به گزارش مشرق به نقل از تابناك، بررسی اجمالی پرونده های كوچك و بزرگ مفاسد اقتصادی در دو دهه گذشته از یك سو و بررسی روند تعامل مردم عادی با سیستم پولی و بانكی كشور از سوی دیگر، شاید بیش از هر چیز تنها یك نكته را به ذهن متبادر كند و آن اینكه، هر چه محجوب تر و قانع تر باشی فشار بیشتری از این سیستم بر تو تحمیل می شود ولی در غیر از آن، مدیران و تمام دست اندركاران این سیستم بانكی با انعطاف بیشتری قوانین موجود را در قبال شما اجرا می كنند!
بنابر این گزارش، گفتگوی شماره جدید نشریه پنجره با «محمدرضا زنوزی مطلق»، بدهكار بزرگ سیستم بانكی كشور، این مسئله و حس و حال طلبكارانه وی را به روشنی نشان می دهد.
وی كه هم اكنون با سرمایه ای حدود 12000 میلیارد تومان، 30 درصد از سهام بانك گردشگری، 24 درصد از سهام بانك سامان، بخشی از سهام ایران خودوری تبریز و بخشی از سهام شركت هواپیمایی «آتا» و... را در اختیار دارد و در همین حال حداقل 1200 میلیارد تومان به شبكه بانكی كشور بدهكار است، نكاتی را در این گفتگو طرح كرده كه خواندن آن جالب به نظر می رسد:
ـــ نباید كسی را با كسی دیگر مقایسه كرد. من هیچ وجه اشتراكی با امیر منصور خسروی ندارم.
ـــ در مورد پرونده اخیر نباید علیه كشور خوراك تبلیغاتی درست كرد و باید آبروی نظام را با این همه شهید حفظ كرد، چون اگر تخلفی صورت گرفته باشد حتما با آن برخورد خواهد شد.
ـــ من تاكنون از هیچ رانتی برای بهره بردن از تسهیلات استفاده نكرده ام و كاملا بر اساس قوانین موجود كار كرده ام.
ـــ من تنها به فكر كارآفرینی و اشتغال زایی هستم و به این حرف ها كاری ندارم.
ـــ شهرام جزایری و امیر منصور خسروی كار اقتصادی نمی كردند و چون با سیاسیون كار می كردند كارشان به اینجا كشید.
ـــ برخی می گویند پس از رسوایی مالی اخیر، مسئولان بانك مركزی با من تماس گرفته و گفته اند بدهی هایم را صاف كنم اما به خدا قسم چنین تماسی گرفته نشده و چنین بحث هایی نبوده است.
ـــ از رسانه ها می خواهم واقعیات را بگویند.
و اما چند نكته با توجه به آنچه زنوزی در این گفتگو بر زبان رانده است:
* اتفاقا چون تاكنون این قیاس ها نبوده، هیچ یك از اتفاقات قبلی مایه عبرت نشده و دوباره همان اتفاقات، بلكه با ابعادی وسیع تر رخ داده است.
* خوراك تبلیغاتی سوء علیه نظام را معمولا مفسدین مرتبط با سیستم تأمین می كنند و رسانه ها ـ البته نه آن دست رسانه هایی كه خریده می شوند! ـ اتفاقا موظفند در چارچوب اخلاق و انصاف، افكار عمومی و بلكه مسئولین نظارتی را از عمق فاجعه آگاه سازند.
* در اینكه بسیاری از مفاسد از كانال همین قوانین موجود رخ می دهد شكی نیست، اما نكته اینجاست كه چرا همین قوانین موجود در رابطه با همه یكسان اجرا نمی شود. ضمنا بد نیست با این شرایط «رانت» را یكبار دیگر معنا كنیم چون ظاهرا آقایان معنای دیگری از آن برداشت می كنند.
* كارآفرینی و اشتغال زایی اتفاقا حلقه مفقوده امروز اقتصاد كشور است اما باید توجه داشت كه نانی كه با شغل حاصل از رانتخواری و تخلف از قانون بخواهد بر سفره مردم برود، دقیقا مصداق بارز «بار كج به منزل نمی رسد» است.
* اتفاقا ایراد اصلی شما هم بالا رفتن از نردبان سیاسیون است ـ اسناد آن در وقت مقتضی منتشر خواهد شد ـ و به احتمال زیاد كار شما هم به همین جا خواهد كشید.
* شاید تنها نكته صادقانه در این گفتگو همین تماس نگرفتن از سوی بانك مركزی باشد، چه، اولا شكی نیست كه بانك مركزی با مدیریت فعلی قطعا فكرش به اینجا قد نمی دهد كه یقه بزرگترین بدهكار سیستم بانكی كشور را بگیرد و حق مردم را از او مطالبه كند، ثانیا به صراحت بر بدهكار بودن خود صحه می گذارید ولی از پرداخت آن به راحتی طفره می روید، كه امیدواریم حداقل دستگاه های نظارتی حواسشان به این مسئله باشد.
* و نكته آخر اینكه اتفاقا سعی رسانه های دلسوز این است كه واقعیات را بگویند البته اگر این هوای گرگ و میش اجازه دهد!
