به گزارش مشرق، سال 89 بود که واردات چندین تن تریاک از طریق فرودگاه امام به جنجالی در خبرهای کشور تبدیل شد و موجی از اظهار نظرها پیرامون آن شکل گرفت؛ اما این روزها نیز ابلاغیهای جدید در مورد این ماده مخدر باز هم برخی سؤالات پیرامون کافی بودن یا نبودن کشفیات تریاک برای ساخت مواد دارویی را به اذهان آورده است.
روزنامه خراسان در خبری مدعی شد درحالیکه بر اساس توضیحات مندرج در فصل 13 کتاب مقررات واردات به کشور در سال 1395، صرفاً تصریح شده بود که «واردات تریاک به کشور ممنوع است» بر اساس ابلاغیه روزهای اخیر یک مسوول ارشد اجرایی به تعدادی از اعضای کابینه، اعلام شده است با توجه به تأیید اصلاحیههای مربوط به شرایط واردات اقلام مختلف به کشور در هیأت دولت، الحاقیهای در ممنوعیت واردات تریاک تصویب شده و از این پس، واردات آن با توجه به مصوبه سال 1376 مجمع تشخیص مصلحت نظام برای مصارف پزشکی، تحقیقاتی و صنعتی موکول به موافقت وزارت بهداشت، امکانپذیر است.
سال 89 سردار نبیالله حیدری رییس پلیس فرودگاههای کشور گفته بود: مواد مخدر مذکور توقیف نشده بلکه مراحل تشریفات قانونی و گمرکی خود را طی میکند که پس از طی مراحل به مقامات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تحویل داده میشود. موادمخدر مذکور علاوهبر اینکه دارای مجوز بیناللملی است برای تجهیزات و مصارف پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد. این مقام انتظامی در پاسخ به این سؤال فارس که آیا کشفیات داخلی مواد مخدر کشور جوابگوی مصارف دارویی نیست، گفت: بحث مشتقات خالص و ناخالص بودن موادمخدر در امور پزشکی و دارویی حتماً باید زیر نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و هیأت بینالمللی کنترل و نظارت بر مصرف دارویی موادمخدر پزشکی INBC هزینه و مصرف شود.
احمدیمقدم فرمانده وقت نیروی انتظامی نیز در واکنش به واردات تریاک گفته بود: ورود محموله حدود 20 تنی مواد مخدر از مبادی رسمی کشور بهصورت 100درصد مجاز بوده است، این مواد صرفاً برای تولید داروهای صادراتی است چون برای موضوع داروهای صادراتی به ما اجازه ندادهاند که از مواد مخدر مکشوفه استفاده کنیم. بر این اساس مواد مخدر یا تریاکهایی که شناسنامه دارند و زیر نظر آنها تولید شده است، با مجوز آنها و وزارت بهداشت به کشور وارد میشود. در این رابطه نیز یک کارخانه با گرفتن مجوز مواد اولیه را به همان میزان مورد نیاز، از خارج کشور بهصورت شناسنامهداروارد میکند.(ایسنا)
سابقه تولید و نیز واردات مواد مخدر علاوهبر پیش از انقلاب به بعد از انقلاب و زمانی برمیگردد که دولت بازرگان به این کار اقدام کرد. سردار مهدی ابویی ریاست اسبق پلیس مبارزه با مواد مخدر و مدیرکل اداره مبارزه با مواد مخدر کمیته انقلاب اسلامی در دهه 60 دراینباره میگوید: ایران پیش از انقلاب و در دوران پهلوی، نخستین کشور تولید خشخاش، مرفین و هروئین در دنیا بود بهطوریکه ایران را بهعنوان بزرگترین قاچاقچی دولتی در دنیا میشناختند؛ این شرایط در حالی بود که آمار رسمی پهلوی نیز سطح زیر کشف خشخاش در ایران را 32 هزار هکتار عنوان کرده بود ولی آمارهای غیر رسمی که به واقعیت نزدیکتر است، از سطح زیرکشت خشخاش در بیش از 40 هزار هکتار از زمینهای زراعی کشور حکایت داشت.
ما تا سال 58 هم در کشور شاهد کشت خشخاش بودیم. البته با پیروزی انقلاب اسلامی، دیگر مدیریتی بر تولید کشت خشخاش در کشور وجود نداشت و شاهد این موضوع نیز اقدامی بود که در دولت موقت برای خرید تریاک از کشور هند برای معتادان سالخورده داخل کشور انجام شد. پیش از انقلاب در دوران پهلوی، مصوبهای مبنی بر واگذاری تریاک بهصورت کارتی یا اصطلاحاً کوپنی به معتادان بالای 60 سال شکل گرفته بود که البته در این میان جوانترها هم با جعل گواهی پزشک، از این سهمیه دولتی استفاده میکردند. پس از انقلاب و در دوره دولت موقت هم این روال مطابق رویه قبل ادامه یافت ولی با این تفاوت که دولت موقت پس از انقلاب بهدلیل عدم مدیریت بر کشت خشخاش در کشور، منابعی برای تأمین تریاک مورد نیاز این امر نداشت.
ابویی میگوید: لذا دولت موقت مصوب کرد که برای تأمین تریاک مورد نیاز، تریاک را از کشور هند خریداری کند. یک محموله کوچک تریاک هم وارد کشور شد اما حضرت امام با هوشیاری، اقدامی را انجام دادند که سرمنشأ اولین دوره موفقیت چشمگیر ایران در امر مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد در کشور ایران پس از انقلاب اسلامی شد.
در آن زمان امام خمینی؟ره؟ در حالی سخنرانی تاریخی خود را در موضوع توطئهآمیز بودن قاچاق مواد مخدر ایراد کردند که این سخنان نشان داد امام نه تنها در مسائل دینی که در مسائل تاریخی و اجتماعی نیز به تمام ابعاد مسلطاند و از حیله انگلیسیها که از زمان صفویه پای مواد مخدر را به ایران بازتر کردند و در زمان ناصرالدین شاه، آن را به نقطه اوج خود رساندند، مطلعاند؛ لذا حضرت امام با درک حمایت انگلیس از توسعه مصرف تریاک در کشورمان، در آن سخنرانی تاریخی، قاچاق موادمخدر را نقشه و توطئه استعمار و دشمنان انقلاب و ایران خواندند و برای نخستینبار موضوع مواد مخدر را به موضوعی امنیتی تبدیل کردند.
از سال 63 به بعد و بهدنبال ریشهکن شدن کشت و تولید مواد مخدر در ایران، گروههای مسلح ترانزیت مواد مخدر در افغانستان و پاکستان شکل گرفت که جایگزین ایران در تولید مواد مخدر شده بودند. این تغییر به دنبال آن بود که سازمانهای امنیتی قدرتهای بزرگ دنیا که مدیریت تولید و قاچاق دنیا را در دست دارند، تصمیم گرفتند که مرکز تولید مواد مخدر به دلایل مختلف نباید از غرب آسیا جابهجا شود، از اینرو پس از حمله شوروی به افغانستان این کشور را جایگزین ایران کردند.
منبع: صبح نو