به گزارش مشرق، سید صادق غفوریان در یادداشت روزنامه خراسان نوشت:
ما و اگرهای «سندآموزشی۲۰۳۰» یونسکو که از یک سال و نیم قبل در فرایندی غیر شفاف از سوی برخی مجامع بین المللی به نظام آموزشی کشور تزریق و طی این مدت نیز توسط دلسوزان حوزه های فرهنگی، تربیتی، آموزشی ورسانه ای نسبت به آن هشدار داده شده بود، روز گذشته با انتقاد مستقیم رهبر انقلاب از این سند وارد فاز جدیدی شد. ایشان تصریح کردند: «این سند و امثال آن، مواردی نیستند که جمهوری اسلامی ایران تسلیم آنها شود و امضای این سند و اجرای بیسروصدای آن قطعاً مجاز نیست و به دستگاههای مسئول نیز اعلام شده است. به چه مناسبت یک مجموعه بهاصطلاح بینالمللی که تحت نفوذ قدرتهای بزرگ نیز قرار دارد، به خود حق میدهد که برای ملتهایی با تاریخ و فرهنگ و تمدن گوناگون، تکلیف معین کند.» رهبرانقلاب با تأکید بر اینکه اصل این کار غلط است، خاطرنشان کردند: «اگرچنانچه با اصل کار نمیتوانید مخالفت کنید، صراحتاً اعلام کنید که جمهوری اسلامی ایران در زمینه آموزش و پرورش، دارای اسناد بالادستی است و احتیاجی به این سند ندارد.»
سندآموزشی۲۰۳۰ چیست؟
پروژه آموزشی۲۰۳۰ ازجمله اهداف کلان هجده گانه «توسعه پایدار» مصوب یونسکو برای ۱۵ سال آینده تا سال ۲۰۳۰ میلادی برای کشورهای عضو این سازمان است. این اهداف در سال ۲۰۱۵ (مهرماه ۱۳۹۴) در اجلاس عمومی سازمان ملل توسط روسای کشورها به تصویب رسید. ایران نیز از کشورهای شرکت کننده در این اجلاس بود که متعهد به اجرای این سند شد. سپس سند ملی آموزش۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران با مدیریت و برنامهریزی دفتر یونسکو در کشور با تشکیل کارگروه های تخصصی تدوین و آماده و در تاریخ ۲۰ آذر ۹۵ رونمایی شد.
کشورهای عضو سازمان ملل، در سپتامبر ۲۰۱۵ در اجلاس عالیرتبه سازمان ملل تعهد کردند؛ دستور کار جهانی توسعۀ پایدار ۲۰۳۰ را در سیاستگذاریهای کلان خود در سطح ملی از اول ژانویه سال ۲۰۱۶ اجرایی کنند، براین اساس در بخش اهداف آموزشی موضوع آموزش و یادگیری مادامالعمر باکیفیت، برابر و فراگیر برای همه با محوریت یونسکو تعیین شده که ایران نیز متعهد به اجرای آن است. برابری و فراگیر بودن، دسترسی برابر و عادلانه و باکیفیت آموزش ، برابری جنسیتی، کیفیت آموزش و یادگیری مادام العمر، برخی ازمولفه های محتوای سند آموزشی یونسکو است.
با توجه به این مقدمه طرح چند نکته درباره «سند آموزشی ۲۰۳۰»، رویدادهای پیرامونش و الزامات پیش روی آن قابل ذکر است:
۱ - ... آن چه خود داشت زبیگانه تمنا می کرد
جدا از این که ارائه تعهد از سوی کشور ما در زمینه این سند به یونسکو از این جهت که به نوعی سلطه بیگانه بر شئون ملی را در پی دارد، با اصول ۱۵۳، ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی در تعارض است، این سوال را پدید می آورد که مگر در حوزه مهم و حیاتی آموزش و پرورش، کشور فاقد اسناد بالادستی است که الگوی آن را از «بیگانه» طلب کنیم. با توجه به برخی بخش های محتوای سند آموزشی ۲۰۳۰ که با ارزش های فرهنگی و بومی ما همخوان نیست، چگونه می توانیم نسخه ای برای تربیت و آموزش فرزندانمان بپیچیم که با سبک زندگی، فرهنگ و آموزه های اخلاقی مان تناسب ندارد.
از سوی دیگر «سیاست های کلی ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش» که اردیبهشت ۱۳۹۲ از سوی رهبر انقلاب به نهادهای ذی ربط ابلاغ شده، هنوز به مرحله اجرا نرسیده است، چرا آن چه خود داریم زبیگانگان تمنا می کنیم؟
چنانچه رهبر انقلاب نیز دیروز در این باره از دولت و مسئولان آموزش و پرورش گلایه کردند: «چرا سند تحول آموزش و پرورش تا به حال عملیاتی نشده است؟ تا چه زمانی باید منتظر آماده شدن نظام نامه های سند تحول بود؟»
۲-تصویب بی سر و صدا و سکوت شورای عالی انقلاب فرهنگی
درباره این که فرایندهای تصویب و اجرای چنین اسنادی در کشور با وجود ابلاغ سیاست های بالادستی چگونه است و بر چه اساسی در بخش های اجرایی در سکوت و بی سر و صدا درباره آن تصمیم گیری می شود و به مرحله اجرا می رسد،جای نقد و پرسش های جدی وجود دارد که اکنون مجال آن نیست. اما نمی توان از کنار سکوت شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره سند ۲۰۳۰ به سادگی گذشت. در واقع این نهاد به عنوان عالی ترین شورای سیاستگذاری، تدوین ضوابط و نظارت بر سیاست ها و طرح های راهبردی کشور در زمینه های مختلف فرهنگی، آن طور که باید در امر «سند آموزشی ۲۰۳۰» به وظیفه خود عمل نکرده است و رهبری نیز دیروز در این خصوص از شورای عالی انقلاب فرهنگی گلایه کردند.
۳- ...و چند پرسش
الف -وقتی آموزش و پرورش از سوی دولت موظف به اجرای سند آموزشی ۲۰۳۰ شده است، تکلیف تعارض عمل به این سند و اسناد بالادستی(سیاستهای کلی ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش) چگونه می شود؟
ب-چرا چنین سند مهمی در سکوت و بدون فراخوان از کارشناسان و فارغ از دیدگاه بخش های تخصصی، هفت خان تصویب در دولت را طی کرده و به مراسم رونمایی رسیده است؟
ج-برای اهداف ، تعاریف ونظام خاص ویژه سند ۲۰۳۰ همچون حقوق بشر ،برابری جنسیتی ، آموزش جنسی و... که به طور مسلم با آموزه های اسلامی و فرهنگی در تعارض است آقایان چه تدبیری اندیشیده بودند؟