سرویس سیاست مشرق- رئیس‌جمهور روحانی، روز شنبه گذشته و در آیین آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها در محل دانشگاه تهران، طی سخنانی با اشاره به برجام خود گفت:

«امروز اگر آمریکا تخلف کند، همه دنیا آمریکا را محکوم می‌کنند و نه ایران را و جالب اینکه عده‌ای با وجود این شرایط به ما می‌گویند که چرا اعتماد و مذاکره کردید. این عده اگر شاید در زمان پیامبر(ص) نیز بودند به پیامبر گرامی اسلام(ص) ایراد می‌گرفتند چرا که در قرآن مجید خطاب به پیامبر(ص) آمده است "تو معاهدات فراوانی با کفار بستی که هر دفعه هم آن را نقض کردند". آیا می‌شود به پیامبر(ص) ایراد گرفت که چرا با وجود نقض عهدهای متعدد باز هم نسبت به آن اقدام می‌نمودند؟»

وی همچنین با تأکید بر اینکه پای عهد ایستادن به ضرر متعهد به توافق نیست، اظهار داشت: کسی که نقض عهد می‌کند حیثیت و اعتبار خود را زیر سوال می‌برد و ما راه درست را انتخاب کردیم.[1]

***

اشاره آقای روحانی به آیه 56 سوره انفال است که می‌فرماید: الَّذِینَ عَاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی کُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لَا یَتَّقُونَ ﴿٥٦﴾

البته رئیس‌جمهور به هر دلیلی نخواست دو آیه بعدی را هم مورد اشاره قرار دهد که خداوند در آنها می‌فرماید: فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ ﴿٥٧﴾ وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیَانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَیٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْخَائِنِینَ ﴿٥٨﴾

ترجمه: پس اگر در میدان نبرد بر آنان دست یافتی [با دچارکردنشان به مجازات سنگین]، دیگر کسانی را که پشت سر آنان [از هر قوم و طایفه‌ای] هستند بترسان، [و آنها را به شدت پراکنده ساز] تا عبرت گیرند !«57»

و اگر از پیمان‌شکنی مردمی [که با آنان هم پیمان هستی] بیم داری، از راهی درست و عادلانه به آنان خبر ده که پیمانشان لغو شده است؛ زیرا خداوند خائنان را دوست ندارد.«58»

جدای از استنکاف شاید عامدانه رئیس‌جمهور از اشاره به دو آیه بعدی و معنای واضحی که در هر سه آیه و در کنار هم وجود دارد، اما به لحاظ سیاسی نیز مشخص نیست چرا آقای روحانی تلاش دارد اشتباه بزرگ و مسلّمی مثل برجام خود را برگرفته از آیات قرآن مجید معرفی کند؟!

ایشان هرگز مفتّح و آغازگر راه مذاکره نبوده‌اند کما اینکه قبل از ایشان نیز روند مذاکرات در تیم دیگری و توسط افراد دیگری در حال انجام بوده است.

بنابراین حاکمیت نظام اسلامی در حال عمل به تفسیر عقلانی آیات قرآن کریم و پیاده‌سازی آنها در روش و منش خود بوده است و در قضیه مذاکره با غرب و دشمنان کشور هرگز اتفاق جدیدی رخ نداده است که آقای روحانی مدّعی آن باشد.

گزینه بعدی در رابطه با اظهارات عجیب رئیس‌جمهور روحانی آنست که صدالبته عقل سلیم نیز ایجاب می‌کند که انسان گاهی با دشمن خود و از سر «نرمش قهرمانانه» مذاکره و یا حتی توافق کند، حتی با اینکه می‌داند دشمن این توافق را خواهد شکست...

اما این معنی کجا و «کرنش ذلیلانه» و «توافق به هر قیمتی» کجا؟!

عمل عقلانی مذاکره از سر عزتمندی کجا و تقّلا برای وارد کردن لااقل چند هواپیما به کشور در پیشاانتخابات، عجله برای حصول توافق و خود را به تجاهل زدن در قبال تحریم‌های پساتوافق کجا؟!

و نکته دیگری که درباره اظهارات آقای روحانی بایستی حتما به آن اشاره کرد این است که این اظهارات و اشاره ایشان به آیه‌ای از قرآن کریم اتفاقاً دولت اعتدال را به محکمه‌ای پر سؤال‌تر و پر چالش‌تر در پیشگاه مردم و تاریخ رهنمون می‌شود...

زیرا بدیهیست که نمی‌شود با فرمول «وَ یَقولونَ نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَ نَکفُرُ بِبَعض» به آیات قرآن اشاره و خود را مدعی پیروی از آیات قرآن معرفی کرد.

جدای از دریافت اشتباهی که آقای روحانی از آیه 56 سوره انفال داشته و 6 سال تمام، فرصت‌های کشور را به بهانه یک برجام بی‌دستاورد تباه کرده است، بایستی این سؤال را نیز پرسید که آیا «ابراز خوشبینی به دشمن»، «اعتماد به قول کتبی و البته غیر رسمی دشمن»، «تحقیر توان داخلی کشور و نظام اسلامی»، «رفتارهای ذلیلانه»، «قول‌های دروغین به مردم در قبال برجام»، «ولنگاری نسبت به وجود جواسیس اصطلاحی قابل رصد در تیم مذاکره‌کننده» و «انتقاد از فعالیت‌های موشکی کشور به بهانه توافق با دشمن» هم منبعث از آیات قرآن کریم بوده‌اند؟!

آقای روحانی آیا برای این رفتارها که برای هریک چندین مثال و شاهد وجود دارد هم می‌توانند به قرآن کریم اشاره کنند و دریافتی ولو غلط حتی از آیات وحی ارائه کنند؟!

در خاتمه ذکر یک مسئله ضروریست و آن تأکید چندین ساله آقایان روحانی و ظریف بر این معناست که اگر کاخ سفید نقض عهد کند، دنیا آمریکا را محکوم خواهد کرد!

اولاً من‌باب کنایه باید گفت که آقایان اگر می‌توانند در همین اوضاع فعلی، بانک‌های کشورهای غربی و شرقی! که از ترس آمریکا با ایران همکاری نمی‌کنند را به همکاری با ایران مجاب کنند، محکوم کردن آمریکا پیشکش...

ثانیاً آقایان گویا نمی‌دانند که ترساندن آمریکا از محکوم شدن مثل ترساندن مرده از بیماری طاعون است. به سخن دیگر اینکه مگر از محکوم شدن آمریکا در قبال جنگ ویتنام و حوادث پاناما و بمباران هسته‌ای ژاپن، چه چیزی عاید منتقدان شد که قرار است از محکوم شدن آمریکا در قبال برجام شود؟!

و ثالثاً شوربختانه بایستی اشاره کرد که این فرض مقامات دولت اعتدال از روز اول هم غلط بود زیرا هیچ بخشی از سازمان‌های بین‌المللی در اختیار حقیقت نیستند که قرار باشد در روز مبادا به کمک آقایان ظریف و روحانی بشتابند و خباثت آمریکا را ثابت کنند.

این اشتباه آقایان ظریف و روحانی بود که یک روز به آمریکا اعتماد کردند اما مدتی بعد مجبور به عقب‌نشینی و اعلام اعتماد به آژانس اتمی شدند، اکنون نیز که آقای آمانو صراحتاً بر بازدید از اماکن نظامی ایران تأکید کرده است، مقامات دولت اعتدال مجددا مجبور به عقب‌نشینی شده و به چیزهای دیگری التجا می‌برند...

آیا ساده‌لوحی نیست که در این فرایند، کسی منتظر ظهور حقیقت و محکوم شدن آمریکا باشد؟!

البته اگر پای «خوشبینی‌های عامدانه» و «امثال شبه موسویان‌ها» در میان نباشد...

***

1_http://www.president.ir/fa/101066