به گزارش مشرق، سخنرانی جنجالی مرکل بعد از نشست جی ۷ با واکنش های زیادی به ویژه در رسانه های آمریکایی همراه بوده است.
آنگلا مرکل صدراعظم آلمان روز گذشته در مونیخ سرخوردگی خود را از برخورد هیئت آمریکایی در نشست جی ۷ چنین ابراز کرد: «زمانی که ما میتوانستیم خود را به طور کامل به دیگران بسپاریم به پایان رسیده است. "
مرکل با اشاره به موضعگیری ترامپ و همچنین خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تأکید کرد: «ما اروپاییها باید سرنوشتمان را واقعا در دست خودمان بگیریم. » او در عین حال گفت که این طبیعی است که مناسبات دوستانه کشورش با آمریکا و بریتانیا حفظ خواهد شد.
صدراعظم آلمان گفت که امید به ادامه روابط دوستانه و حسن همجواری با روسیه و سایر کشورها باقی است اما "باید بدانیم، ما خود برای تعیین سرنوشتمان باید مبارزه کنیم. "
به گزارش روزنامه هندلزبلات آلمان رسانه های آمریکایی واکنش های مختلفی به این سخنان مهم و جنجالی مرکل داشته اند. در بسیاری رسانه های مهم آمریکایی سخنرانی مرکل موضوع روز و مهمی بوده و تحلیل های زیادی درباره آن شده است.
واشنگتن پست در این باره نوشت که مرکل فصل جدیدی در روابط بین آمریکا و اروپا را گشوده است. به این ترتیب مرکل یک تفسیر غم انگیزو شومی از روابط دو سوی آتلانتیک که اساس امنیت غرب در نسل بعد از جنگ جهانی دوم بوده است را مورد تصدیق قرار داد.
به نوشته این روزنامه آمریکایی مرکل آشکارا علیه ترامپ جبهه گیری کرده است. وی ترامپ را رد کرده است بدون اینکه در سخنان خود نامی از وی ببرد.
نیویورک تایمز نیز در مطلبی به تحلیل سخنان اخیر مرکل پرداخته و نوشت: صدر اعظم آلمان حالا از بالا به ترامپ نگاه می کند. دلسردی وی از دیدارها در نشست جی ۷ قابل تشخیص است به گونهای که وی آمریکای ترامپ را مانند سابق دیگر شریک قابل اعتمادی برای کشور و قاره خود نمی داند.
" آنه آپل بایم " یک مقاله نویس آمریکایی نیز در گزارش خود نوشت: از سال ۱۹۴۵ برای اولین بار اتحاد جماهیر شوروی و سپس روسیه تلاش کردند بین آمریکا و آلمان خط فاصلی ایجاد کنند. به برکت ترامپ پوتین توانست این کار را انجام دهد.
"جف جارویس"، پژوهشگر یک رسانه نیویورکی در یک پیام توئیتری سخنرانی مرکل را این گونه توصیف کرد که این یک سخنرانی مهم در تجدید ساختار قدرت های جهانی است. هر انسان اندیشمندی باید از یک اروپای قدرتمند برای مقابله با روسیه و ترامپ حمایت کند.
در شبکه های اجتماعی نیز تفسیرهای مختلفی درباره این سخنرانی وجود داشته و برخی آن را مانورهای انتخاباتی از طرف مرکل دانسته اند.