به گزارش مشرق به نقل از الف، چند روزیست که مقامات امریکایی خبر از کشف یک توطئه طراحی شده از جانب ایران برای ترور سفیر عربستان در واشنگتن می دهند.
این خبر واکنشهای زیادی را در رسانه های جهان و در میان تحلیل گران مختلف برانگیخته است. تعداد زیادی از رسانه ها و شخصیت های مختلف ابتدا به بررسی صحت و سقم سناریوی طرح شده توسط مقامات آمریکایی پرداخته اند و پس از اینکه مشخص شد داستان طرح شده توسط مقامات آمریکایی دارای چفت وبسط مناسبی نیست به گمانه زنی در خصوص چرایی طرح شدن این داستان توسط دولت امریکا پرداخته اند.
عده ایی انحراف افکار عمومی از جنبش اعتراضی مردم آمریکا و یا تاثیر گذاری بر روی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را مطرح کرده اند و عده ایی دیگر اختلاف افکنی میان ایران وعربستان و یا اختلال در فرایند دخالت ایران در کشورهای منطقه که اوضاع بسیار حساسی را سپری می کنند و بعضی از آنها در مرحله دولت سازی قرار گرفته اند و یا حتی تاثیر گذاری بر روی انتخابات پیش روی ایران را به عنوان دلایل این موضوع ذکر کرده اند .
اما آنچه در این میان بسیارجلب توجه می کند . جنبه های تخیلی داستانیست که مقامات آمریکایی سرهم کرده اند . گویا شتابزدگی بسیار زیادی برای طرح این موضوع وجود داشته است و فرصتی هم برای سرهم کردن یک داستان سالم و تمیز برضد ایران وجود نداشته است . این همه گمان انفعالی بودن و واکنشی بودن موضوع را در پاسخ به مسئله ای خاص و فوری تقویت می کند . خصوصا اینکه سابقه چنین امری در کارنامه غربیها به دفعات قابل مشاهده است.
به عنوان نمونه پس از آنکه دولتهای ایران وانگلستان در میانه دهه ۹۰ میلادی تصمیمم به ارتقا روابط گرفتند و درست زمانی که ایران برای عملی کردن این موضوع مشغول بازسازی سفارت خود در لندن بود، ناگهان مقامات انگلیسی و از جمله جان میجر نخست وزیر وقت این کشور ایران را به حمایت از تروریسم متهم کردند و مدعی شدند که ایران ازارتش جمهوری خواه ایرلند حمایت می کند . این ادعا در طول یک هفته بارها و بارها تکرار شد و در رسانه های بین المللی و خصوصا انگلیسی دامن زده شد. حتی جان میجر در این خصوص به یک نطق آتشین در پارلمان پرداخت.
درست یک هفته بعد رئیس جمهور وقت ایران (آقای هاشمی رفسنجانی) در یک مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد که حدود یک هفته قبل و در جریان عملیات ساختمانی تعمیر سفارت ایران در لندن، یک دستگاه میکروفن سیستم اطلاعاتی انگلستان کشف شده است.
بلافاصله مقامات انگلیسی سکوت اختیار کردند و حاضر به پاسخگویی در مورد اتهامات قبلی شان نشدند و رسانه های انگلیسی هم که درگیر یک افتضاح دولتی شده بودند پس از چند روز قضیه را به اصطلاح ماست مالی کردند .
یا در اتفاقی دیگر، زمانیکه رئیس وقت سیا پس از جنگ آمریکا علیه افغانستان به صورت غیره منتظره استعفا کرد، بسیاری به گمانه زنی در خصوص این اقدام پرداختند. خصوصا اینکه با توجه به موفقیت نظامی و اطلاعاتی ایالات متحده در آن زمان، بسیاری تصور این تغییر را نداشتند . نهایتا چند ماه بعد مشخص شد که مقامات اطلاعاتی ایران در یک گاف مامورین امنیتی آمریکا به این موضوع واقف شده اند که مقامات آمریکایی به سیستم رمز گذاری پیامها میان تهران و سفارتخانه هایش دست پیدا کرده اند و این سیستم را بکلی تغییر داده اند . امری که شکستی فاحش برای سیستم اطلاعاتی آمریکا محسوب می شد و نهایتا رئیس آنرا وادار به استعفا کرد.
کمی دورتر در افتضاح ایران - کنترا که در ایران به ماجرای مک فارلین مشهور شد جهان شاهد چنین رویه ای از سوی مقامات آمریکایی بوده است . مقامات آمریکایی در آن جریان با تشکیل یک باند بین المللی اسلحه ، به ایران که در آن زمان درگیر جنگ بود پیشنهاد فروش سلاحهای مورد نیاز ایران را دادند و در مقابل از ایران خواستند تا وجوه خود را به شماره حسابی خاص واریز کنند. مقامات آمریکایی از پولی که در این حساب جمع می شد به شورشیان مخالف دولت اورتگا که در آن زمان از مخالفین دولت آمریکا و اتفاقا از دوستان ایران تلقی می شد کمک مالی می کردند.
با روشن شدن موضوع ابتدا دولت آمریکا به فرافکنی پرداخت اما نهایتا تاوان سنگینی بابت این موضوع پرداخت و نهایتا مک فارلین مشاور امنیت ملی آمریکا دست به خودکشی زد و بزرگترین افتضاح برای ریاست جمهوری تا آن موقع موفق ریگان رقم خورد.
درست به همین دلایل است که به نظر می رسد خبرسازی ناشیانه آمریکائیها به احتمال زیاد نشان از یک شکست فاحش اطلاعاتی دیگر برای سیستم اطلاعاتی ایالات متحده دارد .
نکته جالب در این میان سکوت مقامات اطلاعاتی دو طرف است. گرچه طرف آمریکایی عملا حرفی برای گفتن ندارد اما طرف ایرانی هم که در عین حال استاد جنگ روانیست سعی می کند با صبر و تحمل به دنبال وارد کردن و به اصطلاح تله گذاری برای واکنش مقامات کشورها و رسانهای مختلف به دامی باشد که توسط مقامات آمریکایی پهن شده است تا با فاش شدن مسائل پشت پرده بتواند حداکثر ضربه حیثیتی را به آنها وارد کند . گرچه داستانی که آمریکایی ها طرح کردند آنقدر بی سر وته بود .که تقریبا هیچ کس آنرا باور نکرد.
در این میان تنها معذوریت نهادهای اطلاعاتی ایران در خصوص فاش کردن موضوع آنست که مقامات سیاسی ایران علاقه ای به درگیر شدن در منازعات سیاسی داخلی آمریکا ندارند. خصوصا اینکه با فاش شدن ابعاد مختلف موضوع اوباما بیش از هر کس دیگری تاوان این موضوع را خواهد داد.
با توجه به اینکه دادستان کل و رئیس اف بی آی مستقیما درگیر این پرونده مضحک شده اند، می توان حدس زد آنچه دولت آمریکا را به طراحی و اجرای این سناریو واداشته، فشار و اضطرار بسیار شدیدی برای آمریکا ایجاد کرده است که حاضر شده چنین هزینه گزافی از آبروی دادستانی کل و اف بی آی بپردازد.
