به گزارش مشرق، سند ۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران سندی است که آذرماه ۹۵ بدون هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی قبلی و حتی بدون حضور نهادهای تصمیم‌گیر، سیاستگذار و قانونگذار از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی و چهره‌های علمی کشور و خبرنگاران رونمایی شد و روز گذشته رهبر معظم انقلاب با گلایه از شورای عالی انقلاب فرهنگی گفتند: «این شورا باید مراقبت می‌کرد و نباید اجازه می‌داد که کار تا جایی پیش برود که اکنون ما مجبور به جلوگیری از آن شویم.»
سند ۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران سندی است که بعد از رونمایی مشخص شد «یونسکو» به عنوان بازوی سازمان ملل متحد که کار و دستورالعمل اصلی فعالیت خود را از «مرکز عملیات‌های نظامی و غیرنظامی امریکا» دریافت می‌کند، متولی اصلی آن محسوب می‌شود. سند ملی آموزش ۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران همان سندی است که دولت‌های متعهد شده از جمله ایران نیز خود را موظف کردند با اجرایی کردن شاخص‌های هجده‌گانه این سند، با بسیج تمامی توان خود، در راه دستیابی به اهداف این اعلامیه بکوشند و تا سال ۲۰۱۵ میلادی به تمامی مفاد آن در کشورهای خود جامه عمل بپوشانند.
سند ۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران سندی است که محمد فرهادی، وزیر علوم در نشست عالی‌رتبه مشورتی در زمینه آموزش ۲۰۳۰ و رونمایی از سند ملی آموزش ۲۰۳۰ گفته بود: «تهیه سند ملی آموزش ۲۰۳۰ نشانه حرکت هوشمندانه جمهوری اسلامی ایران مطابق با آخرین مصوبات و دستورالعمل‌های بین‌المللی است.» هرچند که وی بعد از انتقادهای فراوان در زمینه استحاله فرهنگی کشورمان، قسم خورد که سند ۲۰۳۰ را امضا نکرده و از مغایرت‌های آن اطلاعی ندارد!
سند ۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران همان سندی است که ترویج نئولیبرالیسم در حوزه فرهنگی به عنوان مهم‌ترین ایراد موجود به این سند وارد شد و این همان چیزی است که نهایتاً به حذف دین از فضای تعلیم و تریبت کشورها ختم می‌شود.
سند ملی آموزش ۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران همان سندی است که با غفلت از موارد مندرج در اسناد بالادستی، توجه به دیدگاه‌های اسلامی و مصالح ملی تدوین شده است؛ از قبیل عدم ذکر مفاهیمی چون اعتقاد به خدا، وحی، معاد، نبوت و امامت، رهبری نظام اسلامی و ولایت فقیه، آزادی توأم با مسئولیت در برابر خدا، ارزش‌های انقلاب، حمایت از مستضعفان جهان، مبارزه با استکبار، مصادیق تقوای الهی، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، تولی و تبری، عفت، شجاعت، همه مباحثی که به حفظ عزت و اقتدار نظام اسلامی مربوط است، انسجام ملی، بیان تکالیف دینی، توجه به تمدن اسلامی ـ ایرانی، آرمانی بودن جامعه عدل مهدوی، خدا‌محوری نه انسان‌محوری، اهمیت پاکدامنی و ازدواج، استحکام خانواده، ارزش‌ها، نقش‌ها و مسئولیت‌های جنسیتی (دختران – پسران)، عدالت، قناعت و انضباط مالی و پرهیز از اسراف، معاش حلال، توجه به طبیعت به عنوان امانت الهی، مرزهای حلال و حرام در رفتارها، بزرگداشت ایام‌الله، تعظیم مجالس و اماکن مذهبی، انس با دعا و توسل، آموزش قرآن و... را زیر پا قرار داده است.
سند تحمیلی یونسکو سندی است که دولت را موظف می‌کند به طور مستمر و با فاصله‌های کوتاه، تمامی اطلاعات آموزشی از حیث منابع، محتواها، افراد آموزش‌دهنده و آموزش‌گیرنده و مکان‌های آموزشی را به سازمان ملل ارائه کند که این خود اطلاعات دقیق به سازمان ملل و از آن طریق به امریکا و مراکز براندازی نظام ارائه کردن است. سند صهیونی – امریکایی یونسکو سندی است که دبیرکل کمیسیون عالی یونسکو در ایران نیز خود با اشاره به اینکه در برخی موارد این سند مغایرت‌هایی با منافع و ارزش‌های ایران وجود دارد، با صراحت اظهار داشته بود: «اقرار می‌کنم که بخش‌هایی از سند ۲۰۳۰ با منافع و ارزش‌های ایران تضاد دارد.»
سند سازمان ملل، در نهایت به ترویج اباحه‌گری و افکار منحط لائیسیته در نظام تعلیم و تربیت ایران می‌انجامد.
سند ۲۰۳۰ ناقض همه اسناد بالادستی از جمله قانون اساسی، سیاست‌های کلی ابلاغ شده توسط رهبر انقلاب و سایر قوانین لازم‌الاجرای حوزه تعلیم و تربیت است.
بیانات صریح رهبر معظم انقلاب درباره این سند و اشاره به آن در حالی بوده که ایشان پیش‌تر از این نیز هشدارهای لازم را ارائه کرده بودند و در دیدار سال گذشته معلمان و فرهنگیان فرمودند: «ما برای تربیت نسل آینده با حریفی به نام «نظام سلطه بین‌المللی» مواجه هستیم که برای نسل جوان ملت‌ها به ویژه ملت ایران برنامه دارد. نوسازی نظام آموزشی به شیوه تقلیدی و رونویسی از دست غربی‌ها کاری غلط است.
آموزش و پرورش در قانون اساسی، مسئله‌ای «حاکمیتی» است و دولت باید نقش‌آفرینی کند.» اما به‌رغم این، همواره این حامیان امضای این سند بودند که آن را رشدی برابر با شاخص‌های استاندارد جهانی توصیف می‌کردند که «آموزش باکیفیت» را به همراه دارد. دولت و شخص وزیر پرحاشیه آموزش و پرورش و همچنین وزیر علوم باید در این رابطه و ظلمی که به جامعه فرهنگی و نظام تعلیم و تربیت کرده‌اند پاسخگو باشند. البته از بی‌تدبیری شورای عالی انقلاب فرهنگی هم نمی‌توان در این رابطه به راحتی گذشت.
منبع: روزنامه جوان
