به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از  مهر، در این شیوه از ابررساناهایی برای به دام اندازی و شناورسازی کوانتومی استفاده شده است. در این آزمایش از لایه کریستال سیلیکاتی به وسعت 500 میکرون استفاده شده که در "اکسید مس باریم ایتریم" پوشش داده شده است.

سپس این ترکیب با استفاده از نیتروژن مایع تا درجه منفی 185 درجه سیلسیوس سرد می شود تا به یک ابررسانا تبدیل شود، به این معنی که می تواند برق را بدون هیچ مقاومت و اتلاف انرژی هدایت کند.

از ویژگی های یک ابررسانا این است که زمانی که در معرض میدان مغناطیسی قرار می گیرد تلاش می کند تا جریانی مغناطیسی را از هسته اش به بیرون براند.

در فیزیک کوانتومی آمده است که میدان مغناطیسی در قالب ستونهای جریان گسسته به درون ابررسانا نفوذ می کند. ابررسانا با قدرت به این ستونها وصل می شود و به این شکل می تواند در میان هوا شناور شود. این تاثیر شناوری کوانتومی نامیده می شود.

 همین تاثیر است که به صفحه سرامیکی فوق سرد امکان می دهد به صورت معلق بر فراز سطحی مغناطیسی شناور باشد و با حرکاتی دائمی در هوا پرواز کند.