به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از باشگاه خبر نگاران، این حباب گازی که جایی در فاصله 7100 سال نوری از زمین ( هر سال نوری حدود 9.5 هزار میلیارد کیلومتر است) و در صورت فلکی ذات‌الکرسی قرار دارد، محصول بادهای شدید ستاره‌ای و تابش یک ستاره مجاور است؛ ستاره‌ای که 10 تا 20 بار پرجرم‌تر از خورشید ما است. اتم‌های موجود در این ابر گازی توسط تابش فرابنفش انرژی می‌گیرند که باعث درخشش آنها می‌شود. این اتم‌ها سپس از خود تابشی ساطع می‌کنند تا الکترون‌های تابنده مجددا به ترازهای انرژی پایین‌تر بازگردند.

 

نتیجه این فرایند، تابش صورتی کم‌رنگی است که در این عکس مشاهده می‌شود. قطر حباب موجود در تصویر شش سال نوری است، اندازه‌ای که حتی در مقیاس کیهانی نیز بسیار بزرگ است. ستاره تغذیه‌کننده حباب قادر است تا چنین فاصله عظیمی را پوشش دهد، چرا که نزدیک به انفجار ابرنواختری است. دمای سطح این ستاره داغ‌تر از 45 هزار درجه سانتی‌گراد است (و حتی می‌تواند 2 برابر داغ‌تر باشد) و تمام تابش خود را به درون این ابر می‌ریزد.