به گزارش مشرق، مهری شیرازی طراح چهره پردازی از هنرمندان پیشکسوتی است که عمری را در راه به تکامل رسیدن هنرش وقت صرف کرده و چراغ هنر را روشن نگاه داشته است تا با تجربیات خود مسیر را برای نسل جوان روشن کنند، در جشنواره سی و یکم فیلم فجر از وی به خاطر سابقه و نوع فعالیتش در سینما از ایشان تقدیر شد. او هم اینک در سریال «سر دلبران» حسین لطیفی در یزد مشغول فعالیت است درباره فعالیت‌های اخیرش و شرایط گریم به گفت‌وگو نشستیم. شیرازی درباره وضعیت گریم در سینمای ایران گفت: من همیشه در مصاحبه‌های می‌گویم اگر به صنعت سینما در ایران توجه کنیم و این که در کجای دنیا قرار گرفتیم، صنعت سینمای ایران در جایگاه خوبی است و به تبع آن گریم هم در موقعیت خوبی قرار گرفته است البته گاهاً اشتباهاتی در اجزاء مختلف یک فیلم از جمله در نورپردازی، صحنه و لباس یا حتی بازی می بینیم ممکن است اشتباهاتی را در گریم هم ببینیم. اما می‌توانم بگویم گریم با افتخار پا به پای سینمای ایران حرکت می کند و چیزی از سینما کم ندارد و جوانان با استعدادی هستند که در آینده می توانند اگر خلایی باشد پر کنند.
طراح گریم فیلم‌های مطرح سینمای ایران ادامه داد: زمانی که ما شروع کردیم، به رشته گریم نگاه آکادمیک وجود نداشت و به تبع امکان تحصیل در این رشته نیز به همین صورت، من بیشتر سعی کردم به تدریج و برمبنای تجربه کردن به مهارت و تکامل برسم البته هنوز هم در حال یادگیری هستم ، در هنر مرزی وجود ندارد و هر چه به جلو می‌رویم به وسعت آن پی می‌بریم. زمان شروع کار من تعداد انگشت شماری در این رشته به شکل حرفه‌ای فعالیت می‌کردند.
ارشاد در ارائه مجوز آموزشگاه‌ها باید دقت کند
وی در پاسخ به این سوال که انجمن چهره پردازان چقدر به ارتقاء سطح گریم در سینما کمک می کند گفت: وزارت ارشاد متولی اصلی است، ارشاد باید بررسی‌هایی انجام دهد تا افراد کارآمد مجوز دریافت آموزشگاه دریافت کنند و ما پیشکسوت‌ها الگوی خوبی برای جوان‌تر ها باشیم.
فارغ التحصیلان دانشگاه حاضر به دستیاری نیستند
شیرازی در ادامه به وضعیت آموزش در دانشگاه اشاره کرد و گفت: جوانانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند یا در آموزشگاه دوره دیدند یا در دانشگاه تحصیل کرده است. ایراد بزرگ در حوزه چهره‌پردازی به دانشگاه‌ها باز می‌گردد متاسفانه با دانشجو کار کارشناسی نمی‌شود . در کار «هنر» باید تجربه و کار کارگاهی صورت بگیرد با کار مداوم و تجربه می توان موفق عمل کرد در همه رشته های هنر این حکم می کند اما به جرات می‌توانم بگویم که دست اندرکاران آموزش در دانشگاه‌ها فعالیت کارگاهی برای دانشجویان فراهم نمی‌کنند. دانشجویان هم بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه حاضر نیستند دستیار باشند زیرا مدرک دارند. این آسیب جدی است.
جوانان را به سمت مدرک‌گرایی سوق دادیم
موسس هنرسرای گریم در ادامه گفت: آموزش کارگاهی در این رشته اهمیت بسیاری دارد و باید جوان در کارگاه پرورش یابد ولی در دانشگاه کار کارگاهی نمی شود و افرادی که مدرکشان را گرفتند در آموزشگاه کار کارگاهی می کنند. متاسفم که بگویم با این کار نسل جوان را در حوزه هنر تنها مدرک گرا کردیم در حالی که در کار هنر مدرک مفید به فایده نیست و به درد نمی‌خورد تنها کار کارگاهی می‌تواند در هنر موثر باشد. با این نوع رفتار وزارت علوم تنها به جوانان مدرک ارائه می‌شود و جوان حاضر به دستیاری نیست در حالی که در طراحی گریم و در اکثر رشته های هنری دستیاری اهمیت بسیار دارد و من خودم از دستیاری شروع کردم و طی این سالها خودم را تشنه یادگیری می‌دانم وهنوز خودم را کامل نمی دانم هر روز سعی می‌کنم به دانشم بیافزایم .
وزارت علوم در طرح دروس بازنگری کند
وی در خاتمه تاکید کرد: بهتر است وزارت علوم بررسی جامعی بر طرح دروس دانشگاه ها داشته باشند و نظارت دقیق تری باشد طرح درس‌ها در این رشته ناقص است. می توانم نام ببرم افرادی که تنها تئوری در این رشته یاد گرفتند .
مهری شیرازی درباره گریم فیلم «ملی و راههای نرفته» و این مهم که فیلم جغرافیای خاصی را مطرح نکرده است گفت: در«ملی و راههای نرفته» مانند دیگر آثار خانم میلانی قصد نداشتیم مکان و جغرافیای اثر دیده شود و سعی کردیم علاوه بر طراح و صحنه و لباس، گریم را هم به گونه ای طراحی کردیم همه چیز رئال تصویر شود و فراتر از یک استان یا شهر باشد. به سمتی رفتیم که بیننده به این سمت برود که ممکن است این معضل اجتماعی در هر جایی از ایران رخ دهد. بالاخره معضلی اجتماعی مد نظر کارگردان بود که باید به گونه ای روایت می‌شد تا نظر کارگردان را تامین کند. دراین فیلم جوانی را روایت می‌کند که مشکلی در خانواده داشته و فکر می‌کند زندگی و همسرداری به همان شکلی است که در خانواده خود تجربه کرده و حاضر نبود آگاهی خود را بیشتر کند به همین دلیل راه خطا و اشتباه می رود.
وی در ادامه توضیح داد: این نوع روابط و مشکل در هر جایی ممکن است رخ بدهد و برای رسیدن به فضای رئال در گریم توجه شد. در نوع پوشش لباس هم سعی شده طبقه خاصی را به نمایش بگذارد. از شانس های بزرگم این است که در کارهای خانم میلانی حضور دارم و تلاش می‌کنیم نوع تفکر کارگردان را در آثار پی بگیریم. در اکثر کارهایشان جغرافیای خاصی نیست و می تواند به هر طبقه یا هر منطقه ای از کشور تعلق داشته باشد و می تواند با شخصیت ها همذات پنداری کنند.
