سرویس ورزش مشرق - دو تیم برای اولین بار به سال 1928 برابر یکدیگر صف‌آرایی کردند و آن دیدار با تساوی یک بر یک به پایان رسید. آخرین دیدار دو تیم نیز به هشتم آوریل 2017 بازمی‌گردد که در آن رئال مادرید تن به توقف داد.
این بار شاگردان زیدان باید هدیه مناسبی به سرمربی فرانسوی تحت فشار خود بدهند. این فشار البته تنها از سوی اهالی فوتبال و هواداران رئال مادرید نیست بلکه مرد الجزایری در جبهه اعتدال‌گرایان فرانسه اما در خاک اسپانیا خود را تنها می‌بیند و دشمنان خطرناکی در حزب راست افراطی فرانسه پیش روی خود مشاهده می‌کند.
زیدان اکنون به نمادی برای اعتراض به افراط‌گرایی در فرانسه تبدیل شده و حتی تک جمله‌های کاملا ورزشی او در کنفرانس خبری برنابئو می‌تواند بهانه‌ای برای رسانه‌های فرانسه جهت حمله به افراط‌گرایان این کشور محسوب شود.
وقتی دو تیم فوتبال رئال مادرید و اتلتیکو مادرید مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند نه برای هوادار ژاپنی یا یک جوان اماراتی بلکه برای یک مادریدی مصداق بارز مبارزه فقیر و غنی خواهد بود.
این تفاوت آشکار اقتصادی در فاشیسم فرانکو ریشه ندارد بلکه می‌توان آغاز این تفاوت را از زمانی مشاهده کرد که کاستیانا مدرنیته را پیش از جنگ جهانی اول پذیرا شد اما آن را تنها به اشراف شمال شهر هدیه داد.
کارگران مادریدی از سوی ثروتمندان و کارفرماهای شمال شهر به خرس‌های فرمانبردار تشبیه شدند که با غذای اندکی حاضر به کار فراوان هستند. بعدها خرس سیاه جنوب مادرید که در فضای واقعی وجود خارجی نداشت نماد باشگاه اتلتیکو مادرید شد و رئال مادرید جز صلیب کاستیانا و تاج پادشاهی چیز دیگری برای تزئین لوگوی خود در اختیار نداشت. خود به خود دو تیم به نماد مرفهین شمال شهر و فقرای جنوب تبدیل شدند. حال آنکه اکنون سال‌هاست نه رئال مادرید هواداران ثروتمندی دارد نه اتلتیکو مادرید الزاما هواداران فقیری را گرد خود جمع‌آوری کرده است.
در ایران هواداران بارسلونا کم نیستند و تصور می‌کنند تیم‌شان یگانه قربانی دیکتاتوری ژنرال فرانکو بوده است. این در حالی است که تیم دوم شهر مادرید به مراتب بیش از بارسلونا از فاشیسم فرانکو رنج برد.
شاید هیچکدام از هواداران دو تیم علاقه نداشتند تیم های محبوب شان در این مرحله به یکدیگر برخورد کنند؛ با این حال همانطور که برند شوستر دیروز ادعا کرده بود، اتلتیکویی ها ترجیح می دادند به جای فینال، در نیمه نهایی به مصاف رئال بروند تا از خطر یک شکست دیگر در فینال برابر رقیب همیشگی شان دوری کنند.
از لحاظ آماری نیز رئال برابر اتلتیکو بهتر از موناکو و یووه نتیجه گرفته است و بی شک شانس اول صعود به فینال خواهد بود.
وقتی به آمار کلی دو تیم نگاه می‌کنیم در 214 بازی رئال مادرید به 109 پیروزی و اتلتیکو مادرید به تنها 54 پیروزی دست یافته است. اما اگر تنها پای بازی‌های اروپایی به میان بیاید این دو تیم 7 بار با یکدیگر بازی کردند که مادرید در آن به 4 پیروزی و 2 تساوی رسیده است.
دو تیم مادریدی در سال 1958 به نیمه نهایی اروپایی رسیده‌اند. خرس‌های مادرید همیشه موی دماغ کارفرمایان ثروتمند مادرید بودند و امروز با وجود هم‌سطح بودن ثروت دو باشگاه حداقل در ویترین اروپایی همچنان مدعی قهرمانی و عبور از سد مادرید هستند.
