به گزراش مشرق، ساعی مدعی شده است که در دور گذشته انتخابات فدراسیون تکواندو به او اجازه حضور در انتخابات داده نشده است و به بهانه دو شغله بودن از حضور او در مجمع انتخاباتی فدراسیون تکواندو ممانعت به عمل آمده است.قطعا ساعی به خوبی میداند این اتفاق نه تنها در خصوص او بلکه برای حسین رضازاده نیز پیش آمد و به دلیل عدم انصراف این نفرات از حضور در شورای شهر به آنها اجازه حضور در انتخابات داده نشد.
این در حالی بود که هادی ساعی به عنوان یکی از قهرمانان این رشته اگر واقعا علاقمند به خدمت در تکواندو بود این امکان برایش مهیا بود از شورای شهر انصراف و به صورت عملی وارد میدان انتخابات فدراسیون تکواندو شود. ولی چون به خوبی می دانست تعداد رای هایی که به نام او در صندوق ریخته می شود به اندازه انگشتان یک دست هم نیست ترجیح داد با شوی رسانه ای از این فرصت به نفع خود بهره برداری کند.
ساعی حالا و بعد از ناکامی در دور جدید انتخابات شورای شهر و در حالیکه نتوانست به واسطه حضور در لیست های خاص به پنجمین دوره شورای شهر تهران راه پیدا کند مجددا به یاد خدمت به تکواندو و کمک به این رشته افتاده است و این در حالی است که در زمان حضورش در شورای شهر هیچ تلاشی برای استفاده از موقعیت خود برای کمک به این رشته و حتی دوستان خود نشان نداد.
ساعی از عدم حضور محمد باقری معتمد در تیم ملی مجددا صحبت و اعلام کرده است با این کار رنکینگ خوب او نیز از دست رفته است. با این اظهارات به نظر میرسد ساعی در زمان حضور در شورای شهر حتی اخبار رشته تکواندو را نیز پیگیری نکرده است. محمد باقری معتمد در زمان حضور مرتضی کریمی و بیژن مقانلو در اردوهای تیم ملی حضور داشت اما در رقابتهای انتخابی مغلوب بهنام اسبقی شد و در کنار آن به همراه اسبقی به چند مسابقه گرندپری نیز اعزام شد اما با هر ناکامی سعی در توجیه نتایج خود داشت و در نهایت وقتی متوجه شد نفرات بهتری از او در اردوی تیم ملی حضور دارند به بهانههای مختلف اردوی تیم ملی را ترک کرد.
در اینکه محمد باقری معتمد یکی از قهرمانان تکواندو ایران است هیچ شکی وجود ندارد اما اگر قرار باشد به بهانه اسم و رسم هیچ تغییری در تیم ملی صورت نگیرد و جوانان جویای نام و با انگیزه دیده نشوند همچنان و تا به امروز باید شاهد هادی ساعی در اردوی تیم ملی تکواندو می بودیم. اگر واقعا معتمد اعتقاد داشت از لحاظ فنی در سطح بالایی قرار دارد به همین راحتی اردوی تیم ملی را ترک نمی کرد و توانایی خود را اثبات میکرد. همانطور که روزی معتمد با حضور در تیم ملی توانایی های خود را به ثبت رساند قطعا در گذر زمان نیز باید جای خود را به نفرات جویای نام دیگر میداد. قطعا سختگیرترین منتقدان فدراسیون تکواندو نیز نمیتوانند انکار کنند که در آخرین سالهای حضور معتمد در تیم ملی نفرات بهتری از او حضور داشتند.
ساعی همچنین مدعی شده است که جلوی مهاجرت برخی ورزشکاران مانند معتمد را گرفته است که بابت این اتفاق باید او را تحسین کرد اما باید این سوال را مطرح کرد که به راستی قهرمانان پا به سن گذشته ما اگر به هر دلیلی در تیم ملی حضور نداشتند باید راه مهاجرت را در پیش بگیرند؟ آیا اینکه ورزشکاری به هر دلیلی نمیپذیرید به پایان عمر قهرمانی خود نزدیک شده است یا نفراتی بهتر از آنها وجود دارند به سیستم مدیریت فدراسیون مرتبط است؟
ساعی در ادامه رفتار برخی ورزشکاران را دلیل عدم اعتماد مردم به آنها برای حضور مجدد در شورای شهر عنوان کرده است که درستترین بخش اظهارات او است. ساعی باید قبول کند او و سایر رفقای ورزشکارش نه تنها با حضور در شورای شهر به حل مشکلات شهری کمک نکردند بلکه نتوانستد از نفوذ خود برای کمک به ورزش نیز استفادهای بکنند.
تعریف شهر، صرفاً «ساخت و ساز» نیست که فقط معمارها و مهندسین راهی شورا شوند. هنرمندان هم مثل ورزشکاران میتوانند نمایندهای در شورا داشته باشند تا در جمعی که اغلب یک رمان هم در زندگیشان نخواندهاند، برای تجهیز کتابخانهها، رونق اماکن فرهنگی، وضعیت سینماها، فرهنگسراها، آمفیتئاترها و ... بکوشند.
اگر ساعی این شانس را داشت که در مقطعی به عضویت شورای شهر در بیاید این اتفاق به واسطه اعتباری است که از تکواندو کسب کرده بود و همچنین کمک این رشته به او برای دیده شدن بود اما به راستی ساعی و ساعیها از حضور خود در شورای شهر تا چه حد برای کمک به ورزش و جوانان کمک کردند.
پس ایراد ساعی، سوابق ورزشیاش نیست. بلکه ذهنیت اوست که هنوز در دنیای قهرمانی سیر میکند.
به همین دلیل است که میگوید "وزن مدالهایم سنگینتر از وزن بدن نمایندگان شوراست."
خب مردم انتقاد نکنند؟ آیا ساعی فقط "حق رای دادن" را به رسمیت میشناسد و حق پیگیری مطالبات، از مردم سلب شده؟
او به رای مردم اشاره میکند اما مثل عباس جدیدی اینستاگرامش را به خاطر کامنتهای انتقادی، به روی همین مردم بسته است.
حالا و بعد از پایان ماموریت ساعی در شورای شهر از او انتظار میرود در یک گفتگوی صریح از اقدامات خود در این رشته صحبت کند و تنها به تحلیل از تیم ملی بعد از موفقیت در بازیهای آسیایی اشاره نکند.
هادی عزیز از ساخت مسجد، موزه و سرویس بهداشتی در فدراسیون در حالی صحبت میکند که یاد جمله معروف ایشان در همین خصوص می افتیم که در محفلی گفته بود: " من از اعتبارم برای تکواندو خرج نمیکنم"
در اینکه ساعی به عنوان یکی از مفاخر تکواندو ایران حق انتقاد از شرایط فنی تیمهای ملی را دارد هیچ شکی نیست اما در عین حال از او نیز انتظار میرود نگاهی صادقانه نسبت به مسائل داشته باشد. قطعا اگر او مدعی است که میتواند انقلابی در تکواندو ایجاد کند باید ابتدا با نگاه و کلام منصفانه در خصوص عملکرد مثبت و منفی فدراسیون صحبت کند تا جامعه تکواندو به صداقت او اعتماد و بعد برای حضور در انتخابات و پیروزی تلاش کند.
اینکه مدعی باشیم فدراسیون تکواندو در سالیان اخیر هیچ دستاوردی برای ورزش ایران نداشته است بسیار مغرضانه است و قطعا همانطور که وزارت ورزش و جوانان به این تحلیل های شخصی توجهی نمیکند ، جامعه تکواندو نیز بعد از مدتی دیگر برای این صحبتها ارزشی قائل نخواهند بود.
منبع: سایت هواداران تکواندو