به گزارش مشرق، محمد حسین مهدویان گفت: مهمترین اتفاق سی و پنجمین جشنواره فجر برای من جایزه ای بود که از تماشاگران سینما گرفتم؛ رقابت تنگاتنگی بین پنج فیلم برتر آرا مردمی بود و در این دوره مردم به من به عنوان یک فیلمساز ثابت کردند که تلاش برای ساختن یک فیلم خوب، فیلمی که اندازه پرده سینما باشد نادیده گرفته نمی شود.

وی گفت: مگر غیر از این است که ما برای مردم فیلم می سازیم و در پیشگاه قضاوت مردم این تلاش ها نادیده گرفته نمی شود و فیلمساز شکست نمی خورد.

مهدویان درباره مراحل تولید فیلم ماجرای نیمروز ادامه داد: تولید این فیلم خیلی سخت بود و دوست داشتیم اثری استاندارد و در شان سینمای ایران تولید کنیم؛ تصمیم داشتیم راه را برای ساخته شدن فیلم های جدی و آثاری که واقعا فیلم هستند و تنها برای پر کردن رزومه های کاری ساخته نشده اند باز کنیم؛ خدا را شکر می کنم که تلاش مان بی نتیجه نبود.

وی درباره ایده شکل گیری این اثر گفت: ایده ساخت این فیلم یک باره پیش آمد؛ بارها سوژه های مختلفی از تاریخ معاصر به نظرم آمد، اما زمانی که محمود رضوی پیشنهاد به تصویر کشیدن التهاب های سال 60 را به من داد به این نتیجه رسیدم که این سوژه، سوژه جذابی است و برای سینما و نسلی که اطلاعات کافی از آن سال ها ندارند مناسب است.

مهدویان افزود: سپس با گروهی از دوستان حرفه ای که با تعدادی از آن ها چند سالی است کار می کنم «ماجرای نیمروز» را کلید زدیم؛ از آن ها بسیار سپاسگزارم زیرا اگر آن ها نبودند این اتفاقات خوب نمی افتاد.

وی درباره مهمترین دلیل استقبال مخاطبان و منتقدان از این فیلم گفت: دلیل اصلی آن کیفیت سینمایی فیلم است، ما از روزی که پیش تولید و تولید فیلم را شروع کردیم فقط به این فکر بودیم که فیلم با کیفیتی تولید کنیم و خدا رو شکر این فیلم دیده شد، البته توسط مردم!

کارگردان ایستاده در غبار درباره اعتراضی که به عملکرد هیئت داوران داشت افزود: موقعی که دیدم کار بچه های فنی فیلم از سوی هیئت داوران دیده نشده است حیرت کردم و گفتم چطور می شود یک سری فرد که متخصص سینما هستند این همه هنرمندی را نبینند و زمانی که دیدم مردم این هنر را دیده اند شگفت زده شدم؛باید سال ها تلاش می کردم که مخاطبان هنر هفتم را متقاعد کنم که به فیلمم رای دهند و همیشه آرزویم بوده است که سیمرغ تماشاگران را بگیرم؛ خدا را بارها شکر می کنم که در دومین اثرم این اتفاق افتاد.