانه ۲۰۰ هزار نفر به جمعیت تهران اضافه می‌شوند و خیابان‌های این شهر ظرفیت افزایش جمعیت را ندارند. وی با اشاره به تراکم جمعیت در تهران گفت: چاره‌جویی این مشکل که یکی از مشکلات بسیار مهم در تهران است باید در دو سطح بررسی شود؛ یکی سطح ملی است و باید به طرف یک توسعه متوازن ملی برویم و اشتغال را در کل کشور رونق ببخشیم و به دنبال ایجاد نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی باشیم تا باعث نشود جمعیت بیکار و جویای زندگی خوب به تهران بیایند. 

گفتنی است در حالی که در کشوری مانند کشور ما مرزنشینی باید به یک امتیاز تبدیل شود، هنوز دولت در اجرای مصوبه یک سال و نیم پیش مبنی بر برخوردار کردن روستاها از نعمت آب آشامیدنی ظرف سه سال برنامه عملی ارائه نداده است. بنابراین گزارش تأمین آب آشامیدنی، شغل و ایجاد حیات اقتصادی از شاهراه‌های توسعه روستایی هستند که در پنج سال گذشته هنوز اقدامی برای آنها صورت نگرفته است. 

منبع: روزنامه جوان