بهروز غریبپور کارگردان تئاتر درباره جایگاه جشنواره تئاتر فجر در جریان توسعه تئاتر کشور و جهتدهی به گروههای تئاتری به «هنر پرس» گفت: من همواره نسبت به موج جشنوارهزدگی در تئاتر کشور انتقاداتی داشته و شیوه وارونه برگزاری جشنواره تئاتر در ایران را مورد انتقاد قرار دادهام.
وی افزود: جشنوارهها در دنیا حاصل آثاری است که طی سال با تماشاگران برخورد رو در رو داشتهاند و توانسته اند در مصاف با مخاطب از پیروزی نسبی برخوردار شوند و جشنواره فجر به طور کلی از چنین فرآیندی غافل است.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: از آنجا که تئاتر فجر موتور حرکتی است برای فعالیتهای کشور، ادامه حیات و حضورش نعمت است. ضمن اینکه فرصتی است برای معرفی توان ملی ما در عرصه تئاتر برای میهمانان خارجی. این جشنواره مانند هر پدیده دیگر دارای ارزش انکار نشدنی و نواقص غیر قابل کتمان است، امتیاز این جشنواره معرفی چهرهها و استعدادهای جدید و جذب تماشاگر از سراسر کشور است و خلاء این جشنواره آسیبهای جدی به بدنه تئاتر وارد میکند.
وی درباره ممیزی در جشنواره فجر چه در بخش انتخاب آثار داخلی چه در بخش آثار خارجی گفت: طبیعی است اثری که برای فرهنگ دیگری تولید شده و بر اساس قواعد و قوانین و ویژگیهای سیاسی-فرهنگی یک کشور تولید شده است، وقتی برای عرضه به سرزمین ما میآید، حامل یک رشته مسائل متضاد با ارزشهای اخلاقی اجتماعی ما است.
وی در پایان گفت: این آثار برای اجرا در جشنواره فجر یا با اصلاحاتی پذیرفته میشوند و یا حذف میشوند. در مورد بعضی از مصادیق ممیزی باید دست به دامان مراجع شد و از آنها که متخصص در این زمینه هستند خواست، شرایط جدیدی را تعریف کنند. ما فیلمهای سینمایی را با زنان بیحجاب در کشورمان نشان میدهیم اما برای اجراهای تئاتر کشورهای خارجی در کشور حجاب را ضروری میبینیم، مغایرتهای فرم و محتوا را باید حل کرد. حل کردن آن هم یک شبه اتفاق نمیافتد. برای حل کردن این معضلات به بحث کارشناسی و تدابیر مذهبی و برنامه ریزی نیازمندیم.
بهروز غریبپور قرار است فرودین 91، با اپرای «رستم و سهراب» به فستیوال بوگوتا در کلمبیا برود. وی همچنین به زودی در آبانماه امسال برای اجرای «اپرای مولوی» به قزوین خواهد رفت.