شبکه تلویزونی المنار لبنان مشروح گفتگوی اخیر خود با سردار دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح کظورمان را منتشر کرد.

متن کامل این گفتگو به شرح زیر است:

المنار:بعد انقلاب شکوهمند جمهوری اسلامی کشور ایران تحریم تسلیحاتی شد ولی امروز شاهد قدرت دفاعی و نظامی ایران هستیم ارزیابی شما از این روند چگونه است؟

سردار دهقان: بسم الله الرحمن الرحیم. ما بعد از پیروزی انقلاب مورد یک هجمه ی ناجوانمردانه ای از طرف رژیم بعثی عراق قرار گرفتیم که آن رژیم با تحریک آمریکا و با حمایت همه ی کشور های غربی و حتی شوروی آن زمان و با بهره گیری از تمامی تسلیحات پیشرفته ی آنها، 8 سال جنگ را بر این ملت تحمیل کرد.
در آن شرایط آن چیزی که از تسلیحات و امکانات در اختیار ملت ما بود عمدتا آمریکایی و غربی بود و آنها بعد از پیروزی انقلاب مستشاران خود را از کشور ما فراخواندند و سیستم های در اختیار ما را هم دیگر پشتیبانی فنی و تعمیراتی نکردند که این منجر به قرار گرفتن ما در شرایط سختی شد.

به طور ناجوانمردانه از همان ابتدای انقلاب نیز تحریم هایی را بر ملت ما تحمیل کردند که قادر به تهیه ی امکانات مورد نیاز، جنگ افزار و موارد مورد نیاز دیگر از سایر کشورها نبودیم.

لذا بحث تولید تجهیزات مورد نیاز در داخل کشور با توجه به توانمندی ها و قابلیت های که در داخل کشور بود آغاز شد و ما در همان زمان شروع جنگ تحمیلی، اقدام کردیم به توسعه ی صنایع دفاعی؛ و مردم هم در بخش های مختلف با آن چیزی که در اختیارشان بود تلاش کردند که کمک کنند و استعداد ها و قابلیت های خود را به سمت تامین نیازهای دفاعی کشور روانه کنند.

تا پایان جنگ آن نطفه های اولیه صنایع دفاعی در کشور شکل گرفت و بخشی از نیاز های جاری جنگ  را هم به خصوص در بخش مهمات و برخی از جنگ افزار ها هم ما توانستیم تامین کنیم.

ما تجارب ارزنده ای را از جنگ کسب کردیم؛ توانستیم استعداد های خوبی را در طول دوران دفاع مقدس جمع آوری کنیم؛ عناصر با انگیزه و مهندسین توانمندی در کشور به بخش دفاع پیوسته بودند؛ سازمان  جدیدی شکل گرفت؛ و ما در عرصه ی تولید اقلام دفاعی به طور جدی وارد شدیم.

ما در چند حوزه عملا فعالیت را آغاز کردیم؛ ابتدا در حوزه هوا و فضا برای تولید موشک های بالستیک، کروز و ضد هوایی؛ بخش صنایع دفاعی ما عمدتا در زمینه ی تامین اقلام و تجهیزات مورد نیاز واحد های زمینی و پدافند کوتاه برد و همچنین اقلام ضد زره وارد عمل شدند؛ همینطور صنایع دریایی ما عمدتا در جهت تامین شناورهای مورد نیاز نیروهای دریایی ما اقدام کردند و به موازات آن صنایع الکترونیک به خصوص در بخش تامین مجموعه ی سیستم های ارتباطی و راداری فعالیت های خودشان را آغاز کردند؛ صنایع اوپتیک هم به عنوان یک مجموعه ی نوپا کار خودش را آغاز کرده.

مجموعه های صنعتی ما، به طور جدی در جنبه های تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کردند و همزمان زیر ساخت های صنعتی را هم توسعه دادند.

تا مقطعی از زمان، ما برخی از اقلامی را که تولید می کردیم به صورت مهندسی معکوس بود و یا به عبارتی به صورت شبیه سازی کار را انجام میدادیم؛ ولی در یک دهه ی گذشته بحث طراحی و توسعه ی توان طراحی مورد اهتمام قرار گرفت و به حمد الله امروز که در خدمت شما هستیم به نقطه ای از توان و قابلیت رسیدیم که چند موضوع جدی را قادر هستیم انجام دهیم: اولا طراحی هر محصول مورد نیاز در حوزه های صنعتی ای که عرض کردیم توسط مهندسین و دانشمندان صنعتی ما قابل انجام است؛ ثانیا بحث مهندسی ساخت را به معنای آنکه آن چیزی را که شناسایی میشود و مورد نیاز است را میتوانیم در فرایندهای صنعتی اجرایی کرده و بسازیم؛ و نهایتا تست های مختلفی که باید صورت بگیرد.

لذا ما امروز از یک توان طراحی بالا و همچنین مدیریت پروژه های پیچیده و چند وجهی بهره مند هستیم و همچنین دارای زیر ساخت های صنعتی ای هستیم که ما را قادر میسازد نیازهای خودمان را در داخل با توجه به ظرفیت های صنعت دفاعی و صنعت کشور تامین کنیم.

جالب توجه هست که ما امروز میتوانیم ادعا کنیم که تمامی دانشگاه های صنعتی ما در کشور، ظرفیت های خود را در راستای تامین نیاز های دفاعی کشور سازمان دادند و ما آنها را به کار گرفتیم. عمده ی شرکت های دانش بنیان که در داخل کشورهستند در راستای تولید دفاعی با ما همکاری می کنند و همچنین محققین و پژوهشگران موجود در کشور که در قالب شرکت های مختلف تولیدی و تحقیقاتی فعالیت می کنند هم با صنایع دفاعی همکاری می کنند. به عبارت دیگر ما امروز از یک شبکه ی گسترده ی سراسری ملی بهره مندیم که در رابطه ی با صنایع دفاعی ما را قادر میسازد که همه ی نیازمندی های خودمان را در بازه زمانی کوتاه و با کیفیت مناسب و با هزینه ی قابل قبولی تولید کنیم.

المنار: بین تمام توان نظام ایران برنامه موشکی مورد حمله خارجی قرار گرفته است، این قدرت در چه وضعی قرار دارد؟

وزیر دفاع: ما در بخش هوا وفضا قادریم تمامی موشک های بالستیک سوخت جامد و مایع را با برد های مورد نظر متناسب با تهدیداتی که برای ما قابل تصور است طراحی وتولید کنیم.

در 3 الی4 سال گذشته توجه خود را متمرکز کردیم بر دقت اصابت. چون ما این سیاست را به عنوان یک اخلاق در کارهای تولیدی خودمان داریم که بنا نیست ما اگر وارد یک معرکه ای شدیم به افرادی که شراکت در جنگ ندارند و یا به بی گناهان آسیبی برسانیم.

لذا به دنبال این هستیم که بتوانیم هدف مورد نظر را به دقت مورد اصابت قرار بدیم و مانع از تخریب یا وارد کردن آسیب های انسانی به غیراز آن نقطه ی هدف شویم و امروز به بالاترین سطح از دقت رسیدیم و در موشک های با برد بلند دقت اصابت به زیر پنجاه متر رسیده است که ان شا الله داریم سعی میکنیم این دقت را بالاتر  ببریم.

موشک های کروز زمین به زمین امروز در صنایع هوافضای ما آن هم در برد های مطلوب ما طراحی و تولید می شود.

جالب توجه این است که ما به طور کلی محدودیتی در تیراژ نداریم و به هر میزانی که بخواهیم، ظرفیت آن را داریم که تولید کنیم.

اگر امروز کنترلی در ابعاد تولیدی داریم به این معنا نیست که در تولید نا توان هستیم؛ بلکه نیازی به تولید بیشتر نمی بینیم.

بحث موشک های ضد شناوری را هم امروز داریم تولید میکنیم. به حمد الله در سال گذشته به شاخص های بالایی در دقت و برد دست پیدا کردیم.

امروز ما در دریا قادریم که شناورهایی تا فاصله 300 کیلومتری را در صورتی که تهدیدی برای ما وجود داشته باشد مورد هدف قرار دهیم.

دقت اصابت آن بالا است و سیستم های چندگانه ای را در آنها به کار گرفته ایم که مانع از آن می شود که دشمن یا رقیب بتواند روی آن جنگ الکترونیک انجام دهد و سلاح های ما را بتواند از کار بیندازد و یا آنها را منحرف کند.

المنار: بیشرفت تولیدات دفاعی در چه وضعیتی می باشند؟

سردار دهقان: لذا در بخش موشکی و ضد هوایی ما به حمد الله در برد و در ارتفاع های  کوتاه متوسط و بلند تولید کاملا بومی در اختیار داریم و به هر میزانی که نیاز داشته باشیم میتوانیم تولید کنیم.

نکته ی بعدی این هست که ما سعی کردیم همه ی اینها را در جنبه های تاکتیکی ارتقا داده و کاهش اتکای آنها به نیروی انسانی را اعمال کنیم که باز این هم از ویژگی های موشک های ماست.

و نهایتا در موضوع ماندگاری ما توانستیم برای بازه های زمانی طولانی سیستم های خود را آماده به کار نگه داریم.

در بخش زمینی ما امروز تمامی سلاح های ضد زرهی که فکر میکنیم در برد و قدرت تخریبی که دشمنان ما تجهیزات تانک و نفر بر دارند و ما بایستی داشته باشیم را در اختیار داریم و اخیرا هم چند نمونه ی جدید را طراحی و به مرحله ی اجرا گذاشتیم که به لحاظ فناوری نسبت به چیزی که در گذشته داشتیم در یک سطح بالاتری هست و این را هنوز معرفی و رونمایی نکردیم. ان شا الله به موقعش این را عرضه خواهیم کرد.

در حوزه  نفربر و تانک امروز ما تانک کرار را داریم که در تراز تانک های پیشرفته ی جهانی است و حالا بعضا در رسانه ها مقایسه می‌شود با تانک T90 روسی؛ حتی یک سری ویژگی های برتری نسبت به آن تانک دارد که اگر بخواهیم مقایسه کنیم تانکی هست در مقیاس آبرامز آمریکایی و T90 روسی. و در هنگام تست هم تست هایی که از آن گرفته شده است عملکرد بالاتری را حتی از خود نشان داده است.

در بخش توپخانه ما انواع توپخانه ها را در رنج های مختلف تولید میکنیم.

اخیرا توانسته ایم قدرت برخورد توپ را بالا تر ببریم و هم آیرودینامیک آنان و هم در خرج پرتاب و مواد داخلی آنها؛ اقدامات خوبی انجام شده است در نتیجه هم برد را افزایش دادیم و هم قدرت تخریب را بالا بردیم و هم دقت اصابت آنها را افزایش دادیم.

با این حساب ما الان در بحث خمپاره و توپ هم مشکلی نداریم.

امروز گلوله های هدایت پذیر را در اختیار داریم که میتوانند اهداف را در برد بلند و با دقت مورد اصابت قرار دهند که این هم یکی از دستاورد های خیلی خوب و تعیین کننده ای هست که ما در اختیار داریم.

المنار: آیا تسلیحات تولید داخل به دیگر کشورها صادر می شود؟

ما اساسا در بحث صادرات تجهیزات دفاعی با رعایت اهداف و منافع ملی خودمان و ملاحظات امنیتی ای که داریم هر کشوری که طالب نیازمندی های ما باشد با آنها معامله می کنیم و صادر می کنیم و می فروشیم.

المنار: تعداد موشک های ایران چقدر هست عدد دقیق میشه گفت و حجم اتش انها چقدر است؟

به تعدادی هست که اگر خدای نکرده بخواهد اتفاقی رخ دهد همه ی کسانی که در مقابل ما ایستاده اند را میتواینم در یک بازه ی زمانی کوتاه به شکل خیلی سنگین، جدی و پر هجم مورد هدف قرار بدهیم.

المنار: تعداد چقدر است؟

محدودیتی از نظر تعداد نداریم.

المنار: در چه بردی؟

در بردی که ما امروز در مورد تهدیدات خودمان متصور هستیم اینگونه خواهد بود.

المنار: چرا دشمنان جمهوری اسلامی ایران این کشور را به جنگ تهدید می کنند؟

ما نصیحت میکنیم دشمنان خودمان را، آمریکایی ها و سایرینی که نوکران کوتاه قد آنها هستند،  که ما را آزمایش نکنند.

المنار: تحرکات مرزی گروه های تروریستی که با کمک امریکا و عربستان گاهی اوقات عملیاتی انجام می دهند و گفتن با ایران مقابله می کنن نظر خودتون را در این خصوص بیان کنید؟

امروز اگر عربستان و دولتمردانش بیاینند اعلام کنند که در ظرف 38 سال گذشته چه میزان دلار در کشور های مختلف اسلامی برای جلوگیری از حرکت های انقلابی مردم مناطق مختلف هزینه کردند معلوم میشود که چه کسی مداخله میکند؟ و چه کسی کجا میرود و چه کار می کند؟

چقدر به عراق کمک کردند بر علیه ما؟

چقدر کشورهای عربی حاشیه ی خلیج فارس را بر علیه ما در دوران جنگ 8 ساله به خدمت گرفتند؟
چقدر دلار خرج کردند؟ چقدر حمایت سیاسی کردند؟ و چقدر در لبنان مداخله کردند؟

چقدر هزینه کردند که افرادی که مورد حمایت آنها هستند سرکار بیایند و دیگران را حذف کند؟
چقدر تجهیز و تسلیح کردند آنها را؟ بعد بیاییم ببینیم در عراق امروز چه کردند؟
امروز در سوریه چه کردند؟ در یمن چه کار دارند می کنند؟

امروز چه میزان سلاح، تجهیزات، مهمات، امکانات و دلار دارد در یمن خرج می شود برای سرکوب یک ملت مظلوم و بدون امکانات نظامی. واقعا این دلار های نفتی را کسی دارد علیه مسلمانان هزینه می کند؟ ما کجا چنین هزینه ای کردیم؟

ملت ما، انقلاب ما، نظام ما یک پیامی دارد به همه ی ملت های مسلمان. و آن اینکه به اسلام خود افتخار کنید. به مسلمان بودن افتخار کنید. ذلت زیر بار نظام سلطه رفتن را نپذیرید.

به دولت های می گوییم که حق ملت های خود را نخورید و به خواسته ی ملت های خود تمکین کنید.
ما مداخله ای نداریم. ما می گوییم اسلام این است و اسلام خواسته هایش این هست و هر کس این ندا را جواب مثبت بدهد ما خورسند می شویم.

نه اینکه ما بخواهیم کسی را تحریک کنیم و یا اینکه وادار کنیم برای اینکه نظام و انقلاب ما را همراهی کند و مدافع ما باشد. نه؛ ما علاقه مند این هستیم که دنیای اسلام به عنوان امت اسلامی یکپارچه در جهت عزت و عظمت ملت اسلامی حرکت کنند و همگی در مقابل نظام سلطه بایستند و اجازه ندهند که منابع آنها و عزت آنها به تاراج برود و زیر پا گذاشته شود و توسط نظام سلطه و ارباب هایش تحقیر شوند.

امروز ما شاهدیم که عربستان به دریوزگی افتاده است. حتی حاضر شده است آستان بوسی نتانیاهو را انجام دهد و آن را تحریک کند علیه ما.

این چه رفتاری هست که آنها انجام میدهند؟ چرا آنها هرجا که یک ملتی به پا می خیزد و نمی خواهد که وهابیت و سلفی گری را تمکین کند، آنها بر علیه او اقدام میکنند و پول خرج میکنند و اسلحه میفرستند و آنجا را سرکوب می کنند؟

واقعا دردناک است، حکام عربستان بیایند و جواب بدهند که آیا منافع ملت های مسلمین در گرو اتحاد آنها با اسرائیل است؟ آیا در گرو اتحاد آنها با آمریکاست؟ آیا با باز کردن پای آمریکایی در منطقه برای تامین امنیت آنهاست؟

آیا خرج کردن بیت المال مسلمین برای برپا داشتن یک نظام فشل و پوسیده است حرکت در جهت منافع مسلمانان است؟

ما هیچ وقت نه به دنبال اشغال هیچ کشور عربی یا مسلمان بودیم و نه هستیم و نه خواهیم بود.

المنار: عربستان می تواند جنگ را به سوی ایران منتقل کند؟

اینکه یک بلوف هست تا اینکه یک واقعیت باشد. خب آنها الان درگیر یک سری مناطقی شده اند که برای برون رفت از آن باید یک قیافه ای هم بگیرند.

اینها از پس ملت دست خالی یمن برنیامده اند؛ آنها چند سال است که این جنگ را علیه آنها تحمیل کرده اند و هر سلاحی که از آمریکا و دیگران دریافت کرده اند به کار گرفته اند و حالا فکر می کنند برای یک ملت میتوانند قیافه هم بگیرند؛ آن هم ملت بزرگ، کهن و تاریخی ما.

من فکر میکنم آنها خودشان هم متوجه نیستند که چه بر زبان می آورند. البته علتش غرور، تکبر ، جهل و جوانی است ؟

المنار: وزیر دفاع عربستان محمد بن سلمان گفته است که توان نابودی حوثی ها و نیروهای صالح در چند روز را دارد؟

اینها روز اولی که حرکت کردند رفتند که یمن را در اختیار بگیرند و حالا دنبال این هستند که چه جوری بیایند بیرون. امروز همه ی کشورهایی که در ائتلاف عربی بودند یکی یکی دارند خود را کنار میکشند و حاضر نیستند هزینه  ی قدرت نمایی و قلدری و توسعه طلبی عربستان را بیش از این بدهند.

من بعید میدانم حتی آمریکایی ها به این هم تن بدهند. امروز وقتی که بر علیه زیر پا گذاشتن حقوق بشر توسط عربستان در یمن، یک نگاه جهانی شکل گرفته است چه میخواهند بکنند؟

عربستان چند بار تا به امروز این تجربه را آزموده. این اولین بار نیست که عربستان به یمن حمله کرده. این چهارمین بار هست و هر سه بار گذشته شکست خورده و این بار هم یقینا مردم یمن اجازه نخواهند داد که دولت وهابی عربستان بر آنها حاکم شود.

المنار: وزیر دفاع عربستان اخیرا اعلام کرد که قصد انتقال جنگ به ایران را دارد به نظر شما این توان وجود دارد؟

من نمی دانم چگونه؟ احتمالا فکر می کنند آنها نیروی هوایی دارند فکر می کنند و  می توانند کاری کنند. ما بهشون توصیه میکنیم که حماقت نکنند ولی اگر حماقت کردند و تعرض کنند بعید می دانم جز مکه و مدینه جایی از عربستان سالم بماند.

المنار: اینها ایران را متهم می کنن که در بحرین دخالت می کند وعربستان نیرو به بحرین اعزام می کنند؟

آنها جرات چنین غلطی را ندارند.

المنار: راه حل بحران یمن چیست؟

راه حل خیلی ساده هست. اول، عقب نشینی از یمن توسط عربستان؛ دوم، عدم مداخله ی عربستان در امور دیگر کشورهای اسلامی؛ سوم،  پذیرش نظم امنیت جمعی درمنطقه و خارج شدن نیروهای فرامنطقه ای؛ چهارم پذیرش حاکمیت مردم بر سرنوشت خودشان. این چند اقدام صورت گیرد مشکل حل می شود.

المنار: ایران، روسیه و ترکیه کمیته ای تشکیل داده اندکه به آتش بس در سوریه کمک کند اما ترکیه سیاست دوگانه دارد که مناطقی از خاک سوریه هم اشغال کرد در این خصوص چه نظری دارید؟

اولا ما در سیاست ترکیه در قبال عراق و سوریه، یک سیاست چندگانه را ملاحظه می کنیم.

در ابتدا ترک ها آمدند جریان داعش را به شکل جدی حمایت کردند؛ آنها را تجهیز کردند و به سمت سوریه روانه کردند و تصور آنها بر این بود که می توانند حکومت قانونی بشار اسد را ساقط کنند و تا حکومت مورد نظرشان در آنجا حاکم شود.

در ادامه ی کار با توجه به شکل گیری مقاومت در دورن سوریه و مواجه ی جدی که با جریان داعش و النصره و سایر گروه های مسلح شد،

آنها از این که قادر باشند صحنه را مدیریت کنند خود به خود نا امید شدند.

با ورود روس ها به سوریه کلا موازنه ی قوا در عرصه ی داخلی بهم خورد و به عبارتی یک نوع برتری از جانب ارتش سوریه، نیروهای مقاومت و مخالف جریان تروریستی نسبت به تروریست ها به وجود آمد.

اینجا عربستان،  قطر و سایر کشورهای عربی آمدند و با ترکیه همکاری کردند برای آنکه هدف اصلی خود که سقوط نظام اسد باشد را تحقق بخشند.

ولی در این مسیر نیز موفق نشدند و عملا بحث سقوط نظام سیاسی سوریه از دستور کار خارج شد و همگان پذیرفتند که تنها راه حل آن است که بپذیرند نظام سیاسی مشروع حاکم در سوریه به کار و فعالیتش ادامه بدهد.

همگان این را پذیرفتند که نمی شود انتظار این را داشت که حکومت سوریه تسلیم تروریسم شود و در هیچ شرایطی نباید این را پذیرفت.

و در عین حال همه ی آحاد مردم سوریه نیز فهمیدند که تروریست ها خواهان امنیت رفاه و آسایش آنها نیستند بلکه دیدند یک جنگ نیابتی از طرف آمریکا، اسرائیل و عربستان بر ملت سوریه تحمیل شده است.

بعد از آنکه نیروهای مقاومت بر تروریست ها مسلط شدند و غلبه پیدا کردند هم مدافعین و هم حامیان تروریست ها دنبال یک فرصت بودند تا بتوانند آنها را تجهیز مجدد کنند و روحیه بدهند و امکانات را در اختیار آنها قرار بدهند تا مجددا آنها  بتوانند اقداماتی را صورت دهند.

اینجا یک اتفاقات از قبل پیش بینی شده ای رخ داد. ترک ها وارد خاک سوریه شدند و به سمت ادلب آمدند بعد هم بنا داشتند به سمت منبج بروند و حرکت شان به سمت شرق را توسعه بدهند.

البته بهانه ی آنها این بود که میخواهند مانع از حرکت کردها بر علیه خودشان باشند.

اما این را هم ما و هم همه ی دنیا به عنوان تجاوز و اشغال گری تلقی کرد و هیچ بهانه ای، توجیه نمی کند که ترک ها بیاییند خاک کشور سوریه را اشغال کنند؛ نیروی مسلح در آن مستقر کنند و یک پایگاهی را بتوانند ایجاد کنند که تروریست ها بتوانند بروند آنجا و در ذیل حضورآنها در امان باشند و حالا تا چانه زنی های مختلف سیاسی که بعدا میخواهد به وجود بیاید آنجا راحت باشند.

خوب اینجا یک سری اتفاقات هم بین روسیه و ترکیه افتاد و آن هدف قرار دادن هواپیمای روسی توسط ترک ها بود بعد از آن حادثه ترک ها مصلحت خود را در این دیدند که بیایند در این جریان سه جانبه ی ترکیه، روسیه و ایران برای بحث آتش بس همکاری کنند و الان هم همکاری در همین سطح هست.

البته اجلاس آستانه شکل گرفته است و عمدتا برای این هست که دولت با معارضین البته به غیر از تروریست ها در مورد مسائل مورد نظر طرفین، مذاکره کنند ویک فرآیند سیاسی هم در آنجا شکل بگیرد.

حضور ترک ها در آن جلسه هم صرفا برای این است که تضمین کند آتش بس را از طرف آن نیروهای مسلح تروریستی که ترکیه آنها را حمایت میکند.

المنار: گروه های مورد حمایت ترکیه چندین بار آتش بس را نقض کرده اند و حملات خود را از سر گرفته اند آیا ترکیه می تواند ضامن آتش بس باشد؟

بحث همین هست که ترکیه باید ضمانت دهد. حالا که آنها در این چهارچوب آمدند و مشارکت میکند انتظار هم این هست که بیایند و آتش بس را کنترل کنند و ضمانت دهند و هم مانع از تقویت نیروهای تروریستی بشوند.

این در فضایی که دارد پیش میرود چه در آن بحث بیانیه ی وزرای امور خارجه 3 کشور و چه الان اخیرا در آستانه، چهارچوب کلی آن پذیرفته شده است و ما امیدواریم که ترک ها به آنچه تعهد داده اند پایبند بمانند و کمک کنند و بیش از این هم نه هزینه کنند و نه بر مشکلات خود بیافزایند زیرا این گونه نیست که اگر در سوریه اتفاقات خاصی رخ دهد ترکیه در امان باشد، همین تروریست ها ممکن است اقدامات خودشان را آغاز کنند و دولت ترکیه هم در امان نخواهد بود.

به هر حال ما به ترک ها این را توصیه میکنیم و قبلا هم گفتیم که بیایند و در کنار ملت سوریه بایستند و کمک کنند تروریست ها سرکوب شوند و تروریست ها را پشتیبانی و حمایت نکنند و مرز های خود را به روی آنها ببندند و مانع از انتقال سلاح، تجهیزات و نفرات در پشتیبانی از آنها بشوند و همه کمک کنند آنچه ملت سوریه میخواهد همان اتفاق بیفتد.

المنار: آیا ترکیه به عدم رفتن نظام سوریه قانع شده؟

کسانی که آمادگی پذیرش واقعیت را نداشته باشند، حتما تاریخ به آنها درس های سختی خواهد داد.

المنار: در حال حاضر امریکا هم وارد جنگ سوریه شده است به اعتقاد شما این کار باعث  افزایش تنش ها نمی شود؟

همه باید تلاش کنند که دامنه ی بحران بیشتر از این گسترده نشود.
بله آمریکایی ها هم ورود پیدا کردند در مناطق کردی و پایگاه هایی را زدند و نیروهایی را وارد کرده اند. آنها به این بهانه آمدند که میخواهند با داعش و النصره بجنگند.

ما این را بدوا به فال نیک می گیریم اگر واقعا آنها در این حرفی که زدند پایبند باشند؛ آقای ترامپ در دوران تبلیغات ریاست جمهوری خود گفت ما با نظام سوریه کاری نداریم و بنا داریم با داعش بجنگیم. ولی اخیرا در اقدامی که انجام داد نشان داد که دروغ میگوید. آمدند منطقه الشعیرات را به بهانه اینکه نظام سوریه حرکتی علیه تروریست ها کرده است و شیمیایی به کار برده است هدف قرار دادند درحالیکه این یک دروغ، دسیسه و توطئه بوده است.

چون نظام سوریه سلاح شیمیایی در اختیار ندارد و خلع سلاح شیمیایی شده است.

خب اگر آمریکا بجنگد با داعش خوب است؛ ولی من بعید میدانم آمریکایی که خود داعش را به وجود آورده است و به عنوان یک ابراز در اختیار گرفته است تا در هرجایی از منطقه که میخواهد به کار بگیرند، و در کشورهای مسلمان مشکل ایجاد کنند، بخواهند آنها را از بین ببرد. در اصل یک اسرائیل متحرک ایجاد کرده است.

اسرائیل قبلا در یک نقطه سرزمینی مستقر بود و کشورهای اسلامی در منطقه را مورد هدف و تهدید قرار میداد؛ الان با وضعیتی که به وجود آمده است، اسرائیل با خیال راحت نشسته است و هیچ تهدیدی متوجه او نیست و اسرائیلی ها در قالب همین گروه های تروریستی و تفکیری به صورت سیار در همه جا آن چیزی که اسرائیل میخواهد را انجام میدهند.

المنار: چرا همه نیروها مثل سوریه، امریکا و ترکیه و نیروهای عراقی بسمت مرز شرقی حرکت می کنند و به نظر شما آمریکا چه هدفی از این کار دارد  که به دنبال مرز شرقی سوریه با عراق است؟

تصورشان بر این هست که امکان دارد محور مقاومت را محصور و محدود کنند. اما غافل از این هستند که امروز عمدتا این ملت سوریه هستند که در صحنه ی درگیری، مقاومت میکند. به هر حال وقتی یک گروه اندکی در فوعا و کفریا ظرف این مدت طولانی با قطع هرگونه رابطه ی زمینی و هوایی، دارند در یک منطقه محدود، در مقابل تمام این جریان های تروریستی مقاومت میکنند، بدین معناست که ملت سوریه مقاومت میکند و اشغال و اشغال گری را نمی پذیرد و تحمل نخواهد کرد.

این محاسبات غلطی هست که آنها احتمال میدهند با آمدن و در اختیار گرفتن این سرزمین و اجیر کردن یک عده ای میتوانند یک ملت را نمایندگی کنند و اقداماتی را صورت دهند؛ این محاسبه ی غلطی است و ما امیدواریم و نصیحت میکنیم که سر عقل بیاییند و دست از این بازی های کودکانه و روش های نخ نمای گذشته که فکر میکردند با گرفتن 4 نفر در یک کشور و یا منطقه میتوانند بسط نفوذ بدهند و بعد براندازی کنند، بیرون بروند؛ زیرا ملت ها آگاه، هوشیار و دشمن شناس شدند و زیر فشار نظام سلطه نمیروند.

المنار: آیا هدف طرح جنگ از مرزهای شرقی سوریه قطع راه ارتباطی نیروها می باشد و آیا  امریکا دنبال اجرای این طرح است ؟

یک طرحی است که به نظر می آید آمریکایی ها با همکاری کشور های منطقه علاقه مند هستند به اجرا بگذارند، ولی این طرح در نطفه خفه هست. و امکان اجرایی شدن نخواهد داشت و از ابتدا یک طرح فشلی بود.

المنار: امریکا گفته است عملیات نظامی خود را  در نقاط امن  تعیین شده در سوریه ادامه می دهد نظر شما در این خصوص چیست؟

این بحث تازه ای نیست و بحث قدیمی است؛ چقدر شدنی باشد قابل بحث است.

المنار: آیا حمله به فرودگاه الشعیرات پیغام امریکایی ها به ایران بود؟

نه ما این را قبول نداریم. این را بعضی ها میخواهند بگویند که ترامپ میخواهد به ایران پیام بدهد. ترامپ نیازی ندارد که این گونه به ایران پیامی برساند و در یک منطقه ای از راه دور موشکی شلیک کند. این چه مدل قدرت نمایی است؟

بله آمریکایی ها میتوانند این کار را انجام دهند. ولی من فکر میکنم این تاجر سیاست مدار و یا سیاست مدار تاجر روی اقدمات خود حساب می کند و منفعت خود را در نظر می گیرد و به این سادگی دستش برای شلیک به روی ماشه نخواهد رفت.

المنار: منابع تحلیلی می گوید بین ایران و روسیه سر موضوع سوریه  اختلافاتی وجود دارد؟

نه ما هیچ اختلافی نداریم؛ ما تقریبا تمامی طرح هایی را که انجام میشود بطور طبیعی محور همه ی آنها دولت سوریه و ارتش سوریه است و روسیه هم آمده است به کمک آنها و این به درخواست دولت سوریه هست و اگر درخواست دولت سوریه نبود قاعدتا روس ها به منطقه ورود نمی کردند. ما هم در آن حدی که ورود می کنیم، به دعوت دولت سوریه هست.

لذا آن چیزی که در صحنه می گذرد و در میدان عمل می شود چیزی است که مورد نظر کارشناسان و عناصر زمینی هست که دارند با گروه های تروریستی مقابله میکنند. لذا در طراحی و اجرا هیچ اختلافی وجود ندارد.

المنار: به نظر شما حمله شیمیایی به سوریه را چه کسی انجام داده و نظر شما در مورد این حادثه چیست؟

بینید آنچه که در آنجا گفتیم خیلی رسمی اعلام کردیم. اولا اگر حمله ی شیمیایی صورت بگیرد به لحاظ نوع سلاح و نوع عامل کاملا قابل شناسایی است؛ یعنی اگر یک بمبی منتقل شد به یک جایی و پرتاب شد و آن بمب از نوع شیمیایی است، جسم آن بمب باقی می ماند و می شود آن را شناسایی کرد. و با نمونه گیری های دقیق عامل شیمیایی قابل شناسایی است.

ما اعلام کردیم که آمریکایی ها باید بپذیرند که یک هیئت تحقیق و کمیته ی حقیقت یاب از کشورهای مستقل تشکیل بشود و بروند آنجا و ببینید که اول: چه کسی زده؟ و دوم: چه چیزی زده شده؟

دلیلی که آمریکایی ها مانع از انجام دادن این کار شدند این است که میدانند که این سناریو توسط خودشان طراحی و به اجرا گذاشته شده و یک سناریوی دروغین است.

المنار: کدام تحول بر حل بحران سوریه تاثیر بیشتری دارد، تحولات میدانی یا سیاسی؟

اینها تاثیر متقابل دارد و این طور نیست. ولی اگر قدرت و غلبه ی زمینی نباشد، قاعدتا بحث های سیاسی فایده ای ندارد.

یعنی طرف غالب همواره میتواند با قدرت در پشت میز مذاکره بنشیند و بحث کند و طبیعتا به دلیل اینکه دولت سوریه و نیروهای همراه آن توانستند موفقیت های بزرگی را در صحنه بر علیه نیروهای تروریستی به دست بیاورند همین مداخله ی آمریکا هم دلیلش همین است. اگر این پیروزی ها و موفقیت ها نبود که آمریکایی ها مداخله نمی کردند. این مداخله ی آمریکایی ها در اصل یک روحیه دادن به تروریست ها بود و به عبارتی اعلام کمک به آنها بود تا اقدام بر علیه آنها باشد.

لذا چون صحنه امروز در دست نیروهای مقاومت هست، آنها سعی میکنند حداقل های مورد نظر خود را مطالبه کنند. لذا تن به مذاکره می دهند.

در عین حالی که ما همیشه اعلام کردیم موافق آتش بس هستیم ولی آتش بسی که ما میگوییم باید در سوریه باشد، باید چند اصل در آن رعایت شود:

اولا، پذیرش حاکمیت سیاسی سوریه بر کل جغرافیای سوریه ؛ یعنی نمی شود که ما بگوییم ما یک مناطقی را جدا می کنیم و یک روش هایی را برای مدیریت آنجا تعیین میکنیم و حالا دولت سوریه هم در حاشیه باشد؛ چنین چیزی قابل پذیرش نیست.

دوما، میگوییم که به هیچ عنوان نباید تمامیت ارضی سوریه تحت هیچ شرایطی مخدوش شود. حالا اینکه یک بخشی را ترک ها بیایند مستقر بشوند، یک بخش را آمریکایی ها بیایند مستقر بشوند قابل قبول نیست.
سوما، اینکه میگوییم آتش بس باید کامل باشد؛ نه اینکه بگوییم حالا دو جا را ثابت نگه داریم باقی را نه.
بحث بعدی این هست که نباید تحت هیچ شرایطی جنگ و اقدام بر علیه داعش و النصره متوقف شود. زیرا آنها در جاهای مختلف مستقر هستند و اینها هستند که اصلا تروریست شناخته شدند. لذا نباید آتش بس شامل حال تروریست ها شود. و حتما باید با شدت با آنها برخورد شود و باید با آنها جنگید و باید آنها را از صحنه پاک کرد.

و بعد هم اینکه امکان امداد رسانی به همه ی مناطق، و آزاد و امن شدن همه ی جاده های مواصلاتی مناسب شود.

این شرایط اگر به وجود بیاید شرایطی مطلوب برای ملت سوریه میتواند باشد و همین طور مطلوب همه جهانیان. زیرا این یک بحث عقلی هست و نیازی به بحث نظامی ندارد و طبیعی هست که یک ملت باید زندگی کند و این شرایط اگر به وجود بیاید به طور طبیعی آتش بس ماندگار خواهد بود و امکان فضای مذاکره سیاسی و یا شکل گیری فرآیند سیاسی نیز ممکن خواهد بود.

ملت بیایند، معارضین هم باشند به عبارتی دیگر همان اصل سوری سوری شدن فضای سیاسی امکان پذیر میشود. البته اینجا بایستی کسانی که حامی تروریست ها هستند به شکل جدی از حمایت و پشتیبانی آنها منع بشوند و اگر کسی مجددا در این فضا ایجاد اخلال کرد به طور مناسب مجازات شود.

المنار: برخی کارشناسان  اعتقاد دارند که امریکا به کمک عراق در جنگ با داعش رفته است و در جنگ به عراق کمک می کند و لی در سوریه مانع تقابل جدی با داعش است؟

نه این طور نیست. چه کسی گفته است که امروز آمریکایی ها و دنیا در موصل با داعش می جنگند؟ یکی بیاید و مدرکی بیاورد که واقعا آمریکایی ها دارند می جنگند. آمریکایی هایی که ادعا میکنند که بر داعش کاملا مسلط هستند و این سیستم ها و پرنده های هدایت شونده ی آنها همیشه در آسمان هستند. بعضی اوقات نشان می دهند که البغدادی و خودروی او را دارند تعقیب میکنند و دارند می بینند. خب اگر واقعا راست می گویند که دارند با داعش می جنگند خب بزنند.

این طور نیست. آمریکایی ها مایل نیستند که موصل توسط ملت، دولت و ارتش عراق آزاد شود. این را به هیچ عنوان نمی پسندند.

المنار: رژیم صهیونیستی ادعا می کند که با نفوذ ایران در سوریه می جنگد نظر شما در این خصوص چیست؟

اینها بیاییند امروز از همه ی آحاد مردم دنیا یک سوال ساده بپرسند و آن اینکه واقعا اسرائیل دنبال صلح و امنیت در منطقه هست؟ این یک و دو اینکه واقعا حرف اسرائیل قابل اعتناست؟

در طول این زمان چند قطعنامه سازمان ملل علیه اسرائیل تا به حال صادر شده است؟ کدام را اجرا کرده؟

اسرائیل در طول دوران حیاتش چقدر جنایت ضد بشری انجام داده است؟چقدر فلسطینی ها را مورد هجوم و حمله قرار داده است؟ چقدر آنها را مورد زندان و شکنجه قرار داده است؟ کجا یک صدایی در دنیا بلند شد؟ و اسرائیل را محکوم کرد؟

بله اسرائیل امروز بهترین وضعیت را دارد. داعش به نیابت از او دارد میجنگد. داعش دارد امنیت او را تامین میکند. داعش دارد ظرفیت کشورهای مسلمان را که میتواند در مقابل زیادی خواهی ها و تجاوزهای اسرائیل باشد را از بین می برد. خب اسرائیل الان جشن گرفته است.

اگر جایی را میزند میخواهد به این نیروها و سربازان اجاره ای خود و تروریست ها بگوید که نگران نباشید من پشتیبان شما هستم خوب دارید عمل میکنید.

المنار: تا چه اندازه اسراییل توان آغاز کردن جنگ علیه ایران را در منطقه دارد؟

من این سوال شما را با یک سوال جواب میدهم. آیا جنگ 33 روزه را اسرائیل توانست با موفقیت به نتیجه برساند؟

آیا حزب الله در یک کشور محدود مثل لبنان، دسترسی به یک پشتوانه های عظیم مالی و تسلیحاتی داشت؟
آیا اسرائیل در جنگ 33 روزه ابزار دیگری داشت که می توانست به کار بگیرد ولی به کار نگرفت؟

در جنگ 22 روزه در همه ی اقداماتی که اسرائیل ها در غزه انجام دادند، آنجا کی در مقابل آنها ایستاد؟
امروز و به خصوص بعد از رفع اشغال اسرائیل از لبنان و بعد از جنگ 33 روزه و جنگ های غزه، اسرائیل با بحران هویت مواجه شده است.

اسرائیل امروز تمام تلاشش برای این است که بتواند کسانی را که با تزویر برده است و در سرزمین های اشغالی ساکن کرده است را بتواند قانع کنند که یک نظامی هست که قادر است آنها را حمایت کند و امنیت را برای آنها تامین کند و با دلایلی که آنها را آنجا نگه داشته است بتواند همچنان نگه دارد.

این بحران هویت که رژیم صهیونیستی را فرا گرفته به طور طبیعی این مواضع را هم به دنبال دارد.

المنار: یعنی اسراییل می تواند به ایران حمله کند؟

تردید نکنید که اگر میتوانست این کار را انجام می داد.

المنار: آینده بحران های منطقه چگونه پیش بینی می کنید؟

ببینید منطقه خاورمیانه به خصوص بعد از جنگ جهانی اول و تقسیمی که در آن صورت گرفت و با توجه به تجمعی که از امت اسلامی در این منطقه هست و از طرف دیگر حجم عظیمی از منابع انرژی که در این منطقه است همیشه مورد طمع آمریکا بوده و خواهد بود.

لذا آنها نمی خواهند و نمی پسندند که این منطقه در امنیت و آرامش باشد و به هر دلیل و بهانه ای هر روز یک خللی در این فضا به وجود می آورند تنها راه برگشت امنیت و ثبات در منطقه دوتا چیز است:

یک: اسرائیل نباید در چنین شاکله و قواره ای که در حال حکومت هست حکومت کند. و راه حل آن هم ساده هست. همه ی مردم فلسطین برگردند به اراضی اشغالی و ملت فلسطین نسبت به سرنوشت خودش تصمیم بگیرد. هر رای ای که ملت فلسطین داد همان مبنا باشد. پس از این خود به خود یک بخشی از تهدید و بحران در منطقه از بین می رود.

و دوم: نیروهای مداخله گر فرا منطقه ای منطقه را ترک کنند. مردم منطقه خودشان بلد هستند با هم زندگی کنند و نیازی به آقا و ارباب و ناظم ندارند. آنها هم عاقل هستند و هم نیازی به قیم ندارند.