به گزارش مشرق به نقل از خبر، کنفرانس مطبوعاتی پرافتخارترین دوومیدانی کار ورزش ایران در تهران سبب شده تا نگرانی درباره سرنوشت او به دغدغه اول ورزش دوستان کشور حتی تا درون وزارت ورزش تبدیل شود. این گفت و گوی مطبوعاتی سبب می شود تا تماس های مختلفی در دو روز گذشته با احسان گرفته شود و شایعات بسیاری درباره او شنیده شود. حرف هایی با این مضمون که انتقادهایش او را به نقطه پایان برساند.
او که افتخاراتش دارد برابر می شود با همه افتخارات تاریخ دو و میدانی ایران. او که تنها مدال آور «ورزش مادر» ایران در رقابت های جهانی است ، برای انتقاد از شرایط آماده سازی اش انگار تماسی داشته با این مضمون ؛« مراقب باش به سرنوشت سعید علی حسینی دچار نشوی. »
این البته تنها نگرانی نیست و شایعات نگران کننده دیگری هم درباره احسان در فاصله 10 ماه تا المپیک شنیده می شود. او که صبح سه شنبه راهی حراست وزارت ورزش شد تا توضیحاتی ارائه دهد که چرا از شرایطش گلایه کرده .
اخبار غیر رسمی از رواج شایعات دیگری علیه این جوان هم حکایت دارند .
نوشتن درباره جریانی که گفته می شود تصمیم به حذف حدادی گرفته اند شاید تنها تردید ها درباره سرنوشت حدادی را بیشتر کند. اینکه یک قهرمان به خاطر مدال آوری اش تهدیدی باشد برای قهرمانان گذشته که حالا صاحب جایگاهی شده اند، تلخ رخدادی است که فقط در ورزش ایران اتفاق می افتد.
حدادی در شرایطی با تهدید هایی از این دست مواجه می شود که برای اولین بار در تاریخ ورزش کشور ، دومین مقام اجرایی دولت یک مدیر ورزشی است. مدیری از جنس ورزش دوومیدانی. اینکه در دولتی که محمدرضا رحیمی با داشتن پیشینه ریاست فدراسیون دو و میدانی کشور ، شهیرترین قهرمانش به این جرم که مدال می آورد و می گوید:« حمایتم کنید تا انشاالله مدال المپیک بگیرم .» ناگهان دچار دردسر می شود ، اتفاقی ست تلخ.
اینکه اهالی ورزش کشور از حالا نگرانند و خواهان مداخله مسئولان عالیرتبه ورزش کشور برای حفظ و صیانت از یک قهرمان ملی ، اتفاقی ست مبارک. اینکه او را در این 10 ماه تنها نگذارند تا کسی به خودش اجازه دهد و تهدیدش کند که محو می شود. حالا به هر دلیلی ، روند اتفاقات تلخی که در این چند سال برای ورزش ترس از عینیت یافتن این تهدید ها را افزایش می دهد.
حدادی در پاسخ به آنچه در این چند روزه پشت سر گذاشته تنها به خبرآنلاین می گوید:« فقط می خواهم چند روزی استراحت کنم. قصد مصاحبه ندارم. »
و آشتیانی ، سرپرست فدراسیون هم در این باره می گوید:« هم حدادی و هم ما می دانیم که مشکلی میان مان نیست. این بحران از خارج فدراسیون دامن زده شده. من ترسی ندارم که اگر لازم شود بگویم چه کسانی به این بحران دامن زدند اما الان هنوز وقت گفتن این قصه نیست.»
آیا اینکه یک جوان می رود تا افتخاراتی بیش از پیشینیانش داشته باشد بار دیگر در ورزش کشور حادثه ای تلخ می سازد و یک تراژدی تلخ از آن جنس که فرهاد مجیدی در نامه خداحافظی اش از تیم ملی فوتبال نوشته بود ، رقم می زند؟ آیا قصه سعید علی حسینی تکرار می شود؟
شاید این بار بسیج همه جانبه اهالی ورزش ، نظارت و درایت مستقیم شخص وزیر ورزش ، نظارت نمایندگان ورزش دوست مجلس و حضور یک دوومیدانی کار در حلقه تصمیم سازان دولت سبب شود تا این شایعات در نطفه خفه شوند و قهرمان ملی مان بتواند 10 ماه تمرینات مستمرش را برای رفتن روی سکوی رویایی المپیک طی کند. پرتابی بالای 68 متر ، اگر برای او ثبت شود و او حتی اگر نفر سوم المپیک لندن باشد بی شک مدالش تا همیشه یکی از با ارزش ترین مدال های المپیکی ورزش ایران خواهد بود.