در گوشه ای دیگر در همین خوزستان و گردنه های تاراز یا شهر دهدز می توانید، سفیدی برف این نعمت زیبای الهی را با تمام وجود لمس کنید و از آن لذت ببرید به همین دلیل است که خوزستان را استانی می دانند که لذت گردشگری در فصل زمستان آن هیچگاه از ذهن ها فراموش نمی شود و شما کمتر باور می کنید که در یک استان جنوبی کشور و منطقه ای گرمسیر بتوان لذت برف بازی را تجربه کرد. شما در خوزستان با یک بسته کامل گردشگری مواجه خواهید بود که این امر را نعمت های بی شمار خداوندی برای این استان رقم زده است و این شرایط تا بهار و روزهای عید نوروز در خوزستان ادامه دارد.
لذت های گردشگری در خوزستان به همین جا ختم نمی شود. شما با حضور در اهواز که به شهر پل ها معروف است می توانید در کنار پل سفید، به پرنده های مهاجر و سفید رنگی که زیبای هایشان روح هر انسانی را تازه می کند، غذا بدهید و از اینکه این پرنده های مهاجر به این سادگی به شما اعتماد می کنند و غذا را از دست شما می ربایند، به خلقت بی نظیر خدا پی ببرید.
در شهرهای خاورمیانه، اهواز با ۱۰ پل، اصفهان با هشت پل، قاهره با هفت پل، بغداد با پنج پل، استانبول با چهار پل، امان پایتخت اردن با دو پل، آنکارا با پنج پل، بیروت با دو پل و صنعا با چهار پل بیشترین پل های رودخانه ای این منطقه را دارند.
وجود ۱۰ پل بر رودخانه کارون و در محدوده شهری، اهواز را بر جایگاه نخست خاورمیانه در خصوص داشتن بیشترین تعداد و زیباترین پل های رودخانه ای نشانده است به ویژه اینکه بدانیم پل هلالی یا سفید، قدیمی ترین پل هلالی فلزی خاورمیانه و پل هشتم بزرگترین پل معلق خاورمیانه به حساب می آیند.
مسجدسلیمان این زادگاه نفت خاورمیانه نیز هنوز حرف های بی شماری را در دل خود جای داده است که شما با هر با قدم زدن در آن با بخشی از آن ارتباط برقرار می کنید. در مسجدسلیمان شما با صنعتی آشنا می شوید که روی دوش مردان ایرانی شکل گرفت ولی دلارهایش به جیب استعمار سرازیر شد و این رویه تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت. در مسجدسلیمان از اینکه چگونه در بیش از ۱۰۰ سال پیش با آن امکانات اولیه، کاوشگران نفت با مته زدن در دل زمین برای اولین شاهد فوران نفت بودند، حیرت خواهید کرد و این را همان دیگ بخار موجود در این شهر با صدای بلند فریاد می زند.
با حضور در شوشتر شما با تمدن منحصر به فرد ایران آشنا می شوید که اجداد ما آن را برای ما به یادگار گذاشتند زیرا آسیاب های آبی شوشتر که نمادی از قدمت دانش در این سرزمین را به تصویر می کشد، به واقع شاهکاری از مهندسی ایرانی است. مجموعه سازه های آبی شوشتر و آسیاب های آبی با توجه به زمان ساخت آنها که به زمان ساسانیان نسبت داده می شود از شاهکارهای فنی و مهندسی در جهان است. این شاهکار هم در ایران و هم در جهان بی نظیر است و همه ساله جهانگردانی از سراسر جهان برای بازدید از این مجموعه شگفت به شوشتر سفر می کنند.
شوش این کهن ترین شهر مسکونی جهان شما را به قلب تاریخ می برد و در کنار آن، چغازنبیل در هفته تپه، شکوه تمدن عیلامیان را مقابل چشمانتان چون تصویری زیبا نمایش می دهد تا شما در ایام زیبای زمستان نظاره گر گوشه ای کم نظیر از تاریخ و تمدن این سرزمین باشید. شوش اما از منظر دیگری هم برای هر کسی تماشایی است زیرا این شهر، آرامگاه دانیال نبی (ع) که از انبیا بنی اسرائیل است را در قلب خود جای داده است و شما با حضور در این مکان مقدس، می توانید پیوند عجیب ادیان الهی را ببینید. در همین مکان که پیامبری از بنی اسرائیل آرامیده است، مردم شوش به مناسبت های مختلف برای فرزندان پیامبر اسلام (ص)، جشن می گیرند یا مراسم عزاداری برپا میکنند و این از جلوه های زیبای شوش است.
این جلوه به نوعی در آبادان هم تکرار شده است و کلیسای «سورکارپت» آبادان دیوار به دیوار مسجد امام جعفر الصادق (ع) قرار دارد و همین چند روز قبل به مناسبت میلاد حضرت مسیح (ع)، شهروندان آبادانی با حضو در این کلیسا ضمن ادای احترام به مقام حضرت عیسی(ع)، با تنها خانواده ارمنی این شهر که نگهداری از این کلیسا را به عهده دارند دیدار کردند و سال نو مسیحی را به آنها تبریک گفتند شاید خیلی از همین مردم وقتی از کلیسا خارح شدند برای اقامه نماز وارد مسجد شدند.
کمی آن طرف از آبادان و در خرمشهر، پایتخت همیشگی مقاومت ایران، منطقه ای قرار دارد که یادآور سلحشوری جوانان غیرتمند ایران اسلامی برای دفاع از این سرزمین است. آری شلمچه برای همیشه مکانی دیدنی است که شما را به قلب حوادث هشت سال جنگ تحمیلی می برد و به شما گوشزد می کند امنیتی که امروز از آن برخوردارید به بهای آبیاری خاک تفتدیده شلمچه با خون های پاک جوانان غیرتمند این سرزمین است.
در خرمشهر شما می توانید با قایق هایی که در رودخانه هستند گشتی در آبی بزنید که نخلستان های عظیمی را در جنوب غرب ایران پدید آورده است اما بدانید این نخلستان ها را که هشت سال دفاع مقدس از پای درنیامد، بر اثر برداشت های بی رویه از رودخانه کارون و بر اثر شوری در حال از بین رفتن هستند. قرار است در همین نقطه حتی جت اسکی هم راه اندازی شود.
مگر می شود به خوزستان آمد و سری به تالاب های آن نزد. تالاب شادگان که با قدرت تمام در حال دفاع از حیات خود است، تالاب هورالعظیم که زجه هایش نفت را از دل زمین فوران داده است یا تالاب میانگران ایذه که اسیر نامهربی های بی پایان است، مکان های بکر طبیعی است که در این موقع از سال نباید دیدن آنها را از دست داد ولی باید مراقب باشید که موقع بارندگی به این تالاب ها که از آنها به عنوان گنج ناشناخته طبیعت یاد می شود نروید.
در بهبهان شما مسحور زیبایی های نرگسزارهای آن می شوید. نرگسزارها که در این موقع از سال به مرحله چیدن می رسد تابلوهایی زیبا از قدرت خداوند در خلق زیبایی های بی نظیر است که با دیدن آنها شما تا همیشه با تداعی آنها در ذهنتان احساس نشاط می کنید.
غذاهای خوزستان که قطعا نیاز به تعریف ندارد. به خصوص در شهرهای آبادان و خرمشهر شما در جای جای این شهرها غذاهای فوق العاده خرمشهر را خواهید یافت که برای هر سلیقه و هر درآمدی پیش بینی شده است. در شهرهای مختلف خوزستان غذاهای مخصوصی طبخ می شود که در کشور با نام غذاهای آبادان شناخته شده اند. قلیه ماهی غذای خورشتی است که از ماهی، سبزی، سیر، پیاز و ادویه جات مخصوص تهیه می شود و آن را به شیوه ای شبیه قرمه سبزی طبخ می کنند. دال عدس هم غذایی است که در آن علاوه بر عدس قرمز از سیر، سیب زمینی و ادویه جات استفاده می شود، این غذا به همراه پلو صرف می شود.
سمبوسه نیز یکی از غذاهای هندی است که در ایران از طریق مردم آبادان به شهرت رسیده است. مواد اولیه سمبوسه شامل سیب زمینی، جعفری و تره است که این سه ماده غذایی را به همراه ادویه های مخصوص با هم مخلوط می کنند و در غلافی از نان می پیچند و سرخ می کنند.
فلافل هم نوعی غذای خشک است که مربوط به کشور لبنان بوده اما در ایران به نام آبادان شناخته شده است. عمده ماده اولیه این خوراک از نخود پخته چرخ کرده است که با خمیر نان باگت، پیاز و ادویه جات مخلوط و سرخ شده و در بازار به صورت ساندویچ عرضه می شود.
پاکوره غذای کشور هند است که از قدیم الایام در آبادان درست می شده، مواد اولیه و اصلی خوراک پاکوره شامل سیب زمینی، پیاز، جعفری و ادویه جات است. این غذا به دلیل استفاده از ادویه های مختلف مثل ادویه مرغ و ادویه خورشتی دارای طعم های متفاوتی است.
خورشت بامیه یک غذای عربی است که در فرهنگ غذایی خوزستان جایگاه خاصی دارد، برای تهیه آن، دمباله بامیه را طوری قطع می کنند که مایع لزج بامیه خارج نشود، به غیر از بامیه مابقی مواد تشکیل دهنده شبیه خورشت بادمجان است که بایستی مهیا شود، سپس بامیه را که پیشتر در ماهی تابه سرخ شده، با مقداری سیر درسته به خورشت اضافه کرده و با آتش ملایم می پزند.
رنگینک یک شیرینی خانگی است که آن را با رطب مرغوب و خرما تهیه می کنند و معمولا در فروشگاه و قنادی عرضه نمی شود. آرد سفید تفت داده شده در روغن، دارچین، خاک قند و رطب مواد تشکیل دهنده این خوراکی هستند.
ماهی صبور از جمله ماهی های بسیار چرب و دارای تیغ ریز فراوان است که باید آن را حتما در تنور و یا فر پخت. برای تهیه مواد درون شکم ماهی از کمی سبزی گشنیز و شنبلیله، سیر، پیاز، تمرهندی و فلفل قرمز که پیشتر با هم مخلوط شده، استفاده می شود، پس از پاک کردن درون شکم ماهی صبور و نمک سود کردن آن، موادی که از قبل آماده شده را درون شکم ماهی گذاشته و به مدت ۳۰ دقیقه آن را در تنور و یا فر می پزند.
بازار فلافل یکی از مراکز فروش فلافل واقع در خیابان انوشه، لشکرآباد اهواز است. این بازار با وجود صدها مغازه فلافل‌فروشی، یکی از جاذبه‌های توریستی اهواز است.
یک ویژگی منطقه لشکرآباد این است است که به شکل مربع بوده و خیابان های اصلی آن قطرهای این مربع هستند. محل برخورد قطرها یا همان مرکز مربع، میدان اصلی لشکر آباد است.
ویژگی دیگر که اخیراً منطقه لشکرآباد به آن مشهور شده، فلافل فروشی هاست. دور تا دور میدان اصلی لشکرآباد فلافل فروشی مستقر است. اگر هوس فلافل کرده اید حتماً سری به میدان لشکرآباد بزنید.
ویژگی سوم استقلالی بودن اهالی لشکرآباد است. لشکرآبادی ها از قدیم استقلالی متعصب بوده و طرفدار استقلال اهواز و استقلال تهران هستند. حتی استقلال اهواز را که چندسالی است حال و روز خوشی ندارد، رها نکرده اند.
یکی از افراد معروف لشکرآباد عدنان عفراویان یا همان باشو غریبه کوچک است. عدنان عفراویان با فیلم باشو معروف شد ولی از این استعداد در سینما استفاده نشد و الآن هم در لشکرآباد دکه دارد.
تاکنون افراد شناخته شده بی شماری با حضور در لشکر آباد از فلافل های خوشمزه آن صرف کرده اند. سفیر سوئیس از جمله این افراد است.
نماد مهمان نوازی
مضیف ها هم این روزها جای خود را در مناطق گردشکری خوزستان به خوبی یافته اند. مضیف کلمه‌ای عربی است به معنای مهمان‌سرا و محل میهمانی. مضیف‌های مردم عرب حاشیه هور که با نی‌های نیزار ساخته می‌شوند، فضاهایی مستقل از خانه‌ها هستند که برای برگزاری میهمانی‌ها و جلسات مهم بین اقوام ساخته می‌شوند.
فناوری ساخت مضیف و آداب قهوه‌خوری در مضیف پیش از این به عنوان ارزش ناملموس در فهرست میراث ملی ایران ثبت شده است. دو مضیف مشهور در خوزستان، مضیف میسان در روستای دحیماویه و مضیف روستای بردیه در جاده اهواز به سوسنگرد هستند.
ت‍‍ع‍دد و ت‍ک‍ث‍ر ق‍وم‍‍ی و ف‍ره‍ن‍گ‍‍ی مردم خوزستان م‍وج‍ب شده تا صنایع دستی در خوزستان از ت‍ن‍وع چ‍ش‍م‍گ‍ی‍ری ب‍رخ‍وردار شود. اگر چه صنایع دستی شهری امروزه رونق گذشته را ندارند ولی هنوز صنعتگرانی هستند که به کار تولید ابزار و لوازم دست ساز اشتغال دارند. اموری همچون بافت انواع پارچه، گلیم، قالی، تهیه گیوه، خراطی، میناکاری و ساخت وسایل فلزی و قلمزنی از جمله این صنایع است.
سوغات فراموش نکنید
مجموعه صنایع دستی عشایری، روستایی و شهری استان خوزستان بر حسب نوع مواد اولیه که در تولید به کار می‌رود به چند گروه تقسیم می‌شود. دسته اول بافته‌هایی که برای تولید آنها از دار استفاده می‌شود. این بافته‌ها که به «بافته‌های داری» موسوم هستند و در شهرهای مسجد سلیمان، هفتگل، دزفول و مناطق روستایی و عشایری تولید می‌شوند.
دسته دوم بافندگی است که شامل احرامی، عبا، سیاه چادر، چوقا، پشتی، خورجین (هورژین) بوده که در مناطق عشایری، روستایی و شهری مانند شوشتر، دزفول، بهبهان، سوسنگرد و... انجام می‌گیرد و دسته بعد محصولات پوستی مانند مانند مشک و همیان است که عشایر و روستائیان مناطق مختلف استان خوزستان تولید کننده آن هستند.
از دیگر محصولات می‌توان به نمد اشاره کرد که در میان روستائیان و به مقداری اندک در میان عشایر و همچنین در شهرهای بهبهان و دزفول نیز تولید می‌شود. صنایع دستی حصیری و چوبی شامل حصیر بافی، سبد بافی و همچنین خراطی در دزفول، آبادان و... و فلزکاری و میناسازی شامل قلمزنی فلزات، قفل سازی و زیور آلات در شهرهای اهواز، سوسنگرد و هویزه از دیگر انواع صنایع دستی در خوزستان است.
