به گزارش مشرق، عباس آخوندی در همایش ریل‌پایه با اشاره به این‌که در مفهوم از هم گسیختگی اجتماعی گسترش فقر و غنا و ناهنجاری‌های مختلف قابل مشاهده است اظهار کرد: از 56 میلیون نفر ساکن شهرها بیش از یک سوم معادل 19میلیون نفر در وضعیت بدمسکنی مطلق در حاشیه‌ها یا بافت‌های میانی زندگی می‌کنند.
وی با طرح این پرسش که آیا کوهپایه البرز توانایی تحمل جمعیت 10 میلیون نفری را دارد، افزود: آیا صحیح است که آب رودخانه‌های اطراف را به تهران بیاوریم و برای هوای سالم، زندگی شرافتمندانه و دسترسبی به آب شرب بهداشتی این چنین گرفتار شویم؟
وی با تاکید بر این‌که باید بر ظرفیت زیستگاه‌ها توجه شود و از منابع طبیعی استفاده نکنیم چراکه نتیجه این اندیشه باطل موجب تداخل درحرکت و سپس فرونشست می‌شود، تصریح کرد: سال 85 بالغ بر 650 هزار خانه خالی در شهرها داشتیم، این در حالی است که بر اساس آمار رسمی مرکز آمار ایران در سال 90 به یک میلیون و 630هزار واحد رسیده است.
وی با بیان این‌که اگر قیمت هر واحد خالی را حدود 300 میلیون تومان در نظر بگیریم میزان عدم بهره وری به 100 میلیارد دلار می‌رسد، اظهار کرد: این توسعه شهری بر مبنای سوداگری و عدم توجه به حمل و نقل ریل پایه و سوء استفاده از بهره‌وری است که ایران را با بحران مواجه کرده است.
وزیر راه و شهرسازی در ادامه با بیان این‌که ده‌ها هزار میلیارد تومان در کوه و کمر به اسم حمایت از مستضعفان هدر رفت، گفت: شهر یک موضوع یک بار مصرف نیست و حاصل یک سازمان اجتماعی و اندیشه‌های مختلف است و نباید رویکرد کالایی به شهر داشت. آنهایی که بیش از ده‌ها هزار میلیارد تومان در کوه و کمر تحت عنوان طرح‌های کمک به مستضعفان ثروت ملی را هدر می‌دهند در واقع کاری برای مردم و کشور انجام نمی‌دهند.
آخوندی با طرح ابن سوال که آیا ساخت 100 هزار واحد اضافه و رساندن واحدها به 650 هزار واحد می‌تواند بحران شهرهای غیرقابل زندگی را رفع کند افزود: اندیشه بازآفرینی شهری بهسازی بافت فرسوده و نوسازی بافت ناکارآمد راه حل‌های رفع بحران شهرهای غیرقابل زندگی است چون نمی‌خواهیم صورت مسئله را پاک کنیم یا دور زده و پروژه‌هایی را در بخش‌های دیگر تعریف و اجرا کنیم.
وی همچنین گفت: در حمل و نقل یکپارچه نمی‌توان مترو، قطار حومه‌ای و قطار بین شهری را از یکدیگر تفکیک کرد بنابراین مفهوم یکپارچگی حمل و نقل در قالب بار و مسافر در شهرسازی یکپارچه دو موضوع بنیادین است.
